Γράφει ο
Παναγιώτης Γρ. Σταμούλης
Παιδίατρος
Με ρωτούν πολλοί φίλοι αναγνώστες αν βαρέθηκα να γράφω τόσα χρόνια τα ιδία και τα ιδία. Τους απαντώ πως όχι, δεν βαρέθηκα να γράφω, αλλά βαρέθηκα να τα ζω. Ένας από τους λόγους που ξαναγράφω είναι για να ξεμπλοκάρω τις σκέψεις μου, για να μην το χάσω εντελώς. Αν και δω που τα λεμέ δεν είναι και τόσο εύκολο να κρατήσει κανείς τα λογικά του σήμερα. Είναι τέτοια η παράνοια στον πλανήτη που, σε λίγα χρονιά, θα μαζεύουν όσους λογικούς απέμειναν και θα τους καίνε στην πυρά, σε μεγάλα φεστιβάλ.
Δεν ξέρω τι γνώμη έχετε εσείς για τους πολιτικούς – όχι μόνο της εγχώριας προέλευσης - , αλλά η δική μου γνώμη είναι ότι αυτοί εκπροσωπούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό αυτούς που τους εκλέγουν. Τι εννοώ; Θυμάστε τον Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ; Ναι, καλά καταλάβατε. Εκείνον με την ηλίθια φάτσα και το βλακώδες ύφος. Ε, λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος, που όταν τον βλέπαμε να μιλά σαν καθυστερημένος ήταν, σύμφωνα με αυτούς που τον γνώριζαν καλά και από κοντά, ένας από τους εξυπνότερους προέδρους των ΗΠΑ που πέρασαν ποτέ από τον Λευκό Οίκο. Μπορεί να ήταν και έτσι. Απλά ο Μπους έπρεπε να μιλάει σαν χαζός, γιατί απευθυνόταν σε χαζούς. Δηλαδή, κατέβαινε, ο άνθρωπος, στο επίπεδο νοημοσύνης των ψηφοφόρων του.
Ο George Carlin, ένας Αμερικάνος ηθοποιός και συγγραφέας, έλεγε πως «όλοι βρίζουν τους άχρηστους πολιτικούς, λες και αυτοί πέσανε από το διάστημα, ενώ τους έχουν μεγαλώσει αμερικανικές οικογένειες, έχουν ζήσει σε αμερικανικά σπίτια και έχουν πάει σε αμερικανικά σχολεία».