Κοντός ψαλμός…

Tο πρωτοσέλιδο άρθρο της Σύνταξης:

Ο Αντώνης Σαμαράς υπολόγιζε, με τη χρήση του Κουβέλη και του κόμματός του, καθώς και με κάμποσους «ανεξάρτητους», να συμπληρώσει τον μαγικό αριθμό 180 και να αποφύγει τις μοιραίες εκλογές. Ωστόσο οι «σύμμαχοι» μάλλον βουλιάζουν. Το κόμμα του Κουβέλη διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη και όσοι μεταξύ των βουλευτών του έχουν πιθανότητα εκλογής με τον Σύριζα (Πανούσης, Ξηροτύρη κ.λπ.) έχουν ήδη «σκαπετήσει». Παράλληλα, το ΠΑΣΟΚ διαλύεται μεταξύ Βενιζέλου, ΓΑΠ και… Λαλιώτη, ενώ το «Ποτάμι» μάλλον στερεύει. Η παλιά «κεντροαριστερά» δεν έχει πλέον κανένα μέλλον, γιατί τα κοινωνικά στρώματα που τη στήριζαν έχουν εκπτωχευθεί και στρέφονται στον Σύριζα.

Το σύστημα έχει ανάγκη από μια νέα «κεντροαριστερά» και μια νέα «κεντροδεξιά». Η πρώτη είναι υπό κατασκευήν, και το όνομα αυτής… Σύριζα, άσχετο αν πολλά μέλη και ψηφοφόροι του το αγνοούν ακόμα! Αλλά η...

Οι συμμορίτες αυτοπαρουσιάζονται

Του Γιώργου Καραμπελιά

Η «συνομιλία» Μπαλτάκου-Κασιδιάρη ήρθε να επιβεβαιώσει με τον πιο πανηγυρικό τρόπο αυτά που υποστηρίζαμε εδώ και δύο χρόνια: Η Χρυσή Αυγή δεν αποτελεί μια «πρωτόγονη» αντιμνημονιακή δύναμη, όπως υποστηρίζουν πολλοί, αλλά ενεργούμενο και όργανο των μνημονιακών δυνάμεων για να εκτρέψουν το αντιμνημονιακό κίνημα σε σύγκρουση μεταξύ αριστεράς και δεξιάς. Εξού και οι Μελιγαλάδες, οι επιθέσεις ενάντια στους αριστερούς, κ.λπ. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα απέτρεπαν τη συγκρότηση ενός ενιαίου αντιμνημονιακού κινήματος, που θα σάρωνε τις μνημονιακές κυβερνήσεις, πράγμα το οποίο και επέτυχαν σε μεγάλο βαθμό. Στη χειρότερη περίπτωση μάλιστα, θα άνοιγαν το δρόμο για μια συνεργασία, στο βάθος του δρόμου, μεταξύ Ν.Δ. και Χρυσής Αυγής, ανοικτής ή συγκεκαλυμμένης. Τον Σεπτέμβριο του 2013 όταν αυτό το σχέδιο, τινάχτηκε στον αέρα, μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα γράφαμε:

«…δέκα μέρες πριν (τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα), ένα σημαντικό κομμάτι του δεξιού κυβερνητικού τύπου και καναλιών προωθούσε σενάρια συγκυβέρνησης της Ν.Δ. με τη Χ.Α., όπως ο ακραίος μνημονιακός, Μπάμπης Παπαδημητρίου, που, στις 12 Σεπτεμβρίου, μιλούσε στο...

«Το περιθώριο αύξησης του κέρδους θα είναι τεράστιο»

Του Γ.Κ. από την Ρήξη φ. 98 που θα κυκλοφορήσει 

αύριο Σάββατο, 2 Νοεμβρίου 

Σύμφωνα με το γνωστό οικονομικό πρακτορείο Μπλούμπεργκ, οι ελληνικές μετοχές είναι οι «ελκυστικότερες παγκοσμίως». (Καθημερινή 1-11-2013). Οι αποδόσεις του Χρηματιστήριου Αθηνών έχουν εκτοξευθεί κατά 140% – οι καλύτερες μεταξύ ενενήντα τεσσάρων αγορών εκτός από τη Βενεζουέλα!


Χαρακτηριστικά, ο Φραντσίσκο Κόντε της JP Morgan αναφέρει  πως «η Ελλάδα αρχίζει να βγαίνει από την κρίση επειδή μείωσε τόσο πολύ τα επίπεδα κόστους ώστε, εάν υπάρξει θετικό ΑΕΠ, το περιθώριο αύξησης κέρδους αναμένεται να είναι τεράστιο». Ο δε εγχώριος Α. Θωμόπουλος, αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς, δήλωσε στο Μπλούμπεργκ  πως, «τώρα οι επενδυτές δεν θέλουν να δουν τίποτ’ άλλο εκτός από την Ελλάδα». Προφανώς, όταν μιλάει για επενδυτές, ο τραπεζίτης εννοεί τα γεράκια του χρηματιστηρίου που επανέρχονται.


Ταυτόχρονα, η μελέτη της ICAP για τις πεντακόσιες πιο κερδοφόρες εταιρείες της Ελλάδας το 2012, διαπιστώνει πως τα ακαθάριστα κέρδη τους αυξήθηκαν κατά 44,26% σε σχέση με το 2011. Δηλαδή όλα αρχίζουν να πηγαίνουν κατ’ ευχήν στον κόσμο των αφεντικών.
 

Την ίδια στιγμή, η ανεργία πλησιάζει το 30%, το ΑΕΠ συνεχίζει να...

Από Χώρα σε χώρο;

του Γιώργου Καραμπελιά

από τη Ρήξη φ. 95 που θα κυκλοφορήσει αύριο

Εδώ και πολλά χρόνια έχουμε τονίσει πως η Ελλάδα βρίσκεται σε μία μετάβαση προς το έσχατο σημείο της αποσύνθεσης. Της μεταβολής της «από χώρα σε χώρο». Για εκατοντάδες χρόνια πάσκιζαν οι μεταπρατικές ελίτ να μας μεταβάλλουν σε μια υπάκουη αποικία της Δύσης. Και έβρισκαν απέναντί τους έναν λαό που αγκιστρωμένος στα πεζούλια και τα χωράφια του αντιστεκόταν. Έναν λαό που ήξερε και μπορούσε να γεννήσει τον Ρήγα, τον Μακρυγιάννη και τον Βελουχιώτη.

Στη μεταπολίτευση έκαναν ένα βήμα πάρα πέρα. Μετέβαλλαν σε παρασιτική την ίδια τη χώρα, που έχασε την παραγωγή και τους ανθρώπους της, την ιστορία της, εν μέρει την ίδια τη γλώσσα της. Γι’ αυτό και ο εθνομηδενισμός, οι θεωρίες του πολυπολιτισμού και της διάλυσης των εθνικών ταυτοτήτων, γι’ αυτό η αθρόα λαθρομετανάστευση, γι’ αυτό η σταδιακή υποβάθμιση της άμυνας της χώρας, γι’ αυτό η εγκατάλειψη της Κύπρου.

Προσέφεραν λοιπόν κατανάλωση και «ελευθερίες» με αντίτιμο τον εκμαυλισμό του ίδιου του λαϊκού σώματος. Δηλαδή οι παρασιτικές ελίτ της...