Ο Μάντος έφυγε από κοντά μας την Παρασκευή, 19 Μαρτίου 2010, λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι. Μαζί του έφυγε ένα στήριγμα του αβέβαιου μέλλοντός μας, που τόσο πολύ χρειαζόμασταν αυτές τις δύσκολες εποχές. Ένας άνθρωπος που άνοιγε υπομονετικά τις πόρτες και τα παράθυρα μιας καχύποπτης κοινωνίας και τους μάθαινε τί θα πεί συλλογική δουλειά και συνεργασία. Ένας καλλιτέχνης που, όπως εύστοχα παρατήρησε ένας καλός του φίλος, μας έμαθε να περπατάμε όμορφα και περήφανα. Ένας δάσκαλος που μέχρι τα στερνά του υπηρέτησε τους μαθητές του με την πραγματική έννοια του όρου.
Έζησα με τον Μάντο 25 ολόκληρα χρόνια. Με χαρές και με λύπες, με ανεμελιά και με απογοητεύσεις, με δύσκολα και με εύκολα. Έζησα μαζί του και τις τελευταίες δύσκολες μέρες του νοσοκομείου. Τον συνόδευσα κυριολεκτικά στην τελευταία του κατοικία. Ξέρω καλά πόσο θα μου λείψει προσωπικά, αλλά κυρίως πόσο θα λείψει από το νησί που αγάπαγε, από τον Σύλλογο που λάτρεψε, από την οικογένειά του και τους φίλους του. Η οικογένειά του παρότρυνε τους φίλους του να κάνουν, αντί για στεφάνια, μια δωρεά στον Πολιτιστικό Σύλλογο Γλώσσας. Εμείς με τη σειρά μας δεσμευόμαστε με τα χρήματα αυτά να κάνουμε κάτι που θα μας θυμίζει για πάντα τον Μάντο.
Γιώργος Μιχελής
Πρόεδρος Εξωραϊστικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Γλώσσας
Έζησα με τον Μάντο 25 ολόκληρα χρόνια. Με χαρές και με λύπες, με ανεμελιά και με απογοητεύσεις, με δύσκολα και με εύκολα. Έζησα μαζί του και τις τελευταίες δύσκολες μέρες του νοσοκομείου. Τον συνόδευσα κυριολεκτικά στην τελευταία του κατοικία. Ξέρω καλά πόσο θα μου λείψει προσωπικά, αλλά κυρίως πόσο θα λείψει από το νησί που αγάπαγε, από τον Σύλλογο που λάτρεψε, από την οικογένειά του και τους φίλους του. Η οικογένειά του παρότρυνε τους φίλους του να κάνουν, αντί για στεφάνια, μια δωρεά στον Πολιτιστικό Σύλλογο Γλώσσας. Εμείς με τη σειρά μας δεσμευόμαστε με τα χρήματα αυτά να κάνουμε κάτι που θα μας θυμίζει για πάντα τον Μάντο.
Γιώργος Μιχελής
Πρόεδρος Εξωραϊστικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Γλώσσας