Paolo Woods – Gabriele Galimberti, Marina Bay Sands Hotel, Σιγκαπούρη, από τη σειρά «The Heavens», 2015, Capitalism Realism | Συντελεσμένο Μέλλον, ΜΦΘ |
Γιάννης Ψυχοπαίδης, Καταναλωτική Κοινωνία, 1974, Capitalist Realism | Παρελθόν Διαρκείας, ΚΣΤΘ |
Η έκθεση Capitalist Realism εμπνέεται υπό την ευρεία έννοια από τον όρο που εισήγαγε ο Μark Fisher στο ομώνυμο βιβλίο του. Αν ο μεταμοντερνισμός αποτέλεσε την πολιτισμική λογική του ύστερου καπιταλισμού, όπως ισχυρίστηκε ο Frederic Jameson, ο καπιταλιστικός ρεαλισμός αποτελεί σήμερα την πολιτισμική λογική του δόγματος TINA (There Is No Alternative) –την αυτοεκπληρούμενη προφητεία της Μάργκαρετ Θάτσερ ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική», που αποδείχτηκε το πιο περιληπτικό σλόγκαν για το σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Ζώντας σε ένα ατελείωτο «αιώνιο τώρα», δεν φαίνεται πλέον να μπορούμε να φανταστούμε ένα μέλλον που μπορεί να είναι διαφορετικό από το παρόν. Όπως λέει ο ίδιος ο Fisher, «είναι ευκολότερο να φανταστεί κανείς το τέλος του κόσμου παρά το τέλος του καπιταλισμού».