«Τα τραγούδια της Σωτηρίας», μια μουσική παράσταση αφιερωμένη στην «Αρχόντισσα του ρεμπέτικου»

Από τις 6 Φεβρουαρίου 2023 και κάθε Δευτέρα

Για 10 παραστάσεις

Στο ΠΛΥΦΑ (Κορυτσάς 39, Βοτανικός)

Τραγουδά η Χριστίνα Μαξούρη | Μουσικοί: Θοδωρής Ξηντάρης (μπουζούκι - φωνή), Δημήτρης Κουφογιώργος (μπουζούκι), Βασίλης Προδρόμου (κιθάρα - φωνή), Δημήτρης Κούστας (ακορντεόν)

«Τα τραγούδια της Σωτηρίας», η μουσική παράσταση αφιερωμένη στην «Αρχόντισσα του ρεμπέτικου» που ξεχώρισε και έμεινε χαραγμένη στη μνήμη όσων την παρακολούθησαν, ανεβαίνει ξανά, σε έναν ιδιαίτερο χώρο! Η παράσταση, μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών, ξεκίνησε την πορεία της το καλοκαίρι του 2021 με τέσσερις sold out βραδιές στο Στέκι του Ηλία στο Θησείο και επαναλήφθηκε με ανάλογη επιτυχία τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς στη μουσική σκηνή Χαμάμ στα Πετράλωνα. Αυτή τη φορά, η Χριστίνα Μαξούρη και τέσσερις εξαιρετικοί λαϊκοί μουσικοί, στήνουν το πάλκο τους στο Πρώην Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛΥΦΑ (Κορυτσάς 39, Βοτανικός) και μας προσκαλούν σε ένα ακόμα ταξίδι στη ζωή και τα τραγούδια της Σωτηρίας Μπέλλου, από τις 6 Φεβρουαρίου και κάθε Δευτέρα, για 10 παραστάσεις.

Ο θησαυρός του Παναγιώτη Τούντα και το νέο στο ρεμπέτικο

Έργα νέων καλλιτεχνών που εμπνέονται από την παράδοση του ρεμπέτικου και ανέκδοτο υλικό του Παναγιώτη Τούντα παρουσιάζονται στο αθηναϊκό κοινό, την Τρίτη 13 Δεκεμβρίου στο Μικρό Παλλάς, σε μια συναυλία που συστήνει το πρόγραμμα του Ελληνικού Σχεδίου για τη χειμερινή περίοδο 2022-23.

Ο συνθέτης Γρηγόρης Βασίλας

Συνεπές στους ιδρυτικούς του σκοπούς, το Ελληνικό Σχέδιο αναδεικνύει για μία ακόμα φορά νέους δημιουργούς με παραγγελίες έργων, αλλά όχι μόνο. Στοχεύει στην παραγωγή πρωτότυπου μουσικού υλικού και στη δημιουργία ρεπερτορίου τόσο από νεότερους όσο και από καταξιωμένους συνθέτες.

Ανέστης Δελιάς, η Γάτα του Ρεμπέτικου

Το Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων «Φοίβος Ανωγειανάκης» - Κέντρο Εθνομουσικολογίας, συμμετέχει στον εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς, που για το 2022 έχει θέμα «Βιώσιμη Πολιτιστική Κληρονομιά - Διατηρώντας το παρελθόν για τις μελλοντικές γενιές», με την προβολή του ντοκιμαντέρ του Σπύρου Μανωλάτου «Ανέστης Δελιάς, η Γάτα του Ρεμπέτικου».

Η είσοδος στην προβολή, που θα γίνει την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2022, στις 20.00, στην αυλή του Μουσείου (Διογένους 1-3, 105 56 Αθήνα), είναι ελεύθερη, με απαραίτητη τη δήλωση συμμετοχής στο τηλ. 210 3254129 (Δευ-Παρ, 10:00-14:00).

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

Ποιος ήταν ο Ανέστης Δελιάς
Ο Ανέστης Δελιάς ήταν μέλος της «Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς», που ήταν το πρώτο μουσικό σχήμα με βασικό όργανο το μπουζούκι. Παρότι πέθανε πολύ νέος, έδωσε το δικό του στίγμα στο λαϊκό τραγούδι, σε βαθμό που χαρακτήρισε την εξέλιξη της τεχνικής του μπουζουκιού. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την πορεία της ζωής του από τη Σμύρνη, στον Πειραιά και στις παράγκες της Δραπετσώνας μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του '22. Επιστήμονες, μέλη της οικογένειας, μουσικοί και συλλέκτες, μας μεταφέρουν στα χρόνια που έζησε προσπαθώντας να μας δώσουν μία συνολική εικόνα για τον ίδιο, αλλά και το πλαίσιο της εποχής που γεννήθηκε το ρεμπέτικο.
Η προβολή θα συνοδευτεί από παρουσίαση και συζήτηση για το θέμα της ταινίας με τους συντελεστές της και το κοινό.

Γιώργος Ξηντάρης: Από την οικοδομή στο μπουζούκι και στην... Ανατολή

Ο Γιώργος Ξηντάρης υπηρετεί πιστά και διαδίδει το ρεμπέτικο τραγούδι, από την πρώτη στιγμή που έπιασε το μπουζούκι στα χέρια του ως σήμερα, που είναι 70 χρόνων. Συνέδεσε το όνομά του με τρία ιστορικά μαγαζιά, τη «Ρεμπέτικη Ιστορία», τη «Στοά των Αθανάτων» και την «Ανατολή» στη Σκόπελο. Γελαστός, με πηγαίο χιούμορ, δεν μασάει τα λόγια του, ευτυχής που συνεχίζει τη διάδοση του ρεμπέτικου με τα δυο παιδιά του, αλλά και μάγειρας. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και το πρώτο ρεμπετάδικο στα Εξάρχεια, στην Ιπποκράτους 181.

«Δουλεύαμε στην οικοδομή με τον Παύλο Βασιλείου, παίζαμε ταυτόχρονα μπουζούκι και αποφασίσαμε να ανοίξουμε ένα μαγαζί για να μας ακούει ο κόσμος…».

Με τι κεφάλαιο;

Μηδέν κεφάλαιο. Χτίστες ήμασταν, πήραμε ένα ισόγειο δωμάτιο στα Εξάρχεια και αρχίσαμε να το φτιάχνουμε. Βάλαμε μέσα ένα ψυγείο, αγοράσαμε βερεσέ τα ποτά από μια κάβα, το διαμορφώσαμε και πήγαμε με τα όργανά μας να παίξουμε. Βοήθησαν και οι φίλοι, άλλοι έφεραν κουρτίνες, άλλοι καρέκλες, άλλοι τραπέζια, άλλοι ζωγράφισαν στους τοίχους και ξεκινήσαμε. Ούτε εξαερισμό δεν είχε, από την κάπνα δεν έβλεπες και πολλά πράγματα. Πριν παίζαμε σε διάφορα ταβερνάκια στις γειτονιές για τα προς το ζην. Όχι σπουδαία πράγματα.

Ακρογιαλιές Δειλινά | Ο Γιώργος Ξηντάρης και το «μουσικό σχολείο» Ανατολή

Ο Σκοπελίτης δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Γιώργος Ξηντάρης είναι ο λόγος που η Σκόπελος αγάπησε το ρεμπέτικο. Στο ντοκιμαντέρ «Ακρογιαλιές Δειλινά» θα μας μιλήσει για την πορεία του, τα «Δειλινά», την «Ανατολή» και το νησί που γεννήθηκε και λάτρεψε.

Βρέθηκε εσωτερικός μετανάστης στην Αθήνα δούλεψε ως οικοδόμος, αγάπησε το μπουζούκι και τη μουσική, κυνήγησε δίσκους γραμμοφώνου, γνώρισε σπουδαίους λαϊκούς δημιουργούς και έφερε το ρεμπέτικο στη Σκόπελο, στα« Δειλινά» τη δεκαετία του '70, έμαθε στους Σκοπελίτες «νέα» ακούσματα και τους έδειξε μια άλλη κουλτούρα.

Ακρογιαλιές Δειλινά | 'Ενα ντοκιμαντέρ ύμνος στο ρεμπέτικο, τους μουσικούς του νησιού, τους ανθρώπους του, αλλά και τις απαράμιλλες ομορφιές της Σκοπέλου

Το ντοκιμαντέρ «Ακρογιαλιές Δειλινά» είναι ένα no budget εγχείρημα, ύμνος στο ρεμπέτικο, τους μουσικούς του νησιού, τους ανθρώπους του, αλλά και τις απαράμιλλες ομορφιές της Σκοπέλου, το οποίο, μετά από πολυετή “γυρίσματα” και εκατοντάδες εργατώρες, αναμένεται να το απολαύσουμε σε φεστιβάλ και κινηματογραφικές αίθουσες, μέσα στο 2022.

Νίκος Σύρος | Ζει ανάμεσα στη Γαλλία και στην Ελλάδα, όπου αφήνει το στίγμα του με το μπουζούκι και τη μουσική του και στις δύο χώρες

Ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Νίκος Σύρος είναι ένας από τους πρωτοπόρους του ρεμπέτικου στο νησί.

Ζει ανάμεσα στη Γαλλία και στην Ελλάδα, όπου αφήνει το στίγμα του με το μπουζούκι και τη μουσική του και στις δύο χώρες.

Στην ταινία θα μας μιλήσουν πολλοί μουσικοί για τον Νίκο Σύρο, ως τον πρώτο τους δάσκαλο στο μπουζούκι. Ο Νίκος Σύρος είχε ξεκινήσει να διδάσκει μπουζούκι στο νησί με πολλή αγάπη και μεράκι για να μεταδώσει όσα θα ήξερε στις νέες γενιές. Με μια προϋπόθεση, όπως μας διευκρινίζει, τα μαθήματα ήταν πάντα στο τρίχορδο μπουζούκι και πάντα στο ρεμπέτικο. 

Ο Κώστας Καλαφάτης ήρθε πρώτη φορά στη Σκόπελο τη δεκαετία του '70 και το νησί απέκτησε ακόμα έναν σπουδαίο μουσικό!

Στην ταινία ο Κώστας Καλαφάτης θα μας ξεναγήσει στα Δειλινά, πριν γκρεμιστούν, φέρνοντας στο μυαλό του ένα σωρό αναμνήσεις. Θα θυμηθεί την πρώτη φορά που βρέθηκε εκεί και το δέος που ένιωσε αντικρίζοντας από ψηλά το όμορφο λιμάνι της Σκοπέλου. Αγνοώντας το γλέντι ολογυρά του έμεινε να το κοιτάει μαγεμένος για ώρα. 

Ξεκίνησε το ταξίδι του για το 24o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης το σκοπελίτικο ντοκιμαντέρ «Ακρογιαλιές Δειλινά»

Μία από τις όμορφες τοιχογραφίες των Δειλινών, ζωγραφισμένες από την Έλενα Λάμπρου και τη Λίντα Λάππα. Πάνω της γραμμένα τα στιχάκια ενός μικρασιατικού παραδοσιακού τραγουδιού "Τα μάτια σου είναι πέλαγος, αγέρας δεν τα πιάνει, χαρά στο ναύτη που θα βρει μέσα σ' αυτά λιμάνι". 

Ξεκίνησε το ταξίδι του για το 24o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης το σκοπελίτικο ντοκιμαντέρ «Ακρογιαλιές Δειλινά», με άξονα της ταινίας ένα παλιό και ερειπωμένο κτήριο, όπου παλιά στεγάζονταν τα «Δειλινά» (μία από τις πρώτες ταβέρνες με ζωντανή μουσική στη Σκόπελο), αφού σήμερα έγινε η υποβολή της ταινίας στην επιτροπή.

Ακρογιαλιές Δειλινά | ...γιατί το μπουζούκι στη Σκόπελο αλλάζει χέρια από γενιά σε γενιά!

Ο δεκατετράχρονος Λευτέρης Σκλάβος είναι ο μικρότερος οργανοπαίχτης στο ντοκιμαντέρ, ο οποίος ξεκίνησε το μπουζούκι δέκα χρονών με δασκάλους την Κατερίνα Καραγιάννη, τον Γιώργο Αναγνώστου και τον Παναγιώτη Αστεριάδη, τους οποίους, όπως μας λέει, τους αγαπά και τους ευχαριστεί γιατί τον μάθανε μπουζούκι και τον πήγαν ένα βήμα πιο μπροστά. 

Ρεμπέτικο: Η ιστορία και οι πρωταγωνιστές σε κόμικ από 14 σκιτσογράφους

Εικοσιτέσσερις ρεμπέτες, δεκατέσσερα ολόκληρα τραγούδια εκ των οποίων τα δύο καταγράφονται για πρώτη φορά, στιχάκια και στροφές από ακόμα τριανταπέντε και οι ιστορίες τους σε κόμικ. Οι πραγματικές ιστορίες πίσω από τις νότες, πίσω από τους ανθρώπους της ρεμπέτικης μουσικής σε τριακόσιες σελίδες γεμάτες από σκίτσα, έρευνα αλλά κυρίως αγάπη.

«Είναι αληθινές οι ιστορίες, προφανώς» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νίκος Κουφόπουλος που έγραψε τα σενάρια του βιβλίου, ρεμπέτης και ο ίδιος πλέον κοντά 40 χρόνια. «Κάποιες από τις ιστορίες μου ήταν γνωστές γιατί παίζω ρεμπέτικο. Από εκεί και πέρα, συνολικά πήρε γύρω στα 1,5 με 2 χρόνια η έρευνα και όλη αυτή η ιστορία είναι γύρω στα 3 με 3,5 χρόνια που ασχολούμαστε όλη η ομάδα.

Ακρογιαλιές Δειλινά | Ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Γιάννης Ξηρογιάννης μιλάει για την μουσική και το αμπέλι...

Ο Σκοπελίτης Γιάννης Ξηρογιάννης, δεξιοτέχνης του μπουζουκιού αλλά και του αμπελιού θα μας μιλήσει στην ταινία και για τα δύο. 

Πρώτη φορά πιάνει μπουζούκι πέντε χρόνων, ένα μπουζούκι που του έκανε δώρο ο παππούς του και η οικογένεια του τον ωθεί στη μουσική. Πρώτος του δάσκαλος ο Νίκος Σύρος, που δυστυχως τον αποχωριζεται γρήγορα, γιατί ο Νίκος φεύγει στη Γαλλία. Τότε αναλαμβάνουν οι φίλοι του, που είναι μεγαλύτεροι σε ηλικια, και τον βοηθούν να εξελιχθεί στο μπουζούκι. Ο Κώστας Κοσύφης, ο Παναγιώτης Αστεριάδης, ο Γιώργος Αναγνώστου, ο Κωστής Λεμονής και ο Στέλιος Παχής του προσφέρουν απλόχερα τα εφόδια που χρειάζεται ένας μουσικός. Ο Γιώργος Ξηντάρης στην Ανατολή είναι επίσης ένα μεγάλο σχολείο για τον Γιάννη. 

Ακρογιαλιές Δειλινά | Ο Σκοπελίτης δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Γιώργος Αναγνώστου

Ο Σκοπελίτης δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Γιώργος Αναγνώστου, μεγαλωμένος στην Αθήνα, στα 9 του χρόνια έχει την πρώτη επαφή με το μπουζούκι. Ο πατέρας του τον πιάνει απο το χέρι και ο Γιώργος, χωρίς να το καταλάβει, βρίσκεται με ένα μπουζούκι στο Ωδείο του κιθαρωδού Αντώνη Πελεκάνου και αργότερα στη σχολή του Θοδωρή Δερβενιώτη. Ο πατέρας του αγαπούσε πάρα πολύ το λαϊκό τραγούδι, όντας απο τα 15 στην Αθήνα, θαμώνας στον Τσιτσάνη, στον Παπαϊωάνου, στον Μητσάκη, κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή του Γιώργου.

Χρήστος Κοσμάς | Ένας κιθαρίστας, μπουζουξής, ροκάς και λαϊκός

Ο Χρήστος Κοσμάς, ταλαντούχος μουσικός της κιθάρας και του μπουζουκιού, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σκόπελο και ζει ανάμεσα στο νησί και στη Θεσσαλονίκη. Τα πρώτα ερεθίσματα στη μουσική έρχονται από το σπίτι του. Ο πατέρας του Σπύρος, ερασιτέχνης παίχτης του μπουζουκιού να ακούει ρεμπέτικα και η μητέρα του Βάσω να ακούει κλασική μουσική και Χατζηδάκη και ο Χρήστος κάπου εκεί ανάμεσα. 

Θυμάται τον εαυτό του να μεγαλώνει στα Δειλινά, στο Κάστρο και την Ανατολή, κοιμώμενος σε καρέκλες σαν παιδί και όπως μας λέει κατάλαβε αργότερα πως αυτό δούλευε “σαν υπνοπαιδεία” και πως όλα αυτά τα πράγματα δούλευαν υποσυνείδητα.

Ακρογιαλιές Δειλινά | Γιατί στη Σκόπελο η Ανατολή είναι πάντα μαγική!

Ο Αντώνης [δεξιά] και ο Θοδωρής Ξηντάρης προετοιμάζουν την "Ανατολή"...

Ο Αντώνης και ο Θοδωρής Ξηντάρης, πριν αρχίσει η καλοκαιρινή σεζόν, ασπρίζουν την Ανατολή, για να υποδεχθούν χιλιάδες κόσμο που θα ανέβει στο ψηλότερο σημείο του νησιού στο Κάστρο για να τους ακούσουν να παίζουν μαζί με τον πατέρα τους Γιώργο Ξηντάρη και όχι μόνο, μιας και πολλοί Σκοπελίτες μουσικοί θα πλαισιώσουν κάθε βράδυ την κομπανία για να παίξουν μαζί τους.

Τα ακούσματα τους πάντα ήταν τα αυθεντικά ρεμπέτικα τραγούδια. Όταν άλλα παιδιά της ηλικίας τους άκουγαν τις μουσικές της εποχής τους, ο Θοδωρής και ο Αντώνης άκουγαν το “Ώρες με θρέφει ο λουλάς" του Μάρκου Βαμβακάρη!

Χρήστος Μητρέντζης: Την ομορφιά της Σκοπέλου δεν την συναντάς πουθενά· ο παράδεισος βρίσκεται στον Αμάραντο!

Ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Χρήστος Μητρέντζης βρίσκεται κάθε καλοκαίρι στη Σκόπελο επί 36 συναπτά έτη.

Γεννημένος στην Πολωνία από μία φιλόμουση μητέρα, η οποία ήθελε και τα τρία παιδιά της να ασχοληθούν με τη μουσική. Όπως και έγινε αφού ο ένας αδερφός του επίσης είναι μουσικός και ο άλλος οργανοποιός.

Παύλος Βασιλείου | ...ήταν αστείρευτος, ήταν πρωτοπόρος στα "Δειλινά" και το μαγαζί του η "Ρεμπέτικη Ιστορία" πραγματικά άφησε ιστορία

Το όνομα του Παύλου Βασιλείου θα το ακούσουμε πολλές φορές μέσα στο ντοκιμαντέρ. Όλοι στην ταινία θα αναφερθούν στο όνομα του, είτε όταν μιλάνε για τα Δειλινά, είτε για τη ρεμπέτικη μουσική, είτε για τη φιλία τους μαζί του. Το καλοκαίρι του 2019 μας υποδέχεται στο σπίτι του στη Σκόπελο για να μας ανοίξει την καρδιά του και να μας μιλήσει για τη ζωή του και το νησί του.

Τη δεκαετια του '50 ζει τα πέτρινα χρόνια, μετανάστης με την οικογένειά του, στην Αθήνα για ένα καλύτερο αύριο. Ο πατέρας του ψάλτης, τον τραβάει με το ζόρι, όπως μας λέει, στις εκκλησίες και εκεί ο Παύλος μαθαίνει να αγαπά τους Βυζαντινούς ψαλτικούς ρυθμούς, μια αγάπη που δεν ξεπερνάει ποτέ, αν και άθεος, και αντιλαμβάνεται πως από αυτή τη μουσική ξεκινάνε όλες οι μουσικές.

Στα 15 του μπαίνει στην οικοδομή και γνωρίζει ανθρώπους που τους χαρακτηρίζει καθαρό προλεταριάτο και τα ακούσματα του αρχίζουν να αλλάζουν. Ανακαλύπτει τον Τσιτσάνη, τον Παπαιωάννου και τη Μπέλλου στο Φαληρικό, ακούγοντάς τους εξω από το μαγαζί λόγω φτώχειας, προσπαθώντας να τους δει έστω και λίγο μέσα από την καλαμένια περίφραξη.

Θυμάται τον εαυτό του να αρχίζει την εξερεύνηση αυτής της μουσική ψάχνοντας δισκάκια γραμμοφώνου, μαγαζιά με ζωντανό ρεμπέτικο και ηχογραφώντας με τον αδελφικό του φιλο Γιώργο Ξηντάρη το καθε δευτερόλεπτο της εκπομπής της Σοφίας Μιχαλίτση στην ΥΕΝΕΔ, με αυθεντικά ρεμπέτικα τραγούδια.

Ο Παύλος Βασιλείου ήταν αστείρευτος, ήταν πρωτοπόρος στα Δειλινά και το μαγαζί του η Ρεμπέτικη Ιστορία  πραγματικά άφησε ιστορία.

Δυστυχώς τον Μάρτη του 2020 η Σκόπελος αποχαιρέτησε τον Παύλο...

Έπεται συνέχεια...

Δείτε το τρέιλερ εδώ https://www.youtube.com/watch?v=nGJltOC4uJE&t=4s

Υποστηρίξτε μας με →κλικ εδώ

Ακρογιαλιές Δειλινά | Γιατί στη Σκόπελο η μουσική σε μαγεύει απο μικρό παιδί

Ο Σκοπελίτης κιθαρίστας Κώστας Σύρος είναι ακόμα ένας από τους σπουδαίους μουσικούς του νησιού.

Μεγαλωμένος μέσα σε μια οικογένεια με πολύ μουσική και τραγούδι, με τον παππού του να παίζει βιολί και τους δύο θείους του Νικόλα Σύρο με το μπουζούκι και Θανάση Σύρο με την κιθάρα και το βιολί, το μέλλον του Κώστα φαντάζει προδιαγεγραμμένο.

Στα 8 του χρόνια ένα μαντολίνο που έχει φτιάξει ο πατέρας του κοσμεί ένα ράφι του σπιτιού τους, ο Κώστας το κατεβάζει καμιά φορά και το "γρατζουνάει" κρυφά μιας και είναι οικογενειακό κειμήλιο και δεν πρέπει να χαλάσει, ο πατέρας του τον ανακαλύπτει, χαίρεται με αυτό που βλέπει και αρχίζει να μαθαίνει στον Κώστα μουσική.

Στα 12 καταλαβαίνει πως το όργανο που του προκαλεί θαυμασμό είναι η κιθάρα και με πρώτο δάσκαλο του τον Θανάση Σύρο αρχίζει να την μαθαίνει.

Θυμάται από μικρό παιδί να διασκεδάζει μαζί με τους γονείς του στα Δειλινά και στο Κάστρο, να αποκοιμιέται στα πεζούλια με τον "Καϊκτσή", τέτοιες αναμνήσεις να ριζώνουν στην παιδική ψυχή του και να αγαπάει το ρεμπέτικο τραγούδι για πάντα.

Μας διηγείται την πρώτη φορά που έπαιξε, 17 χρονών, στα Δειλινά με τρεμάμενα πόδια από το άγχος και πήρε το πρωτο του μεροκάματο ως κιθαρίστας. Και την δίψα που ένιωθαν όλοι, σε αυτήν την ηλικία, για μάθηση και μαζευόντουσαν με τα όργανα τους στην Ανατολή, γύρω από τον Γιωργο Ξηντάρη. Ένα τρομερό σχολείο, όπως μας λέει.

Στο ντοκιμαντέρ ο Κώστας θα μας πει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, ακόμα και για το πόσο οι Γάλλοι αγαπούν την ελληνική κουλτούρα και μουσική, μιας και ο ίδιος τα τελευταία χρόνια, τους χειμώνες, ζει στη Γαλλία.

Γιατί στη Σκόπελο η μουσική σε μαγεύει απο μικρό παιδί.

Έπεται συνέχεια...

Δείτε το τρέιλερ εδώ https://www.youtube.com/watch?v=nGJltOC4uJE&t=4s

Υποστηρίξτε μας με →κλικ εδώ

Ακρογιαλιές Δειλινά | Γιατί στη Σκόπελο η καλή μουσική συνοδεύεται πάντα με νόστιμο φαγητό...

Ο Παναγιώτης Αστεριάδης, Σκοπελίτης δεξιοτέχνης του μπουζουκιού και ιδιοκτήτης του εστιατορίου "Ο Μώλος", μας μιλάει στο ντοκιμαντέρ για τα Δειλινά και το ρεμπέτικο τραγούδι.

Στα 15 του, μόλις, χρόνια βρίσκεται για δύο χρονιές στο πάλκο των "Δειλινών" και η Σκόπελος αποκτάει ακόμα έναν ταλαντούχο μουσικό.

Τα ταλέντα του Παναγιώτη όμως δεν σταματάνε στη μουσική, η μαγειρική είναι επίσης κάτι που κατέχει καλά. Στην ταινία θα τον δούμε στην κουζίνα του "Μώλου" να μαγειρεύει χοιρινό με δαμάσκηνα, ένα πιάτο σημείο αναφοράς του νησιού, και μόλις τελειώσει τα μαγειρέματα θα βγει έξω και θα πιάσει το μπουζούκι.

Γιατί στη Σκόπελο η καλή μουσική συνοδεύεται πάντα με νόστιμο φαγητό.

Έπεται συνέχεια...

Δείτε το τρέιλερ εδώ https://www.youtube.com/watch?v=nGJltOC4uJE&t=4s

Panagiotis Asteriadis

O MOLOS

Ακρογιαλιές Δειλινά | ...γιατί στη Σκόπελο τα γλέντια είναι διαχρονικά!

Ο Γιάννης Ξηρογιάννης, ο Γιώργος Φάλκος και ο Χρήστος Μητρέντζης ενώνουν τις μουσικές τους δυνάμεις και δημιουργούν μια μαγική ατμόσφαιρα στο εστιατόριο "Τα Κύματα", το καλοκαίρι του 2020. Στο ντοκιμαντέρ θα τους ακούσουμε σε αξέχαστα τραγούδια.

"Τα Κύματα" πρωτολειτούργησαν το 1896 και γι' αυτό δεν είναι περίεργο που οι Σκοπελίτες στην ταινία συχνά θα τα αναφέρουν σε κάποια ιστορία που μας διηγούνται ή θα μας δείξουν κάποια παλιά φωτογραφία του εστιατορίου με μουσική ορχήστρα και χορούς.

Γιατί στη Σκόπελο τα γλέντια είναι διαχρονικά!

Δείτε το τρέιλερ εδώ https://www.youtube.com/watch?v=nGJltOC4uJE&t=4s