Όταν
ξεδιψά η γη
Διψά
ο ουρανός
Όταν
ξεδιψά ο ουρανός
Διψά
η γη
Μονάχα
η βροχή γνωρίζει
Αυτό
το μυστικό…
(από
το ποίημα του Κυριάκου Ραμολή,
ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ 3)
Σαν
βροχούλα σε διψασμένη γη μας χαρίστηκε
το πόνημα του πατρός Κωνσταντίνου
Καλλιανού «ΙΣΟΡΡΟΠΩΝΤΑΣ», κείμενα
ποιμαντικής μέριμνας και βιοτής.
Μια
υπερβατική συγκινησιακή φόρτιση της
πικρής καθημερινότητας των καιρών μας
που μετουσιώνεται σε πνευματική δράση.
«….στο
περιθώριο των όσων βιώνεις τη κάθε μέρα,
σημειώνεις με βεβαιότητα και υπομονή
κάποιες ταπεινές σκέψεις/προσευχές,
τις οποίες και προσφέρεις, κάθε βράδυ
με το εσπερινό θυμίαμα και κυρίως, για
να έχεις τη δυνατότητα να αποδράσεις
από την απόγνωση και την αθυμία. Γι’
αυτό, όταν...