Χρήστος Μητρέντζης: Την ομορφιά της Σκοπέλου δεν την συναντάς πουθενά· ο παράδεισος βρίσκεται στον Αμάραντο!

Ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Χρήστος Μητρέντζης βρίσκεται κάθε καλοκαίρι στη Σκόπελο επί 36 συναπτά έτη.

Γεννημένος στην Πολωνία από μία φιλόμουση μητέρα, η οποία ήθελε και τα τρία παιδιά της να ασχοληθούν με τη μουσική. Όπως και έγινε αφού ο ένας αδερφός του επίσης είναι μουσικός και ο άλλος οργανοποιός.

Το 1966 πιάνει στα χέρια του την πρώτη του κιθάρα και τελείως αυτοδίδακτος αρχίζει να μαθαίνει και να παίζει ροκιές, με μεγάλη αδυναμία στους Beatles. Το 1976 ζει στη Σουηδία δουλεύοντας, ως μηχανικός σκηνής, στο Κρατικό Θέατρο στο Μάλμε, παράλληλα παίζει μουσική με ένα ροκ - τζαζ συγκρότημα. Ο Γάλλος ντράμερ του συγκροτήματος τον παρακινεί να παίξει μπουζούκι. Ο Χρήστος παίζει και ο φίλος του Ζαν Πάτρικ του επιβεβαιώνει πως μπορεί να είναι καλός κιθαρίστας αλλά η ψυχή του βρίσκεται στο μπουζούκι. Και ο Χρήστος, σαν να περίμενε κάποιον να του το πει, από το 1977 σταματάει την κιθάρα και στρέφεται στο μπουζούκι, μελετώντας ατελείωτες ώρες για να το κατακτήσει. Το 1979, με το σουηδικό συγκρότημα "Νέο Μινόρε" παίζει με τη συμφωνική ορχήστρα και χορωδία στην Ακαδημία της Σουηδίας, στην απονομή βραβείου Νόμπελ στον Οδυσσέα Ελύτη. Εκεί έρχεται σε επαφή με τον Μίκη Θεοδωράκη και του προτείνει να συνεργαστούν. Συνεργάζονται και πραγματοποιούν περιοδείες στην Ευρώπη με το "Άξιον Εστί" και το "Canto General". Το 1983 κάνουν την περιοδεία στην Ελλάδα και ο Χρήστος λέει "θα μείνω εδώ" και μένει. Το 1985 ο Σκοπελίτης φίλος του οδοντίατρος Γιάννης Ραμαντάνης του προτείνει να έρθει στη Σκόπελο να δουλέψει στο θρυλικό Κάστρο.

Στην ταινία ο Χρήστος θα μας μιλήσει για τη ζωή του, για τη μεγάλη μουσική του πορεία, για το ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι, για το νησί και τόσες άλλες ιστορίες από χρόνια γεμάτα μουσική και γλέντι. Θα τον ακούσουμε να αναφέρει μεγάλα ονόματα του σήμερα, άσημα αλλά ταλαντούχα τότε, που πέρασαν εκείνα τα χρόνια από το Κάστρο και τα Δειλινά. Θα μας μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για το νησί και τους ανθρώπους του. Θα μας πει πως τόσα χρόνια στη Σκόπελο δεν εχει δει φασαρίες στα μαγαζιά που δουλεύει, όπως σε άλλα μέρη της Ελλάδας, γιατί εδώ ο κόσμος σέβεται την ορχήστρα, τη μουσική και το γλέντι τους το ίδιο. Πως στις μεγάλες πόλεις πολλοί φιγουράρουν σαν επαγγελματίες και ο Χρήστος τους λέει "παιδιά πηγαίνετε στη Σκόπελο να ακούσετε μουσικούς", γιατί οι μουσικοί της Σκοπέλου είναι εξαιρετικοί και η αγάπη τους και το μεράκι τους είναι τρελό πράγμα. Πως έχει δεθεί πολύ με το νησί και τον κόσμο του, γιατί εδώ γλέντησε πάρα πολύ κόσμο και γλέντησε και αυτός μαζί τους. Πως την ομορφιά αυτού του νησιού δεν την συναντάς πουθενά και πως ο παράδεισος βρίσκεται στον Αμάραντο.

Γιατί αν υπήρχε παράδεισος, όντως θα ήταν σαν τη Σκόπελο.

Έπεται συνέχεια...

Δείτε το τρέιλερ εδώ https://www.youtube.com/watch?v=nGJltOC4uJE&t=4s

Υποστηρίξτε μας με →κλικ εδώ