[Παρά τις υποκριτικές διακηρύξεις για “αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας”, “την πράσινη ανάπτυξη”, και άλλα εύηχα λόγια, οι “Ενεργειακές Κοινότητες” αποτελούν νέο πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους που επενδύουν στον χώρο των ΑΠΕ, είτε απευθείας, είτε μέσω κάποιων ΜΚΟ και «Συνεταιριστικών σχημάτων» και ΟΤΑ, οι οποίοι θα απολαμβάνουν σκανδαλώδεις παροχές (επιδοτήσεις, μακροχρόνιες φορολογικές ελαφρύνσεις, εγγυημένες από το κράτος τιμές πώλησης του ρεύματος, δάνεια και προνομιακή ένταξη στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του αναπτυξιακού νόμου και προγραμμάτων ΕΣΠΑ, κ.ά.). Οι Ενεργειακές Κοινότητες, ήδη αξιοποιούνται ως εργαλείο χρηματοδότησης επενδύσεων ΑΠΕ μεγάλων εταιρειών. ]Μια από τις κεντρικές αναπτυξιακές προτεραιότητες της αστικής τάξης της χώρας μας, όπως και στην Ε.Ε, είναι στο πλαίσιο της απελευθέρωσης και ιδιωτικοποίησης της ενέργειας, η μεγάλη αύξηση των καπιταλιστικών επενδύσεων στον τομέα της λεγόμενης «πράσινης» ενέργειας», με τις ΑΠΕ. Αναφερόμαστε κυρίως στις ανεμογεννήτριες, στα φωτοβολταικά, στη βιοενέργεια και στα μικρά υδροηλεκτρικά.
Με πρόσχημα την «προστασία» του περιβάλλοντος με την καθαρή ενέργεια και την παύση της καύσης του λιγνίτη, οι μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται σ’ αυτόν τον τομέα, επιδιώκουν την αύξηση των κερδών τους, έχοντας πλεονέκτημα στην κατασκευή των ΑΠΕ, αλλά και τη μείωση της εξάρτησής της ευρωενωσιακής καπιταλιστικής οικονομίας από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Την πλειοψηφία των μεγάλων επενδύσεων στη χώρα μας, την έχουν λίγες ντόπιες και ξένες εταιρείες (π.χ. ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ENEL Green Power, EREN, Iberdrola Rokas, κ.α), που καρπώνονται και τις περισσότερες επιδοτήσεις. Βεβαίως η ανάπτυξη αυτού του τομέα, φέρνει κι άλλους επενδυτές.