Είναι
γεγονός
ότι
κατά
την
περίοδο
της
δημοσιονομικής
προσαρμογής
έχουν
τεθεί
σε
αμφισβήτηση
θεμελιώδεις
αρχές
συγκρότησης
των
σύγχρονων
κοινωνιών.
Χαρακτηριστικό
παράδειγμα
το
πεδίο
της
κοινωνικής
προστασίας
και
ειδικότερα
της
κοινωνικής
ασφάλισης
όπου
τις
τελευταίες
μέρες
παρατηρούμε
χορό
δημοσιευμάτων
και
δημόσιων
παρεμβάσεων,
που
κάνουν
λόγο
για
συνέργειες
ιδιωτικού
και
δημόσιου
τομέα
στον
χώρο
της
κοινωνικής
ασφάλισης,
για
εγγύηση
από
την
πλευρά
του
κράτους
μόνο
της
(υπολειμματικής)
βασικής
ή
εθνικής
σύνταξης
και
για
την
ενίσχυση
της
«ατομικής
επιλογής»
στην
κοινωνική
ασφάλιση,
βάσει
των
δυνατοτήτων
του
καθενός.
Αυτή
είναι
όμως
μία
συζήτηση
που
έχει
κριθεί
πολύ
καιρό
πριν.
Στις
αρχές
του
20ου
αιώνα
και
αφού
είχαν
πλέον
γίνει
ορατές
οι
παράπλευρες
συνέπειες
και
οι
κοινωνικοί
κίνδυνοι
της
Βιομηχανικής
Επανάστασης
και
της
καπιταλιστικής
ανάπτυξης
άρχισε
να
διαμορφώνεται
σταδιακά
η
άποψη
ότι
η
κοινωνία
είναι
υπεύθυνη
απέναντι
στους
πολίτες,
διασφαλίζοντας
τη...