της Παρασκευής Κουτούμπα
Ε όχι λοιπόν. Δεκαράκι δε δίνω αν βρεθούν κάποιοι να με πουν αναχρονιστική, "κολλημένη" και γω δεν ξέρω τί άλλο. Από τη στιγμή που μια Εταιρεία Παπαδιαμαντικών Σπουδών φοβάται να πάρει θέση, μην τυχόν της καταλογίσουν διάθεση "λογοκρισίας", εγώ που δεν είμαι ούτε εταιρεία, ούτε καν φιλόλογος, αλλά απλώς Σκιαθίτισσα και άρα συντοπίτισσα του μεγάλου Σκιαθίτη όχι μόνο δε φοβάμαι να πάρω θέση αλλά νιώθω υποχρεωμένη να το κάνω. Αμάν πια με τη νοοτροπία υποψήφιου βουλευτή που μας έχει πιάσει όλους και δεν τολμάμε να κακοκαρδίσουμε κανένα καλομαθημένο του θεάματος, μη μπα και μας βγάλει τη γλώσσα. Ε, ας μας τη βγάλει λοιπόν. Στα παλιά μας τα παπούτσια. Γιατί ποιός άλλος είναι ο ρόλος της Εταιρείας, αν όχι να διαφυλάττει και να διαδίδει το παπαδιαμαντικό έργο; Αλλά και να παρεμβαίνει δυναμικά, σε περίπτωση που κάποιος επιχειρεί την με οποιοδήποτε τρόπο κακοποίησή του; Και καλά το δαιμόνιο συγγραφικό δίδυμο άλλαξε τεχνηέντως τον τίτλο της νέας του παραγωγής, για να μη φανεί ότι αντιγράφει, προσβάλλει, χρησιμοποιεί κλπ κλπ το γνωστό έργο του Παπαδιαμάντη...
Τρίχες. Και μάλιστα τρίχες κατσαρές. Και αντιγράφει και χρησιμοποιεί και προσβάλλει κατάφωρα αυτόν που βρίσκεται σε δυσθεώρητα ψηλότερο πνευματικό επίπεδο. Και ούτε καν υποψιάζεται το χαριτωμένο ζεύγος κειμενογράφων το αβυσσαλέο χάσμα που τους χωρίζει από αυτή την ανεπανάληπτη πένα. Ας...