Βαθιά στα σπλάχνα τ’ ακριβά σου
πλαστήκανε ετούτοι οι τόποι
και βγήκανε στον μπλε καμβά σου
νησιά, στεριές, βουνά και ανθρώποι.
Μέσα στα κύματα π’ αφρίζουν
ανδρώνονται με μιας τ’ αγόρια
κι οργώνουν, σπέρνουν και θερίζουν
τον μπλε σου κάμπο με βαπόρια.
Για τον γαλάζιο σου τον θρόνο
λόγο κακό ποιος να τολμήσει;
Μια τρικυμία φτάνει μόνο
την ύβρη του να τιμωρήσει.
Σε λάτρεψαν ως Ποσειδώνα
θαλασσομάχοι και ψαράδες.
αθάνατη στον ρου του αιώνα,
γεμάτη φως και συμπληγάδες.
Σκύβει ο ουρανός και σε φλερτάρει,
μακριά, στ’ ορίζοντα τα βάθη
και συ του δίνεις για να πάρει
γαλάζιο χρώμα, φως και πάθη.
Είσαι η μοίρα αυτού του τόπου.
Καλή; Κακή; Ποιος να σε κρίνει;
Φτωχά τα λόγια του ανθρώπου
μπροστά στην απεραντοσύνη.
Γεργατσούλης Βασίλης,
Β΄ Βραβείο στον
Ε' Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό
"Καισάριος Δαπόντες",
Σκόπελος 2016