νά
'μουν ένα αηδόνι
και
να θωρώ τη Σκόπελο
απ'
τα ψηλά τα κλώνια.
Πρώτος
να σέρνω το χορό
μες
το πλατύ τ' αλώνι
και
πλάι μου οι όμορφες
να
σιγοτραγουδάνε.
Να
λεν΄τραγούδια της χαράς,
τραγούδια
της αγάπης...
Κι ένα στίχο που
μου έλεγε συχνά:
Κι
αν έρθει ο χάρος να με βρει
κορμί
μόνο θα πάρει...
Κι ένα άλλο...
Τραγούδι
αγάπης και χορό
τα
'χω αλλού δοσμένα.
Τά
'χουν οι νιοι,τα τραγουδούν
οι
όμορφες τα χορεύουν
μες
το νησί ν' ακούγονται
κι
όλοι τους να γλεντούνε.
Κατερίνα Μπετσάνη
Αφιερωμένο
στο Γιώργο Ξηροχειμώνα, για τα 18 χρόνια
που ζήσαμε μαζί του τις απόκριες και
για όσα μάθαμε από αυτόν.