Περί ευθύνης...

της Δέσποινας Συμιακάκη
Επικεφαλής Δημοτικής Κίνησης
«Νέα Προοπτική για τη Σκιάθο»

Οι συσκέψεις και συζητήσεις σχετικά με το Γενικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό ανέδειξαν τις ελλείψεις για τον προγραμματισμό και την ωρίμανση έργων προστασίας του περιβάλλοντος, όπως τη διαχείριση των υδάτινων πόρων και των υγρών και στερεών αποβλήτων, έργων υποδομών όπως την εξασφάλιση της προσβασιμότητας στο νησί μας καθώς και κοινωνικής πρόνοιας. Σήμερα δε, οι πηγές χρηματοδότησης είναι δυναμικές, το ΕΣΠΑ, αλλά και το πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ Β ή και άλλοι πόροι, που απαιτούν όμως έγκαιρο προγραμματισμό και ώριμες μελέτες  όταν εμείς δε γνωρίζουμε καν το Επιχειρησιακό πρόγραμμα του Δήμου.

Αναλογίζομαι λοιπόν το ζήτημα της ευθύνης του καθενός μας μπροστά σε αυτά τα φαινόμενα. Γιατί ήρθε η ώρα να γίνουμε αποτελεσματικοί. Το να είμαστε ικανοί δεν είναι αρκετό. Μη μπερδεύουμε την κινητικότητα με την αποτελεσματικότητα. Άλλωστε, δεν είναι τα λόγια αλλά ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ που υποδηλώνουν τις προθέσεις! 

Κι ενώ είμαστε όλοι μέρη ενός αλληλεπιδρόμενου συνόλου...

- ΚΑΠΟΙΟΙ προτιμούν ΝΑ ΜΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ έγκαιρα, ώστε να έχουν άλλοθι οι ίδιοι στο κάθε αποτέλεσμα και επιπροσθέτως να ασκούν κριτική στα πεπραγμένα των άλλων. Πότε επιτέλους θα κατανοήσουμε ότι οφείλουμε να γίνουμε πληροφορημένοι και ενεργοί πολίτες.

- ΚΑΠΟΙΟΙ άλλοι ΑΠΛΑ ΣΥΖΗΤΟΥΝ για να συζητούν, χωρίς να καταλήγει η συζήτηση κάπου. Ζητούν επιπλέον έρευνα και ποτέ δεν ικανοποιούνται επαρκώς ώστε να καταλήξουν σε μία απόφαση. Να αντιληφθούμε ότι τίποτα δε θα βελτιωθεί από μόνο του,  παρά μόνο εάν εμείς κάνουμε κάτι γι αυτό.

- ΚΑΠΟΙΟΙ  δεν τοποθετούνται δηλώνοντας με χαμόγελο ότι απλά ... ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΝ. Διότι δεν έχουν ξεκαθαρίσει ποιο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα σε κάθε προσπάθεια και αποφασιστικά να ξεκινήσουν να καταπιάνονται, ίσως ακόμη να κρατούν ισορροπίες, μην τυχόν και θίξουν ανάξια λόγου μικροσυμφέροντα.

- ΚΑΠΟΙΟΙ συνειδητά ΑΠΕΧΟΥΝ από τις συσκέψεις, δηλώνοντας άρνηση στις διαδικασίες και στις αποφάσεις, αλλά παράλληλα με αυτό το τρόπο δε τοποθετούνται και το σημαντικότερο δεν είναι εκεί να αγωνιστούν για τις κατάλληλες  κατά τη γνώμη τους λύσεις. Οφείλουμε να αισθανόμαστε περισσότερο υπεύθυνοι για τις πράξεις και όχι για την απραξία μας

- ΚΑΠΟΙΟΙ περιμένουν ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΜΕΡΙΜΝΗΣΕΙ για τα προβλήματα μας. Να αντιληφθούμε ό,τι οι εποχές έχουν αλλάξει και οι τοπικές κοινωνίες έχουν πλέον πρωτεύοντα ρόλο στη νέα αποκεντρωμένη Δημόσια Διοίκηση. Όσοι δεν το λάβουν αυτό σοβαρά υπόψη τους και αδρανούν αντί να προνοήσουν, έχουν ευθύνη για το αβέβαιο μέλλον τους. 

Ας παραδεχτούμε επί τέλους, ότι κανείς δεν μπορεί να μας βοηθήσει εκτός κι αν οι ίδιοι δεν αποφασίσουμε να βοηθήσουμε τον εαυτό μας. Γιατί ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΑΛΛΑ Ο,ΤΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ !

Εάν ξέρουμε να διεκδικούμε σωστά αυτά που δικαιούμαστε για το νησί μας, ξέρουμε και να τα ζητάμε; Κάθε φορά που δεν τα ζητάμε, μαθαίνουμε τους άλλους πως να μη μας τα δίνουν!

Αλήθεια, ΕΣΕΙΣ τι πιστεύετε;