(Συμψάλλοντας με τον Άρχοντα Υμνωδό της Μ.Χ.Ε. Γεώργιο Χατζηχρόνογλου)
Είθισται τα τελευταία χρόνια, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, τα νεόκοπα Ειδησεογραφικά πρακτορεία Εκκλησιαστικών Ειδήσεων, να αφιερώνουν τις σελίδες τους σε πανηγύρεις και εορτές Ναών, Μονών και Μητροπόλεων, ανά την επικράτεια, τονίζοντας μάλιστα τους λειτουργούς, ιδίως εάν πρόκειται για αρχιερατική χοροστασία ή συλλείτουργο, καθώς επίσης να αφιερώνουν χρόνο στο γενόμενο κήρυγμα.
Ωστόσο, λιγότερο ή καθόλου δεν δίδεται ειδικό βάρος στους συλλειτουργούς Ιεροψάλτες, οι οποίοι με τον γενικό εκκλησιαστικό όρο ψαλλόντες ή κοπιώντες, μνημονεύονται σε κάθε ιερουργία. Ας μην ξεχνούμε ότι και οι ψάλτες αντιπροσωπεύουν τον λαό, το πλήρωμα της Εκκλησίας, του οποίου την μελωδία εκτελούν, ως άριστα εκπαιδευμένοι και μυημένοι στην αρχέγονη αυτή τέχνη της πατρώας εκκλησιαστικής μουσικής, που αποτελεί συνέχεια και εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής μουσικής, υπηρετώντας την επί χρόνια με σεβασμό, μεράκι, θυσίες, ταλαιπωρία σωματική και με πνεύμα αυτοθυσίας, μη λογιζόμενοι τον κόπο και τον καιρό που αφιέρωσαν, ψυχή και σώματι.