Πάνω απ’ τ’ άγρια κύματα,
του νου σου τα ξανοίγματα,
σαν ουρανοί πλαταίνουν.
Κι εγώ ένα απ’ τα γύρω σου
που μοναχά σωπαίνουν,
πονώ για όσα σου χάλασα.
Μίλα μου σε παρακαλώ
μονάχα για τη θάλασσα.
Μοναδική μου συντροφιά
του πόνου μου παρηγοριά
μακρόσυρτο τραγούδι.
Και συ ένα απ’ τα γύρω μου
φαρμακερό λουλούδι,
πονάς για όσα σου χάλασα.
Μίλα μου σε παρακαλώ
μονάχα για τη θάλασσα.
Πρωτομαγιάς μηνύματα
όρκοι με φτερουγίσματα
σαν τα πουλιά μακραίνουν.
Κι εγώ ένα απ’ τα γύρω σου
που μοναχά σωπαίνουν,
πονώ για όσα μου χάλασες
σα μου ’μαθες πως ειναι μια
όλου του κόσμου οι θάλασσες.
Μάρω Βουδούρογλου Βλαχάκη
Μ’ αυτό το ποίημα η Σκόπελος τιμήθηκε
με το Α' Πανελλήνιο και το
Α' Διεθνές Βραβείο Ποίησης