Οι αστερίες είναι ασπόνδυλα ζώα που ζουν στον βυθό και ανήκουν στη συνομοταξία των Εχινόδερμων. Υπάρχουν περίπου 2.000 είδη σε όλο τον κόσμο που διαφέρουν μεταξύ τους σε μέγεθος, σχήμα και χρώμα, ενώ μπορεί να έχουν από πέντε έως και πάνω από είκοσι “πόδια”! Πολλά από αυτά τα είδη ζουν στις ελληνικές θάλασσες, συμπεριλαμβανομένων των Astropecten aurantiacus, Luidia ciliaris, Coscinasterias tenuispina, Marthasterias glacialis και Echinaster sepositus.
Οι αστερίες έχουν σημαντικό ρόλο στην τροφική αλυσίδα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων συμβάλλοντας στην ισορροπία τους, π.χ. ελέγχοντας τους πληθυσμούς άλλων ειδών, όπως οι αχινοί.
Χρειάζονται όμως την προστασία μας. Τα είδη αστερία που ζουν σε ρηχά νερά εντοπίζονται συχνά από κολυμβητές και δύτες, οι οποίοι τους απομακρύνουν από το νερό είτε για να τους παρατηρήσουν, είτε για να τους μετατρέψουν σε σουβενίρ αφού πεθάνουν από αφυδάτωση. Αυτό συμβάλει στην αισθητή μείωση του αριθμού τους στις θάλασσές μας κατά τις τελευταίες δεκαετίες και την εξαφάνιση ορισμένων ειδών από κάποιες περιοχές.
Ακόμα και αν μπούμε στον πειρασμό να βγάλουμε έναν αστερία από τη θάλασσα, είναι σημαντικό να τον αφήσουμε στο φυσικό του περιβάλλον. Μπορούμε με απλούς τρόπους να περιορίσουμε την επιβάρυνση που ο καθένας μας προκαλεί, ηθελημένα ή άθελά του, στις θάλασσές μας.
Οι αστερίες έχουν σημαντικό ρόλο στην τροφική αλυσίδα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων συμβάλλοντας στην ισορροπία τους, π.χ. ελέγχοντας τους πληθυσμούς άλλων ειδών, όπως οι αχινοί.
Χρειάζονται όμως την προστασία μας. Τα είδη αστερία που ζουν σε ρηχά νερά εντοπίζονται συχνά από κολυμβητές και δύτες, οι οποίοι τους απομακρύνουν από το νερό είτε για να τους παρατηρήσουν, είτε για να τους μετατρέψουν σε σουβενίρ αφού πεθάνουν από αφυδάτωση. Αυτό συμβάλει στην αισθητή μείωση του αριθμού τους στις θάλασσές μας κατά τις τελευταίες δεκαετίες και την εξαφάνιση ορισμένων ειδών από κάποιες περιοχές.
Ακόμα και αν μπούμε στον πειρασμό να βγάλουμε έναν αστερία από τη θάλασσα, είναι σημαντικό να τον αφήσουμε στο φυσικό του περιβάλλον. Μπορούμε με απλούς τρόπους να περιορίσουμε την επιβάρυνση που ο καθένας μας προκαλεί, ηθελημένα ή άθελά του, στις θάλασσές μας.