Σελίδες
Πέμπτη 17 Αυγούστου 2017
Προσοχή / Πλαστά 50ευρα στην αγορά της Σκοπέλου
Πολλά είναι τα πλαστά 50ευρα νέας κοπής τα οποία έχουν τυπωθεί στη Βουλγαρία και εντοπίζονται αυτές τις ημέρες στην αγορά της Σκοπέλου, γι' αυτό το λόγο οι επαγγελματίες πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις συναλλαγές τους και να ελέγχουν κάθε χαρτονόμισμα.
Το νέο τραπεζογραμμάτιο των 50 ευρώ περιλαμβάνει ένα παράθυρο με προσωπογραφία – ένα νέο και καινοτόμο χαρακτηριστικό που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο τραπεζογραμμάτιο των 20 ευρώ της σειράς «Ευρώπη». Όταν το τραπεζογραμμάτιο παρατηρείται στο φως, ένα διαφανές παράθυρο στο επάνω μέρος του ολογράμματος αποκαλύπτει μια προσωπογραφία της Ευρώπης, μιας μορφής από την ελληνική μυθολογία, η οποία είναι ορατή και στις δύο όψεις του τραπεζογραμματίου. Η ίδια προσωπογραφία εμφανίζεται και στο υδατογράφημα. Στην πρόσθια όψη του τραπεζογραμματίου υπάρχει ένας «αριθμός με βαθυπράσινο χρώμα», ένας γυαλιστερός αριθμός ο οποίος, όταν παρατηρείται υπό γωνία, αλλάζει χρώμα από βαθύ πράσινο σε βαθύ μπλε και δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης του φωτός από πάνω προς τα κάτω και αντίστροφα.
Αυτά τα χαρακτηριστικά ασφαλείας διευκολύνουν την εξακρίβωση της γνησιότητας του νέου τραπεζογραμματίου των 50 ευρώ με τη μέθοδο των τριών ελέγχων: «έλεγχος με την αφή, οπτικός έλεγχος, εξέταση υπό γωνία».
Το νέο τραπεζογραμμάτιο των 50 ευρώ περιλαμβάνει ένα παράθυρο με προσωπογραφία – ένα νέο και καινοτόμο χαρακτηριστικό που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στο τραπεζογραμμάτιο των 20 ευρώ της σειράς «Ευρώπη». Όταν το τραπεζογραμμάτιο παρατηρείται στο φως, ένα διαφανές παράθυρο στο επάνω μέρος του ολογράμματος αποκαλύπτει μια προσωπογραφία της Ευρώπης, μιας μορφής από την ελληνική μυθολογία, η οποία είναι ορατή και στις δύο όψεις του τραπεζογραμματίου. Η ίδια προσωπογραφία εμφανίζεται και στο υδατογράφημα. Στην πρόσθια όψη του τραπεζογραμματίου υπάρχει ένας «αριθμός με βαθυπράσινο χρώμα», ένας γυαλιστερός αριθμός ο οποίος, όταν παρατηρείται υπό γωνία, αλλάζει χρώμα από βαθύ πράσινο σε βαθύ μπλε και δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης του φωτός από πάνω προς τα κάτω και αντίστροφα.
Αυτά τα χαρακτηριστικά ασφαλείας διευκολύνουν την εξακρίβωση της γνησιότητας του νέου τραπεζογραμματίου των 50 ευρώ με τη μέθοδο των τριών ελέγχων: «έλεγχος με την αφή, οπτικός έλεγχος, εξέταση υπό γωνία».
Τετάρτη 16 Αυγούστου 2017
5ο Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Διαμαντής Παλαιολόγος» / Μια γιορτή παράδοσης και πολιτισμού
26, 27 και 28 Αυγούστου 2017
Το Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Διαμαντής Παλαιολόγος», που τα τελευταία χρόνια τελεί υπό την αιγίδα των Υπουργείου Πολιτισμού, Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού έχει καθιερωθεί πια ως ένας ζωντανός θεσμός παράδοσης και πολιτισμού.
Για τρεις ολόκληρες μέρες η Σκόπελος θα αποτελέσει σημείο συνάντησης και πολιτισμικής συνεύρεσης για εκατοντάδες χορευτές από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ...
Σκιάθος / Συναυλία - αφιέρωμα στον Μίκη της Ελλάδας
Μουσική συναυλία - αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη διοργανώνεται στο Ανοικτό Θέατρο του Μπούρτζι, από τον Σύλλογο Σκιαθιτών “Οι Δύο Αλέξανδροι”, το Σάββατο 19 Αυγούστου 2017, στις 9:00 μ.μ.
Τραγούδια αντιπροσωπευτικά της μακράς μουσικής πορείας του μεγάλου συνθέτη θα παρουσιασθούν από την καλλιτεχνική ομάδα των Νίκου Παρθένη - Ζαφείρη Κουκουσέλη. Το μουσικό σχήμα των σπουδαίων Βολιωτών μουσικών κρατάει για χρόνια τα σκήπτρα στα Θεσσαλικά μουσικά δρώμενα με την αξιόλογη παρουσία του, ενώ συμμετείχε στις συναυλίες που έδωσε στον Βόλο η ορχήστρα του Μίκη Θεοδωράκη. Το κοινό της Σκιάθου έχει υπέροχες αναμνήσεις από την εντυπωσιακή συναυλία που έδωσαν τον Αύγουστο του 2013.
Τραγούδια αντιπροσωπευτικά της μακράς μουσικής πορείας του μεγάλου συνθέτη θα παρουσιασθούν από την καλλιτεχνική ομάδα των Νίκου Παρθένη - Ζαφείρη Κουκουσέλη. Το μουσικό σχήμα των σπουδαίων Βολιωτών μουσικών κρατάει για χρόνια τα σκήπτρα στα Θεσσαλικά μουσικά δρώμενα με την αξιόλογη παρουσία του, ενώ συμμετείχε στις συναυλίες που έδωσε στον Βόλο η ορχήστρα του Μίκη Θεοδωράκη. Το κοινό της Σκιάθου έχει υπέροχες αναμνήσεις από την εντυπωσιακή συναυλία που έδωσαν τον Αύγουστο του 2013.
Πάλι σαν άνοιξη
Πάλι σαν άνοιξη να έρθεις εφηβική μου αγάπη,
πρωτόπλαστη αναίδεια και πάλι κουβαλώντας
και κομπασμό, πως άλλη τέτοια άνοιξη ποτέ μου δεν θα ζήσω.
Την τόλμη των ανώφελων ηρωισμών την έξαλλη βάλε
και γιόρτασε την εαρινή σου έξαψη
με Ανθεστήρια και Διονυσιακές χοές.
Πάλι σαν άνοιξη στης νιότης το υγρό πυρ
βάφτισε τις πολυκαιρισμένες ηδονές,
φλόγα καινούρια να ανάψει πάνω σε προσμονές ημιθανείς.
Σαν άνοιξη δροσιά σκληρή ρίξε στα ξεροχώραφα της μνήμης
και άρωμα πικραμύγδαλου νοσταλγικού, όσο και ιοβόλου,
πέρασε πάνω στα ροδαλά μπράτσα των ρεμβαστικών περιπάτων.
Πάλι σαν άνοιξη πέρνα κάτω απ΄ το παράθυρό μου,
ιλαρή να αισθάνομαι τη ροδαυγή να με φιλά με παράφορα χείλη
κι ύστερα κρύψε στις βιολέτες ενός Επιταφίου τις τσουκνίδες σου,
σαν μου μιλήσεις για του χρόνου το νομοτελειακό κύλισμα
πάνω από επαναλαμβανόμενες νεκραναστάσεις.
Πόσο αλήθεια, την άνοιξη στο φτάσιμό σου θυμίζεις
καθώς φτερουγάς με πελαργών φτερά και χελιδονιών χρώματα,
πόσο την άνοιξη φυσάς στους δονκιχωτικούς σου ανεμόμυλους
κι όπως ανυπόμονα αναζητάς το νυχτερινό τροβαδούρο
πάλι στους φεγγαρόδρομους να σε σεργιανίσει,
ας ήξερα πόση άνοιξη χωράει στο σαρκίο της μοναξιάς μας,
πόση άνοιξη ανυπότακτη διαφεύγει από την εξουσία της θλίψης!
Μα εγώ μόνο να περιμένω μπορώ από έρημη ακτή,
μήπως ξαγναντέψω τα κατάρτια σου φουσκωμένα
με ανομολόγητους έρωτες και ομολογημένους πόθους,
σαν άνοιξη μήπως πάλι ανοίξεις τις μεγάλες πόρτες των θριάμβων
και με χαρμόσυνες σάλπιγγες στους νέους αγώνες σου με καλέσεις,
μια που μόνο που η άνοιξη ξανά έρχεται, παιάνες της πρέπουν
κι είναι αυτή η μεγάλη μας νίκη!
Χρυσάνθη Μαρδάκη
πρωτόπλαστη αναίδεια και πάλι κουβαλώντας
και κομπασμό, πως άλλη τέτοια άνοιξη ποτέ μου δεν θα ζήσω.
Την τόλμη των ανώφελων ηρωισμών την έξαλλη βάλε
και γιόρτασε την εαρινή σου έξαψη
με Ανθεστήρια και Διονυσιακές χοές.
Πάλι σαν άνοιξη στης νιότης το υγρό πυρ
βάφτισε τις πολυκαιρισμένες ηδονές,
φλόγα καινούρια να ανάψει πάνω σε προσμονές ημιθανείς.
Σαν άνοιξη δροσιά σκληρή ρίξε στα ξεροχώραφα της μνήμης
και άρωμα πικραμύγδαλου νοσταλγικού, όσο και ιοβόλου,
πέρασε πάνω στα ροδαλά μπράτσα των ρεμβαστικών περιπάτων.
Πάλι σαν άνοιξη πέρνα κάτω απ΄ το παράθυρό μου,
ιλαρή να αισθάνομαι τη ροδαυγή να με φιλά με παράφορα χείλη
κι ύστερα κρύψε στις βιολέτες ενός Επιταφίου τις τσουκνίδες σου,
σαν μου μιλήσεις για του χρόνου το νομοτελειακό κύλισμα
πάνω από επαναλαμβανόμενες νεκραναστάσεις.
Πόσο αλήθεια, την άνοιξη στο φτάσιμό σου θυμίζεις
καθώς φτερουγάς με πελαργών φτερά και χελιδονιών χρώματα,
πόσο την άνοιξη φυσάς στους δονκιχωτικούς σου ανεμόμυλους
κι όπως ανυπόμονα αναζητάς το νυχτερινό τροβαδούρο
πάλι στους φεγγαρόδρομους να σε σεργιανίσει,
ας ήξερα πόση άνοιξη χωράει στο σαρκίο της μοναξιάς μας,
πόση άνοιξη ανυπότακτη διαφεύγει από την εξουσία της θλίψης!
Μα εγώ μόνο να περιμένω μπορώ από έρημη ακτή,
μήπως ξαγναντέψω τα κατάρτια σου φουσκωμένα
με ανομολόγητους έρωτες και ομολογημένους πόθους,
σαν άνοιξη μήπως πάλι ανοίξεις τις μεγάλες πόρτες των θριάμβων
και με χαρμόσυνες σάλπιγγες στους νέους αγώνες σου με καλέσεις,
μια που μόνο που η άνοιξη ξανά έρχεται, παιάνες της πρέπουν
κι είναι αυτή η μεγάλη μας νίκη!
Χρυσάνθη Μαρδάκη
Γ' Βραβείο
ΣΤ' Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης
Οι όργητες του ποιητή
Τα δικά μου παράθυρα δεν είναι σαν των άλλων
όταν θυμώνουν καπνίζουν φωτιές.
Αγγίζουν πυρόχωμα και πετροβολούν τις καμπάνες στις εκκλησιές
για να αρχινήσει η Ανάσταση το δεύτε λάβετε φως της.
Μεσίστια πυρώνουν τον ήλιο για να ατμίσει στο σπίτι
η άβυσσος που 'χει φυτρώσει στο διάβα του.
Στα γερτά τους πατζούρια στήνουν φωλιές νυχτόβια πουλιά
μπαίνουν ανοίκεια στο δώμα,
διαβρώνουν τους ετοιμόρροπους τοίχους
και ρημώνουν τον εναπομείναντα ποιητή.
Δεν προσμετρούν τις απώλειες
σε ξένα χωράφια δεν ανακατεύονται -προπαντός αξιοπρέπεια-
"ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις" νουθετεί προγενέστερος στίχος.
Τα δικά μου παράθυρα δεν είναι σαν των άλλων
οργίλοι στο μούχρωμα βρίζουν τους δαίμονες
εκείνους που εκκολάπτονται στο ισχνό τους πρεβάζι
σχεδιάζουν στο χώμα καθημαγμένα πέλματα
και χαράζουν με αίμα τ' ανθρώπου το σύνορο.
Τα δικά μου παράθυρα, ριψοκίνδυνοι ακροβάτες
κρατούν οργισμένη πένα και ράβουν στο δέρμα κραυγές.
Όλος ο κόσμος μια κραυγαλέα ραφή.
Στα δικά μου παραθύρια δε μοιράζεται τ' ανάριο φως
φουσκώνουν στης υγρασίας τη φλέβα οι ξύλινοι πόροι
νογούν τα απύθμενα τραύματα
σκαριφούν με φωτιά της σάρκας τους τη μελάνη.
Τα δικά μου ποιήματα δεν είναι αστροφεγγιές μες στο χειμώνα
όταν θυμώνουν ραπίζουν άγριες βροχές.
Ολάκερος ο ουρανός μια κρυστάλλινη καταιγίδα
σπέρνει ποτάμια με συστάδες καρφιά.
Τον νου σου ποιητή «παύροι εν πόνω πιστοί».
Στα δικά σου πατζούρια
κλειδώνει ολάκερη η άνοιξη το ελάχιστο φως της.
Καλλιόπη Δημητροπούλου
όταν θυμώνουν καπνίζουν φωτιές.
Αγγίζουν πυρόχωμα και πετροβολούν τις καμπάνες στις εκκλησιές
για να αρχινήσει η Ανάσταση το δεύτε λάβετε φως της.
Μεσίστια πυρώνουν τον ήλιο για να ατμίσει στο σπίτι
η άβυσσος που 'χει φυτρώσει στο διάβα του.
Στα γερτά τους πατζούρια στήνουν φωλιές νυχτόβια πουλιά
μπαίνουν ανοίκεια στο δώμα,
διαβρώνουν τους ετοιμόρροπους τοίχους
και ρημώνουν τον εναπομείναντα ποιητή.
Δεν προσμετρούν τις απώλειες
σε ξένα χωράφια δεν ανακατεύονται -προπαντός αξιοπρέπεια-
"ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις" νουθετεί προγενέστερος στίχος.
Τα δικά μου παράθυρα δεν είναι σαν των άλλων
οργίλοι στο μούχρωμα βρίζουν τους δαίμονες
εκείνους που εκκολάπτονται στο ισχνό τους πρεβάζι
σχεδιάζουν στο χώμα καθημαγμένα πέλματα
και χαράζουν με αίμα τ' ανθρώπου το σύνορο.
Τα δικά μου παράθυρα, ριψοκίνδυνοι ακροβάτες
κρατούν οργισμένη πένα και ράβουν στο δέρμα κραυγές.
Όλος ο κόσμος μια κραυγαλέα ραφή.
Στα δικά μου παραθύρια δε μοιράζεται τ' ανάριο φως
φουσκώνουν στης υγρασίας τη φλέβα οι ξύλινοι πόροι
νογούν τα απύθμενα τραύματα
σκαριφούν με φωτιά της σάρκας τους τη μελάνη.
Τα δικά μου ποιήματα δεν είναι αστροφεγγιές μες στο χειμώνα
όταν θυμώνουν ραπίζουν άγριες βροχές.
Ολάκερος ο ουρανός μια κρυστάλλινη καταιγίδα
σπέρνει ποτάμια με συστάδες καρφιά.
Τον νου σου ποιητή «παύροι εν πόνω πιστοί».
Στα δικά σου πατζούρια
κλειδώνει ολάκερη η άνοιξη το ελάχιστο φως της.
Καλλιόπη Δημητροπούλου
Γ' Βραβείο
ΣΤ' Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης
Τρίτη 15 Αυγούστου 2017
Σκόπελος / Ξεκινούν οι ψεκασμοί για τη δακοκτονία
Την Τετάρτη 16 Αυγούστου αρχίζει η μάχη για την καλή και πλούσια "λαδιά" στο νησί της Σκοπέλου με την απαραίτητη δακοκτονία (κλικ), αφού, ως γνωστόν, ο δάκος ταλαιπώρησε τις ελιές τα προηγούμενα χρόνια και έριξε την ποιότητα του λαδιού.
Παρακαλούνται οι ιδιοκτήτες κτημάτων με ελαιόδεντρα να ανοίξουν τις πόρτες για να γίνει όσο το δυνατότερο αποτελεσματικότερος ψεκασμός.
Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε τον Απόστολο Γκουμά στο τηλέφωνο 6946 916 103.
Παρακαλούνται οι ιδιοκτήτες κτημάτων με ελαιόδεντρα να ανοίξουν τις πόρτες για να γίνει όσο το δυνατότερο αποτελεσματικότερος ψεκασμός.
Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε τον Απόστολο Γκουμά στο τηλέφωνο 6946 916 103.
Με λαμπρότητα γιορτάστηκε το «Πάσχα του καλοκαιριού» στη Σκόπελο!
Το «Πάσχα του καλοκαιριού», όπως χαρακτηρίζεται η γιορτή της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο, γιορτάστηκε με λαμπρότητα και κατάνυξη σε ολόκληρη τη χώρα, όπου πλήθος κόσμου προσήλθε στις εκκλησίες και τα μοναστήρια για τη Θεία Λειτουργία και την περιφορά της εικόνας της Μεγαλόχαρης.
Στη Σκόπελο πλήθος πιστών παρακολούθησε χθες βράδυ, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγία Παπαμελετίου), τον Εσπερινό, όπου έψαλε τα εγκώμια της Θεοτόκου και κατόπιν ακολούθησε την περιφορά του Επιτάφιου της Παναγίας από...
Δευτέρα 14 Αυγούστου 2017
Στο μπλε χαρτί
Μ’ αρέσει τα ποιήματά μου
πάνω στο μπλε χαρτί της θάλασσας να γράφω,
ν’ αφήνω απαλά τους στίχους μου
στη ράχη των κυμάτων την παλλόμενη
να μεταφέρουν με τις σκέψεις μου μαζί
γεύση αλμύρας και αύρας άρωμα.
Μα τελευταία τις λέξεις μου στριμώχνουν
κάτι πορτοκαλιά σωσίβια που επιπλέουν
δίπλα σε ναυαγίων υπολείμματα.
Κραυγές πνιγμένων αναδύονται
και κλέβουν τη φωνή των ποιημάτων μου
κι έτσι, βουβά και λυπημένα, πνίγονται
και αυτά χωρίς σωσίβιο, την ώρα
που οι άπληστοι «ναυαγοσώστες»
μετρούν σκυμμένοι πόσο χρήμα σώριασαν
απ’ τις ζωές που άφησαν και χάθηκαν.
Βασίλης Γεργατσούλης
πάνω στο μπλε χαρτί της θάλασσας να γράφω,
ν’ αφήνω απαλά τους στίχους μου
στη ράχη των κυμάτων την παλλόμενη
να μεταφέρουν με τις σκέψεις μου μαζί
γεύση αλμύρας και αύρας άρωμα.
Μα τελευταία τις λέξεις μου στριμώχνουν
κάτι πορτοκαλιά σωσίβια που επιπλέουν
δίπλα σε ναυαγίων υπολείμματα.
Κραυγές πνιγμένων αναδύονται
και κλέβουν τη φωνή των ποιημάτων μου
κι έτσι, βουβά και λυπημένα, πνίγονται
και αυτά χωρίς σωσίβιο, την ώρα
που οι άπληστοι «ναυαγοσώστες»
μετρούν σκυμμένοι πόσο χρήμα σώριασαν
απ’ τις ζωές που άφησαν και χάθηκαν.
Βασίλης Γεργατσούλης
Έπαινος
ΣΤ' Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)