...Κι έρχεται η Μεγάλη Νύχτα: «Χριστός Ανέστη, εκ νεκρών…» Πολλά χρόνια πριν, την ελπίδα της Ανάστασης, το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ, αναπτέρωναν τα αερόστατα της Λαμπρής. Ήταν φτιαγμένα από 16 μεγάλες χρωματιστές κόλλες, κολλημένες με αλευρόκολλα ή τσιρίσι (κόλλα τσαγκάρη). Στη βάση τους, έμπαινε καλάμι λεπτό, κυκλικά, για να κρατά τα αερόστατα ανοιχτα. Στο άνοιγμα αυτό έβαζαν σύρμα, σταυρωτά, απ’ το οποίο κρεμόταν σφουγγάρι βουτηγμένο στο πετρέλαιο. Άναβαν φωτιά στη γη και οκαπνός τα σήκωνε ψηλά, στον ουρανό, ενώ τα σφουγγαράκια καθώς καίγονταν, γέμιζαν μικρές πυγολαμπίδες τον αέρα…
Τα «Χριστός Ανέστη» και «Αληθώς ο Κύριος», την Κυριακή της Λαμπρής,συνοδεύονται από άφθονο κρασάκι, τσουγκρίσματα αυγών και οβελία στη σούβλα, που είναι έθιμο του κάμπου, αλλά έχει το γούστο του και έχει αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό το κατσικάκι καπαμά ή το ψητό στο φούρνο, που θέλει το παραδοσιακό εδεσματολόγιο του νησιού μας.
Επιμέλεια κειμένου: Δένδη Ιωάννα
Πηγές: Μάχη Τσιμπογιάννη, Στέλλα Κόλλια, Έφη Μαρούλη, Ελένη Δένδη, Βαρσαμάς Δένδης, Ιερέας Κων. Καλλιανός: «Σεργιάνι σε ξεχασμένα μονοπάτια», Αδ. Σάμψων: «Σκοπέλου Λαϊκός Πολιτισμός», Αλέξανδρος Μωραϊτίδης: «Τα Διηγήματα».