Ο κ. Φαμελιάρης συμμετέχει γραπτώς στη συζήτηση επί των ρυθμίσεων κυκλοφορίας και στάθμευσης σε περιοχές εντός οικισμού Σκοπέλου

Επειδή δεν θα μπορέσω να συμμετάσχω στην συζήτηση του Σαββάτου 08/05 στέλνω γραπτώς τις απόψεις μου:

Πεζοδρόμηση όλου του διαγράμματος 1-10 από την Οικία Χανά έως  την Αμβροσία και απαγόρευση της στάθμευσης. Εκτός κάποιων πρωινών και απογευματινών ωρών για την τροφοδοσία και την εξυπηρέτηση των καταστημάτων. Μοναδική εξαίρεση διέλευσης οχημάτων ανεξαρτήτου ώρας θα είναι τα  έκτακτα περιστατικά όπως  π.χ πυρκαγιάς ,μεταφορά ασθενούς. 

Αυταρχικά, αλλά αποτελεσματικά μέτρα πρόληψης είναι οι αυστηρές ποινές για τους παραβάτες, ιδιαίτερα των δίκυκλων που αποτελούν την μάστιγα όχι μόνο στην Σκόπελο, αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα. 

Παράκληση προς Αστυνομία, Λιμενικό Σώμα και Δημοτική Αστυνομία, παρά την γνωστή αδυναμία προσωπικού, να συμβάλουν τουλάχιστον τους καλοκαιρινούς μήνες και ιδιαίτερα τις ώρες αιχμής, ώστε να έρθουν πιο γρήγορα τα επιθυμητά αποτελέσματα. 

Επιτέλους να δημιουργήσουμε ένα πρότυπο στην κυκλοφορία νησί, ευχάριστο για τους επισκέπτες και για μας ανθρώπινο, λειτουργικό, μα συγχρόνως μελλοντικά  προσοδοφόρο για τους πιο “δύσκολους”. Λίγο περισσότερο περπάτημα καλό θα μας κάνει. 

Ευχαριστώ  

Φαμελιάρης Ισίδωρος

Λονδίνο γίναμε!

Ένας sir στο λιμάνι της Σκοπέλου

Χριστουγεννιάτικο παζάρι στο «Αρμολόι»

Άρχισε το καθιερωμένο χριστουγεννιάτικο παζάρι στο «Αρμολόι» στη Σκόπελο.

Όλα τα είδη του πασίγνωστου καταστήματος

στη μισή τιμή!

Στο «Αρμολόι» μπορείτε να δείτε και να αγοράσετε εκτός των άλλων και τα υπέροχα χειροποίητα κεραμικά της Δήμητρας Μάρκου (κλικ).

Ώρες λειτουργίας 11 - 14.00 και 19.00 – 21.00.

Καλές Γιορτές!

Χριστουγεννιάτικο παζάρι στο «Αρμολόι»

Αρχίζει την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου το καθιερωμένο χριστουγεννιάτικο παζάρι στο «Αρμολόι» στη Σκόπελο.

Όλα τα είδη του πασίγνωστου καταστήματος

στη μισή τιμή!

Στο «Αρμολόι» μπορείτε να δείτε και να αγοράσετε εκτός των άλλων και τα υπέροχα χειροποίητα κεραμικά της Δήμητρας Μάρκου (κλικ).

Ώρες λειτουργίας 11 - 14.00 και 19.00 – 21.00.

Καλές Γιορτές!

H φίλη μου Sara Johnson

Μια καλή μας φίλη η Sara Johnson που ερωτεύτηκε την Σκόπελο και την ζωγράφισε,

δέθηκε με τους ανθρώπους της και τους αγάπησε,

μίλησε την γλώσσα μας και έγινε δικός μας άνθρωπος,

έκλαψε, ήπιε και γέλασε μαζί μας…

σ΄αγαπώ Sara.

Iσίδωρος

Ο Ηλίας Χαραλαμπάκης ρωτάει...

…περιμένοντας μια απάντηση 

Αν και δεν ήθελα να απαντήσω, με τον τρόπο που απάντησες [ΚΛΙΚ] Ισίδωρε με βάζεις εν τέλη στην διαδικασία να γίνω πιο συγκεκριμένος σε αυτά που έγραψα και ναι δυστυχώς με τις διαστάσεις που έχει πάρει το θέμα στους διαφόρους γνωστούς και φίλους οι οποίοι δεν είναι μέσα στην κίνηση και δεν έρχονταν στις γενικές συνελεύσεις και οντάς ελάχιστα πληροφορημένοι  αναγκάζομαι να κάνω αυτήν την ανάρτηση.

Χαρακτηρισμούς μπορούμε να δίνουμε όλοι ο ένας στον άλλο χιλιάδες. Αναφέρομαι στα περί θεϊκού χαρίσματος, ενοχών κ.τ.λ. Άλλωστε είναι το μόνο εύκολο. Αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε συνήθως είναι να απαντάμε επί της ουσίας.  Πάμε όμως στο δια ταύτα: 

Όταν ανακοίνωσα την παραίτηση μου στον Πάνο και στον Νέστορα δεν παρέσυρα κανέναν. Ο Πάνος ήθελε να παραιτηθεί και ο Νέστορας είχε παραιτηθεί ήδη. Οι λόγοι της δίκης τους άρνησης προς την ΔΗ.ΚΙ.ΠΟ. ήταν οι ίδιοι με τους δικούς μου. Είναι οι λόγοι που περιγράφουμε στο προηγούμενο κείμενο: Μεγάλο χρονικό διάστημα της κίνησης χωρίς άνοιγμα προς τον κόσμο, ταυτόχρονη έλλειψη εμπιστοσύνης από μέρους μας σε αρκετά από τα άτομα που είναι μέλη της κίνησης και μια γενική συνέλευση την περασμένη Κυριακή που το ζήτημα της δημοκρατίας εξέλειπε δια παντός. Αν τα προσθέσεις αυτά τα τρία είναι αρκετά για να αποχωρίσουν κάποιοι άνθρωποι. Θα έλεγα λοιπόν ότι το υποτιμητικό σου σχόλιο προς τους τρεις μας ότι οι δυο είναι παρασυρμένοι και ο ένας παρασύρει, είναι πολύ τραβηγμένο. Το ερώτημα που τίθεται σε εμάς είναι το εξής: πως θα εμπιστευτούμε μια κίνηση  όταν παρουσιάζει τέτοια συμπτώματα; Και πως θα μπορέσουμε να την αλλάξουμε όταν δεν μας το επιτρέπετε; 

Προς απόδειξη αυτού αναφέρω τα εξής:

Στην τελευταία γενική συνέλευση, ήσουν εκεί όπως ήμουν και εγώ, όπως ήταν και η Λάμπρου. Δεν με άκουσες που ρωτούσα σθεναρά και φωναχτά αν...

Είς εαυτόν

Όταν «πιστεύω» ότι μου έχει δοθεί το «θεϊκό» χάρισμα και το προνόμιο να είμαι ο ξεχωριστός και  μοναδικός εκφραστής της  άμεσης δημοκρατίας υπάρχει θέμα.

Γράφει ο

Ισίδωρος Φαμελιάρης

Η Δημοκρατική Κίνηση Πολιτών ξεκίνησε ένα δύσκολο εγχείρημα και συνεχίζει να το παλεύει παρά τις δυσκολίες. Η Γενική Συνέλευση παραμένει το ανώτατο εκτελεστικό όργανο και η Συντονιστική Επιτροπή απλώς συντονίζει τις αποφάσεις.

Οι αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης παίρνονται κατά πλειοψηφία. Αρκετά μέλη της Κίνησης αν και έχουν διαφορετικές απόψεις σε κάποια ζητήματα στρατεύονται με την πλειοψηφία, εκτός των συγκεκριμένων τριών παραιτηθέντων. που μάλλον ήθελαν να επιβάλουν την μειοψηφούσα άποψη.

Βέβαια τίθενται μερικά καίρια ερωτήματα προς τους τρείς πολίτες.

Ο κ. Αγόρος από ό,τι γνωρίζω συμμετείχε σε δύο Γενικές Συνελεύσεις και δεν έθεσε τον εαυτό του ως υποψήφιο για τις δημοτικές εκλογές. Ο κ. Προβιάς συμμετείχε επίσης δύο φορές και έθεσε υποψηφιότητα.

Κατ' αρχήν Κύριοι δεν είστε υποψήφιοι, θέσατε υποψηφιότητα την...

Για την δήλωση Μιχελή...

Tου Ισίδωρου Φαμελιάρη

Εδώ και ένα μήνα ασχολούμαι συνειδητά με την Δημοκρατική Κίνηση Πολιτών. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα την ανάγκη να συζητήσω με τον Γιώργο, για αυτό το δύσκολο εγχείρημα που με ενδιέφερε και συνεχίζει να με ενδιαφέρει.

Ο λόγος δεν ήταν η ενημέρωση του Γιώργου ή η αποκάλυψη των διαθέσεων μου.

Ήταν η ανάγκη να επικοινωνήσω με έναν ευγενή και πολιτισμένο φίλο, που σέβομαι και με ενδιαφέρει, παρά τις διαφορές μας, η γνώμη του.

Αυτό σήμαινε ότι δεν θα υποστήριζα την υποψηφιότητα του. Αυτή όμως την στιγμή της δημόσιας δήλωσής του, εάν και την περίμενα, νιώθω  περίεργα και  αμήχανα.

Τούς άρπαξαν οι Άρπυιες

Tου Ισίδωρου Φαμελιάρη

Στις 2 Φεβρουαρίου ιδρύθηκε η Δημοκρατική Κίνηση Πολιτών. Σε αυτές τις 23 μέρες αρκετοί δημότες μετατραπήκαμε σε πολίτες, σηκωθήκαμε από τον καναπέ μας, σε πρώτη φάση να ξεμουδιάσουμε και δειλά - δειλά να αρχίσουμε να περπατάμε φυσιολογικά.

Είναι λογικό ένα τέτοιο εγχείρημα με καινούργια πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά να γεννά ερωτήματα.

Μερικοί φίλοι βλέπουν ότι αυτή η Κίνηση γεννήθηκε για να εξυπηρετήσει κάποιον άλλο σκοπό. Πίσω της κρύβεται ένα αρπαχτικό πουλί και περιμένει την κατάλληλη στιγμή να μας απαγάγει μαζί του. Κατ' αρχήν τους ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον που δείχνουν να μας προστατέψουν από το επικίνδυνο αυτό αρπαχτικό,αλλά εμείς νιώθουμε ότι είμαστε τόσο άνοστη τροφή, που δεν θα κάνει τον κόπο από εκεί ψηλά που βρίσκεται, ούτε  καν  να μας κοιτάξει.

Μερικοί άλλοι προσφέρονται ως άλλοι ΣΩΤΗΡΕΣ να μας προστατέψουν έχοντας διάθεση να εισέλθουν στην Κίνηση για να αποτρέψουν την αρπαγή και να εξέλθουν ξανά πηγαίνοντας στον φυσικό τους χώρο.

Τους ευχαριστούμε επίσης για την προσφορά τους και την «χριστιανική τους» διάθεση, όμως προτιμούμε να  αντιμετωπίσουμε μόνοι οποιαδήποτε δυσκολία  ώστε να μην τους φέρουμε σε δύσκολη θέση την ώρα της ΗΡΩΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ.  

Είμαστε πράγματι αδιάφοροι;

«Τα επόμενα πέντε χρόνια τι;…» είναι η ερώτηση που πρέπει να απαντήσουμε. Περνάμε έναν κοινωνικό μεσαίωνα όπου πράγματι δυσκολευόμαστε να εκφραστούμε, τόσο μάλλον να ονειρευτούμε με λογισμό.

Δεν είναι εύκολο και κατά την γνώμη μου όποιος επικαλείται ότι η λύση υπάρχει ή ότι είναι μονόδρομος απλώς βερμπαλίζει, δηλαδή παρακάμπτει την ουσία του προβλήματος και δεν την αντιμετωπίζει.

Το χειρότερο δε, είναι να θέλουμε να δώσουμε λύσεις με παλιές συνταγές. Οι καινούργιες συνταγές βέβαια δεν έχουν ακόμη βρεθεί, είναι όμως θετικό να τις ψάχνεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα προέλθουν από τους νέους ανθρώπους, σαν επακόλουθο της φρεσκάδας της νιότης τους. Από την άλλη πλευρά η ιστορική εμπειρία μάς επιβεβαιώνει την αλήθεια ότι «οι άνθρωποι δεν θα είχαν πετύχει το εφικτό αν δεν είχαν ξανά και ξανά προσπαθήσει το ανέφικτο»

Φαμελιάρης Ισίδωρος

Ο Ξένιος Δίας και η Πιπεριά

Ο μπακτσές...

…η πιπεριά…

Είναι κρίμα και αποκαρδιωτικό όταν σταματάμε και απαξιώνουμε μία ευαίσθητη όμορφη πρωτοβουλία. Από την στιγμή που δημιουργήθηκε το πεζοδρόμιο με τα παρτέρια του και ιδιαίτερα μετά την δεντροφύτευση του, λίγοι συμπολίτες μας τα εκτίμησαν και τα σεβάστηκαν. Παρκαρισμένα αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιο, γεμάτο αγριάδες τα παρτέρια.

Μία όμως συμπολίτισσα μας είχε την καταπληκτική ιδέα να φυτέψει μερικά μποστανικά. Οι περαστικοί το βρήκαν ευφάνταστο και όταν ρωτήθηκε η «ένοχη» εάν θα μπορούσαν να κόψουν μία έτοιμη πιπεριά με πολύ καμάρι απάντησε «και βέβαια εγώ τις φύτεψα χωρίς φάρμακα».

…και η αγριάδα!

Τι πιο ωραία εικόνα και φιλοξενία για έναν επισκέπτη του νησιού μας.

Δεν νομίζω ότι πρέπει να σταματάμε τέτοιες πρωτοβουλίες αλλά να τις προκαλούμε δημοσιοποιώντας τες.

Και θα παρακαλούσα τυχόν σχόλια να είναι επώνυμα γιατί ο σκληρός δίσκος τα βγάζει SPAM…

Φαμελιάρης Ισίδωρος

'Αρμεγε Πραγματικότητες και κούρευε Όνειρα

Δεν γίνεται να έχεις,

γνώση χωρίς χαρακτήρα,

πολιτική χωρίς αρχές,

πλούτο χωρίς μόχθο,

απόλαυση χωρίς συναίσθημα και

ΤΟΥΡΙΣΜΟ (πολιτισμό) χωρίς ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Φαμελιάρης Ισίδωρος

Με λογισμό και όνειρο

Γράφει ο Ισίδωρος Φαμελιάρης

Αναλογιζόμενος την εθελοντική προσφορά μου στα κοινά θέλω να απαριθμήσω τις αστοχίες και τις παραλήψεις μου. Η προσφορά μου δεν είναι και τόσο άξια αναφοράς και μεγάλη, αλλά είναι η ανάγκη της επικοινωνίας. Σαν μέλος της Επιτροπής Τουριστικής Ανάπτυξης δεν κατάφερα (μαζί με τα υπόλοιπα μέλη) να καθορίσουμε, σχεδιάσουμε και προγραμματίσουμε την τουριστική πολιτική του νησιού μας, δηλαδή τον μπούσουλα που θα μας οδηγήσει σε συνεργασία με τους επαγγελματικούς φορείς στα αναγκαία μέτρα υποδομής, στον συντονισμό δράσεων και βελτίωση της προσφοράς των υπηρεσιών. Ασχοληθήκαμε και διαχειριστήκαμε με πολύ καλά αποτελέσματα την τουριστική προβολή του νησιού μας, αλλά είπαμε απαριθμούμε μόνο τις παραλήψεις.

Για να καθορίσουμε την τουριστική πολιτική πρέπει κατά την ταπεινή μου άποψη να απαντήσουμε στην απλή ερώτηση ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ. Αυτή η ερώτηση μπορεί να απαντηθεί με πολλούς τρόπους, εγώ θα δώσω την δική μου απάντηση.

Η Σκόπελος κατά την Αρχαιότητα είχε ένα από τα πέντε γνωστά περιφερειακά Ασκληπιεία. Η απαραίτητη αξιοποίηση του, ακόμη και στην υποθαλάσσια θέση του (καταδυτικός τουρισμός) θα αποτελέσει...