![ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΟΡΕΙΕΣ ΣΠΟΡΑΔΕΣ [ΑΡΧΕΙΟ]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAM9DFd9XFh8ud37ShwEMqrGeyXXeyxEXM_F6PLTNrI4nuVSAkCGQT1d3rw8EPfEZnWeRLJ8iA7U4Nz7Q8pchXLymhtSCPJhJ5tsNe-Flb2EEgmL99ouKWuy6NCjj1eggL6tVA_jXPbSc/s350/LOG+SPOR-+%25282%2529.png)
Θάλασσα - γη - ουρανός.
Τι πετυχημένος συνδυασμός!
Γαλάζιες καρδιές σου χάρισα,
τον ουρανό σού έταξα και τ' άστρα.
Και μια καφέ καρδιά
για να σου χτίσω χίλια κάστρα.
Κι όμως εσύ τις κρέμασες
σε μια μουριά επάνω.
Τις είδα και θαρρώ
τον κόσμο μου πως χάνω.
Τα δώρα μου αρνήθηκες,
νομίζεις με εκδικηθηκες.
Δέκα θα κάνω τις καρδιές
να δω που θα τις βάλεις!
Κράτα την μια τουλάχιστον
μη θες να με ξεκάνεις!
Πελαγία Τυριτίδου
που'σαι βρε Αλαντίν με το λυχνάρι.
Βάζω το χέρι και προσεύχομαι,
στον πειρασμό δεν αντιστέκομαι.
Τάμα κάνω στους Αγίους
μπας και αλλάξω όλων τους βίους.
Εχω το φακό στο χέρι
και την Μίνα στο καρτέρι.
Μα μας πήρανε χαμπάρι
και μαζεύτηκαν σαν γλάροι,
για να πάρουν μερτικό
λες και ήταν μυστικό.
Άνθρακας ο θησαυρός
πάει το όνειρο δια παντός.
Εεεε....Ας κάνω το μοντέλο!
Έχει πλάκα. Έχει γέλιο.
Πελαγία Τυριτίδου
Όπως τα αστέρια του ουρανού
Που εκεί ψηλά φαντάζουν
Του Αιγαίου αστέρι είσαι εσύ
ΣΚΟΠΕΛΟ σε φωνάζουν.
Φοράς το μπλε σου φόρεμα
Το πράσινο παλτό σου
Πουκάμισο ασπροκόκκινο
Το Αιγαίο είναι όικό σου.
Το δάσος βαθυπράσινο
Νερά σκούρα γαλάζια
ερειπωμένος τόπος.
Κάποτε γέλια ακούγονταν
πίσω απ'την μπλέ την πόρτα.
Τώρα χόρτα και πέτρες βρίσκονται.
Ίχνος ζωής κανένα.
Μα τα ντουβάρια μαρτυρούν
την ιστορία όλη.
Με τέτοια ερείπια είναι γεμάτη η πόλη.
Κι αν κάποιος θα βρεθεί
την πόρτα αυτή ν' ανοίξει
θα βάλει το μεράκι του
και θα την αναδείξει.
Πελαγία Τυριτίδου
Εκδόθηκε η ποιητική συλλογή με τίτλο
«Του μυαλού τα παιχνιδίσματα»
του Ίβυκος Κ. (ψευδώνυμο του γνωστού Σκοπελίτη ποιητή)
Ο μινιμαλιστικός και αλληγορικός στίχος έχει στόχο να μπάσει τον αναγνώστη στον κόσμο των σκέψεων της φαντασίας και της ονειροπόλησης.
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
Του μυαλού παράθυρο
Δραπέτης είμαι
Φαντασία θαλασσά μου
Εσύ με οδηγείς
Ένα συναρπαστικό έμμετρο χρονικό, ένα πλούσιο και ζωντανό οδοιπορικό της ζωής του και της οικογένειάς του, γεμάτο λυρισμό, «εικόνες» και «πορτρέτα»…
Τα κίνητρα δεν είναι άλλα από την ανάγκη έκφρασης και την αγάπη του σε κάθε μορφή Τέχνης!
* Στη φωτό υπογράφει το τελευταίο του πόνημα.
Το έργο του διαπνέεται από λυρισμό, συναρπαστικές εικόνες και πορτρέτα των πρωταγωνιστών και αποτελεί μια ανάσα στη σημερινή τεχνοκρατική και στεγνή κοινωνία μας.
Το προοίμιο:
Μαστίχα και κανέλα
Χελιδονάκια σμίξανε
Ξεπρόβαλε η Μπέλα
Μεταξωτά φορέματα
Αέρινα καπέλα
Σε θέατρα, σε σινεμά
Λικνίζεται η Μπέλα
 |
| ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ |
Η ποίηση σας καλεί. Kλείστε τηλεφωνικό ραντεβού για την πιο εμψυχωτική συνεδρία της ζωής σας!
 |
| Συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Νίνα Δίπλα, Δημήτρης Δρόσος, Δήμητρα Κοντού, Δημήτρης Ντάσκας, Ειρήνη Πατούρα. |
Οι Ποιητικές Συνομιλίες συνεχίζονται για δεύτερη χρονιά, μετά τη μεγάλη περυσινή ανταπόκριση, που έφερε το ελληνικό κοινό στην πρώτη θέση «ποιητικών συνταγογραφήσεων» σε όλο τον κόσμο με πάνω από 220 ώρες ποιητικών τηλεφωνικών συναντήσεων.
Η Ε.Θ.Ο.Σ Τάκης Μόσχος στα πλαίσια των καλλιτεχνικών της δραστηριοτήτων για το καλοκαίρι του 2021 και σε συνεργασία με το ξενοδοχείο ΑΛΚΗΣΤΙΣ φιλοξενεί την τραγουδοποιό και συγγραφέα Ευσταθία με την «Η Γη της απαγγελίας» μια μουσικοποιητική παράσταση.
Ζήσιμος Λορεντζάτος ]
Η τραγουδοποιός και θεατρική συγγραφέας Ευσταθία παρουσιάζει μια νέα, πρωτότυπη, μουσικοποιητική παράσταση.
Αθάνατο κρασί του ’21!
ξεμέθυσε η Ελλάδα,
τώρα το μόνο μέλημα,
είναι η φασολάδα.
Τώρα δεν έχει κλεφτουριά,
έχει μονάχα κλέφτες,
σφιγμένοι στα κοστούμια τους
της εποχής καθρέφτες.
σχολείο π' αλλάζει τις ψυχές,
κι από το άγριο κι ανήλεο
κοπάδι τις ξεχωρίζει.
Κοντά σας η αγάπη
παίρνει ανώτερη μορφή
και δίπλα στην τρισεύγενη
αδερφή της, τη θυσία, καθίζει.
Άγγελοι που 'ρθαν στη γη
για να μείνουν άγγελλοι
και με τη λάμψη τους
την ανθρωπιά μας να μετρήσουν·
σε μονοπάτια άγνωστα, που ο νους μας δεν τα έβαζε,
να μας σεριανούν,
και φως στα τρίσβαθα
του Είναι μας να ρίξουν.
Γράφει η Λίτσα Δημητρίου*
Ιαματική - ψυχοθεραπευτική διαδικασία η κοινωνία με τη νέα ποιητική έκπληξη του Δημήτρη Βλαχοπάνου, του συνάδελφου και φίλου, «Στ’ ανοιχτότερα τ’ ουρανού».Η αυθόρμητη, συνειρμική αντίδραση που μου βγήκε τελειώνοντας την απολαυστική περιήγηση στα ποιητικά του σύνολα, ήταν το σερβοτσιγγάνικο παραδοσιακό κομμάτι -ύμνος για μένα- σε μουσική Γκόραν Μπρέκοβιτς, στιχουργική διασκευή της Λίνας Νικολακοπούλου, και ερμηνεία από την Άλκηστη Πρωτοψάλτη (κορυφαίο πάντρεμα του στίχου με τη μουσική). Ειδικότερα οι στίχοι:
«Να μπορούσα στα σύννεφα να ’χα εγώ βενζινάδικο,/ στο κενό να κινδύνευα/ για τ’ αστέρι μου τ’ άδικο».
Και έπεται άλλος συνειρμός «Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα»… κι οι συνειρμοί ατέρμονοι!
Είναι καιρός για τέτοια, εδώ ο κόσμος καίγεται! Ένσταση πιθανή, άποψη αποστασιοποιημένη από τον κόσμο της ποιήσεως. Πώς όχι; Η ζωή τα έχει όλα, τα θέλει όλα! Και μην ξεχνάμε.. «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος», αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι.
 |
| © ΥΠΠΟΑ | www.culture.gov.gr |
Για την πρότασή της να κηρυχθεί μνημείο η οικία Γκάτσου η Λίνα Μενδώνη έκανε την εξής δήλωση:
Σε μια στέρφα πατρίδα
Αν γεννήσουν κορίτσι
Θα το βγάλω ελπίδα!
Η νέα ποιητική συλλογή του Ιωάννη Πανουτσόπουλου «Οικογενειακά ή πολυπρισματικός κόσμος» περιέχει, όπως και η προηγούμενη συλλογή, 36 ποιήματα χωρισμένα σε τρεις ενότητες των 12 ποιημάτων. Τα ποιήματα που είναι αφιερωμένα στην «Οικογένεια της σιωπής» κάποτε δομούν και άλλοτε αποδομούν γνώριμα στιγμιότυπα της φυσικής μας οικογένειας. Στην «Οικογένεια της οργής» ο Ιωάννης Πανουτσόπουλος μιλάει για εκείνους που θέτουν σκοπό της ζωής τους να αλλάξουν τον κόσμο, πριν ο κόσμος αλλάξει τους ίδιους και ως εκ τούτου αλλάξει ο κόσμος. Στην «Οικογένεια της σπουδής» μπορεί να μη βρούμε ακριβώς τις ιδεολογικές μας συντεταγμένες αλλά σίγουρα θα αναρωτηθούμε για τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να ταξιδέψουμε στο μακρινό Κοτσυφοπέδιο και στο ακόμα πιο μακρινό κρατίδιο του εσωτερικού αναστοχασμού. Γιατί στο τέλος κατανοούμε ότι σε έναν πολυπρισματικό κόσμο τα πάντα μας αφορούν και παντού μπορεί να υπάρχει και το δικό μας γονιδιακό αποτύπωμα.
Αντίο Φίλε..!
αντίο στα χαλαρά απομεσήμερα..,
με τις γλυκές... συζητήσεις,
τις φιλοσοφικές αναζητήσεις...
αντίο στους δυο εαυτούς μας... τους...
...νεώτερους..,
τότε που οι ημέρες ήταν φωτεινές...
και το μέλλον είχε έμπνευση..!