Γράφει ο Γιάννης Δημ. Τζώρτζης
Μόλις την περασμένη Κυριακή, σερφάροντας στο διαδίκτυο, έπεσα πάνω στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), συντονιστή του προγράμματος ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ για την Ελλάδα μας.
Με χοντρά γράμματα υπήρχε ανακοίνωση της Εταιρίας αυτής ότι βραβεύτηκαν 425 ελληνικές ακτές με γαλάζια σημαία για το 2009. Αμέσως έψαξα να διαβάσω τη λίστα με τις βραβευμένες παραλίες, με ένα χαμόγελο στα χείλη μου διότι ήμουνα βέβαιος ότι στη λίστα θάταν και οι όμορφες παραλίες του νησιού μας. Δυστυχώς το γέλιο μου πάγωσε. Η Σκόπελος δεν αναφερόταν στη λίστα. Απεναντίας απαρίθμησα 8 γαλάζιες σημαίες για παραλίες της Σκιάθου.
Απορημένος και θυμωμένος, έψαξα και βρήκα ποια κριτήρια πρέπει να καλύπτει μια ακτή για να βραβευτεί με γαλάζια σημαία. Διαπίστωσα λοιπόν ότι για να γίνει αυτή η βράβευση πρέπει η συγκεκριμένη ακτή να καλύπτει περίπου 30 κριτήρια του Διεθνούς Προγράμματος, που συνοψίζονται σε καθαριότητα, παροχή υπηρεσιών, πληροφορίες για περιβαλλοντική διαχείριση στην ακτή, δράσεις του διαχειριστή για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, πληροφορίες για την ασφάλεια επισκεπτών και λουομένων και οπωσδήποτε η αθώα μικροβιολογική ανάλυση του θαλάσσιου νερού στη περιοχή κολύμβησης.
Ποιος όμως πρέπει να νοιαστεί για την γαλάζια σημαία; Αυτό το σημείο θέλω να τονίσω και να επιμείνω. Η πρωτοβουλία για τη χορήγηση της γαλάζιας σημαίας ανήκει αποκλειστικά στους ενδιαφερομένους απαντάει η ΕΕΠΦ. Δηλαδή δεν πάνε υπάλληλοι της εταιρίας αυτής και ελέγχουν με πρωτοβουλία τους όλες τις ακτές της Ελλάδας και όποιες καλύπτουν τα κριτήρια δίνουν τις γαλάζιες σημαίες. Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να καταθέσουν αίτηση στη Εταιρία. Και τότε αμέσως γεννoύνται αμείλικτα ερωτήματα σε έναν Σκοπελίτη της ξενιτειάς: Η Σκόπελος γιατί δεν υπέβαλε αιτήσεις όπως έκανε η Σκιάθος; Γιατί, ενώ έχουμε καταπληκτικές παραλίες που θα μπορούσαμε με πολύ λίγα έξοδα να καλύψουμε όλα τα κριτήρια, δεν κινηθήκαμε να πάρουμε γαλάζιες σημαίες; Δεν μας ενδιαφέρει η τουριστική προβολή του πανέμορφου νησιού μας; Eχει κανένας το δικαίωμα να στερεί από το ωραιότερο κομμάτι του Αιγαίου αυτή τη προβολή; Αχ καημένη Καστάνη... Ευτυχώς που σε πρόβαλαν οι ξένοι με το ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ ...
Ευχαριστώ τις Βόρειες Σποράδες γιατί μου έδωσαν την ευκαιρία να γράψω και θα γράφω πράγματα που θα βγαίνουν από την καρδιά μου και θα είναι αλήθειες του νησιού μας, τα οπoία θα τα γράφω χωρίς να φοβάμαι μην θίξω προσωπικά ή πολιτικά συμφέροντα ορισμένων... Επανειλημμένα έχω πει πως εγώ δεν έχω προσωπικά οφέλη από τον τουρισμό και αυτό το λέω προς γνώση όλων αυτών που θα ήθελαν να πουν κάτι...
Εγώ δίνω και δεν παίρνω.
Την επόμενη φορά που θα πιάσω μολύβι και χαρτί να γράψω κάτι, εύχομαι να είναι κάτι το πιο θετικό, κάτι για το οποίο θα με έκανε να αισθανθώ υπερήφανος για το νησί μας...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜ. ΤΖΩΡΤΖΗΣ
Γιάννη Τζώρτζη, εμείς οι παλιοί σου φίλοι στη Σκόπελο ξέρουμε πολύ καλά πως δίνεις και δεν παίρνεις. Η επόμενη φορά, που έπιασες μολύβι και χαρτί να γράψεις κάτι, έγινε χθες 8 Απριλίου στις 2:16 μ.μ. και δεν ήταν για κάτι το πιο θετικό, κάτι για το οποίο θα σε έκανε να αισθανθείς υπερήφανος για το νησί μας... Δυστυχώς, ήταν για να μας γράψεις πως έπεσες από τα σύννεφα όταν άκουσες για την αγορά από το δήμο, μετοχών κάποιας ιδιωτικής εταιρείας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάλτε μας και μια φωτό με παραλία, χωρίς κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ άλλο αυτή τη μιζέρια στο blog…
Θέλω να τραγουδήσω ένα τραγούδι.
Σε περιμένω τ’ άλλο καλοκαίρι
κι έχω κρυμμένο στην αμμουδιά έν΄ αστέρι.
Σε περιμένω πάνω στ' ανηφόρι,
πάλι σε θέλω μελαχρινό μου αγόρι,
μελαχρινό μου αγόρι.
Άστα φίλε/φίλη
ΑπάντησηΔιαγραφήβρίσκομαι στη Σταδίου και φωτογραφίζω τα αποκαΐδια στη Marfin.
Όπότε αν σου βάλω φωτογραφίες από τη σημερίνη βόλτα στην Αθήνα τότε να δεις μιζέρια.
Οσονούπω επιστρέφω και θα δεις και τέτοιες φωτό.
Έλα εσύ πίσω με το καλό και βάλε ότι φωτό θες…
ΑπάντησηΔιαγραφή'Οπως διαπιστώνεται κι από τον 7:14-αν μη τι άλλο, παράδοση άνευ όρων-δεν πέρασαν δυο μέρες κι άρχισαν τα πρώτα συμπτώματα στέρησης. Γι αυτό γυρίστε γρήγορα πίσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει δίκαιο ο ανώνυμος 6:05.Βάλτε φωτό με παραλίες χωρίς κείμενο, ειδικά για την παραλία της Καστάνης, που ουσιαστικά αυτή μας εκπροσωπεί σαν νησί, δεν χρειάζονται σχόλια, από μόνη της μιλάει.Πόσοι από μας δεν πήγαμε για μπάνιο σ αυτή, πόσοι από μας δεν πήγαμε ρομαντικές βόλτες, πόσοι από μας δεν δώσαμε υποσχέσεις στα κρυστάλινα νερά της!!!Τώρα θέλω και εγώ να πω ένα τραγούδι.....Ένα παράθυρο ανοιχτό αφήνω στην καρδούλα μου, να βλέπεις φως και νά ρχεσαι αγάπη μου κοντά μου.Αγάπησέ με αγάπησέ με αγάπησέ με σήμερα μες στη ζωή σου σεργιάνισέ με βραδιές και απομεσήμερα........
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν παίζω. Σ' αυτό το blog όλων τα σχόλια τα βάζουν αλλά κόβουν δικά μου. Τι είπα; Ότι κι εγώ θέλω να είμαι με το μελαχροινό μου αγόρι αλλά μέσα σ' ένα όμορφο κόσμο! Φταίω εγώ μετά που διαβολίζομαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελάκι(ενίοτε διαβολικό)
Βρε κακό πράγμα σε τούτο το blog. Oύτε να μεγαγχολήσουμε με την ησυχία μας δεν μας αφήνουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣα να λέμε και να θέλεις ν' αγιάσεις δεν μπορείς;..
ΑπάντησηΔιαγραφή