68 ο Νικολαΐδης, 68 ο Μόσχος, 61 ο Σπυριδάκης...
H «γεύση» που μας άφησε η «Γλυκιά Συμμορία» γίνεται όλο και πιο πικρή. Τα μέλη της που στην ταινία ήταν αποφασισμένα να «φωτίσουν» τ’ αδιέξοδά τους, φτάνοντας ακόμα και ως τον «ένδοξο» θάνατο, φεύγουν ένας ένας μ’ «ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες»… όπως συμβαίνει κάθε μέρα στην πραγματική ζωή, πίσω από τους προβολείς, το μακιγιάζ και τις κάμερες.
Πριν λίγους μήνες, ο «Αργύρης», ο άνεργος ηθοποιός που στην ταινία ζούσε στα σκοτάδια του περιθωρίου και της παραβατικότητας. Ο Τάκης Μόσχος «έφυγε» πρόωρα, βιαστικά. Σα να τον εκδικήθηκε η πραγματική ζωή όταν, μετά από περιπέτειες που δεν δίσταζε να δημοσιοποιήσει ο ίδιος, τα βρήκε με τον εαυτό του.
Σήμερα ο «Ανδρέας», ο νεαρός αποφυλακισμένος φίλος του «Αργύρη». Ο Τάκης Σπυριδάκης μας «αποχαιρέτησε» πολύ νωρίς, αφού για δυο χρόνια πάλεψε σκληρά στην πραγματική ζωή με τα «αδιέξοδα» του καρκίνου. «Έκανα μια δουλειά στο θέατρο που πήγαινε εξαιρετικά καλά και πάει ακόμα», έλεγε λίγο μετά το χτύπημα από την αρρώστια.
H «γεύση» που μας άφησε η «Γλυκιά Συμμορία» γίνεται όλο και πιο πικρή. Τα μέλη της που στην ταινία ήταν αποφασισμένα να «φωτίσουν» τ’ αδιέξοδά τους, φτάνοντας ακόμα και ως τον «ένδοξο» θάνατο, φεύγουν ένας ένας μ’ «ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες»… όπως συμβαίνει κάθε μέρα στην πραγματική ζωή, πίσω από τους προβολείς, το μακιγιάζ και τις κάμερες.
Πριν λίγους μήνες, ο «Αργύρης», ο άνεργος ηθοποιός που στην ταινία ζούσε στα σκοτάδια του περιθωρίου και της παραβατικότητας. Ο Τάκης Μόσχος «έφυγε» πρόωρα, βιαστικά. Σα να τον εκδικήθηκε η πραγματική ζωή όταν, μετά από περιπέτειες που δεν δίσταζε να δημοσιοποιήσει ο ίδιος, τα βρήκε με τον εαυτό του.
Σήμερα ο «Ανδρέας», ο νεαρός αποφυλακισμένος φίλος του «Αργύρη». Ο Τάκης Σπυριδάκης μας «αποχαιρέτησε» πολύ νωρίς, αφού για δυο χρόνια πάλεψε σκληρά στην πραγματική ζωή με τα «αδιέξοδα» του καρκίνου. «Έκανα μια δουλειά στο θέατρο που πήγαινε εξαιρετικά καλά και πάει ακόμα», έλεγε λίγο μετά το χτύπημα από την αρρώστια.