Ανοιχτή επιστολή
Προς:
Αξιότιμο Πρόεδρο του Φ.Δ. τού ΕΘΠΑΒΣ - καθηγητή
κ. Στέφανο Παρασκευόπουλο
Από: Θεοδώρου Διογένη
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε
Δημοσιεύτηκαν στη “ΔΙΑΥΓΕΙΑ” τα πρακτικά τής 29/9/2020 τού Φ.Δ. και διάβασα το άρθρο 7 σχετικά με την επιβολή εισιτηρίου στο Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου-Β Σποράδων.
Πέραν των άλλων για τα οποία επιφυλάσσομαι μιας και υπάρχουν θεμελιώδεις αντιρρήσεις και ενστάσεις μου, ιδιαίτερα με τη φράση σας «Όσο για τα εκδρομικά́ τόσα χρόνια εκμεταλλεύονται το όνομα του Θαλάσσιου Πάρκου χωρίς κανένα κόστος» είναι πια βέβαιο ότι στην χώρα αύτη ζούμε με αναστραμμένους όρους κοινωνίας και οικονομίας. Ποιος ο Προστάτης – ο Εκμεταλλευτής – ο Δάσκαλος …
Στην Αλόννησο εκδρομικά προς το Θαλάσσιο Πάρκο - Μοναστήρι της Κυρά Παναγιάς για επίσκεψη και προσκύνημα, κατά την τελευταία 10ετια υπάρχουν μόνο δύο σκάφη, ένα εκ των οποίων είναι ιδιοκτησίας μου (μερικής) και φέρει το όνομα ΠΛΑΝΗΤΗ ΝΣ 02. Το διαλέξαμε παραδοσιακό και ξύλινο με υψηλό κόστος συντήρησης (και αν θέλετε σε κόντρα της επιδοτούμενης από την Ε.Ε. καταστροφής των παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών - ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο από τα πεφωτισμένα έθνη της Εσπερίας) αλλά πλήρως ενταγμένο στο όλο περιβάλλον του τόπου μας. Είμαι ντόπιος και προσπαθώ να παραμείνω πατριώτης με την νοηματική έννοια (Συνείδηση καταγωγής και συνέχειας ) και όχι σαν κάποιους άλλους θέλετε «δάσκαλους του γένους», θέλετε προέδρους από την Χιό ζώντας στο Παρίσι ή στο Σίτυ του Λονδίνου που ξέχασαν ή δεν μπορούνε να δούνε τί πολιτισμό κουβαλάνε μέσα τους. Φυσικά για τους παλαιότερους τούς κρίνει η ιστορία, για αυτούς που μας «ξημέρωσαν» μόλις χθες ο κλήρος έπεσε σε μας να αγωνιστούμε με τη σειρά μας από το δικό μας μετερίζι. Αναμφίβολα το κοινό τους είναι τεράστιο, σίγουρα μεγαλύτερο από το δικό μου αλλά όπως είπε και ο συχωρεμένος Μακρυγιάννης - πάντα η ιστορία μας ήθελε ολίγους.