Γράφει η
Κεφαλωνίτη Ελένη
Πρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Σκοπέλου
Λίγο το τσουχτερό κρύο του Φλεβάρη, λίγο η ζεστασιά του τζακιού μου, λίγο η χθεσινή Τσικνοπέμπτη, βρέθηκα να χαζεύω στο “youtube” τις παλιότερες Σκοπελίτικες Αποκριές με τη γλυκιά μου Φούλη ντυμένη “κουμπάρα από το Αμέρικα” στις “Καλές” όπως τις λέμε εδώ στη Σκόπελο την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς. Την Μάχη Χαννά ως γαμπρό, τον Κώστα Κομιτόπουλο ως νύφη, τον λεβέντη τσολιά Τζαβέλα με το χαρακτηριστικό του μουστάκι να τους ξεσηκώνει όλους και πολλούς Σκοπελίτες ντυμένους με νησιώτικες στολές να ακολουθούν τον γάμο.
Τέτοιες μέρες χτυπούσε ασταμάτητα το τηλέφωνο του σπιτιού μας και πλήθαιναν οι συζητήσεις για το πώς θα ντυθούν, τι στολές μπορεί καθεμιά να δώσει στην άλλη για να ντυθούν όσοι Σκοπελίτες επιθυμούσαν. Στα σπίτια άνοιγαν τα μπαούλα, τα σεντούκια, τα πατάρια κι έβγαιναν από 'κει στολές να ντύσουν όσους ήθελαν να ντυθούν, είτε ήταν συγγενείς, είτε ήταν φίλοι, είτε γείτονες, είτε επισκέπτες.
Οι Σκοπελίτισσες που ήξεραν την διαδρομή που θα ακολουθούσε η πομπή των “Καλών” ετοίμαζαν μεζέδες και γλυκά να τους κεράσουν. Δεν μπορώ να ξεχάσω τα ρυζόγαλα, τις γαλατόπιτες, τις κολοκυθόπιτες και τα γαλακτομπούρεκα που έβγαζαν σε μεγάλες πιατέλες και τους τάιζαν πάνω στο χορό η αγαπημένη μου Γαρυφαλλιά και οι γλυκές θείες μου Μαρία κι Αλεξάνδρα στο Γυφτόρεμα. Η λατρεμένη μου θεία...