15 Μαρτίου 2013
Σελίδες
Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013
Για τη Σκόπελο ταξιδεύετε με δική σας ευθύνη...
Ταλαιπωρίας
συνέχεια...
Λόγω του μεγέθους του δυσκολεύεται να δέσει, όχι μόνον στο λιμάνι του Αγνώντα (το οποίο έχει ήδη υποσκάψει και καταστρέψει με τις χαμηλές, παλιού τύπου προπέλες του), αλλά και σε αυτό της Σκοπέλου |
Μιλήσαμε
με επιβάτες που βρέθηκαν στο λιμάνι του
Βόλου με προορισμό τη Σκόπελο οι οποίοι
μας είπαν:
«Καταγγέλλουμε
ότι μας έχουν από τις 9 το πρωί ανενημέρωτους
για το πότε και αν θα γίνει το δρομολόγιο.
Αυτή την στιγμή (11.30 π.μ.) μας επέτρεψαν
να μπούμε στο πλοίο ενώ στην είσοδο μας
έλεγαν “μπείτε όσοι είστε για Σκιάθο
γιατί στην Σκόπελο δεν ξέρουμε αν θα
φθάσουμε... Ενδέχεται να σας κατεβάσουμε
στη Σκιάθο ή να σας γυρίσουμε πίσω... Για
τη Σκόπελο ταξιδεύετε με δική σας
ευθύνη...”»
Έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;
Από
το blog tomagazakitisodouoneiron
Ήταν
οι «παλιές, καλές εποχές» για τη Σκιάθο
και για την τουριστική Μαγνησία εν
γένει, ήμουν μικρή και χωρίς λόγο και
άποψη –υποτίθεται– κι όμως το θυμάμαι
πάρα πολύ καλά. Κι ας είναι 15 ολόκληρα
χρονάκια πίσω. Με τι στόμφο και ενθουσιασμό
πιπίλιζαν κάποιοι την καινούργια –τότε–
καραμελίτσα ονόματι «μαρίνα». Τι για
ανάπτυξη, τι για πρόοδο ακούγαμε, τι για
νέες θέσεις εργασίας που θα άνοιγε η
προοπτική μιας τουριστικής μαρίνας
στην παραλία της Σκιάθου. Να’ ρχεται
το Λατσέικο για γουικέντ και να’χουν
κάπου οι άνθρωποι να ακουμπήσουνε το
γιοτ, το κρις κραφτ και το ελικόπτερό
τους. Να βγαίνει η Μαριάννα με τον
Κούρκουλο (ζούσε τότε ο μακαρίτης) και
να τρίζουνε οι λιμενοβραχίονες από το
διαμαντικό. Να πάψουμε να νιώθουμε
κομπλεξικοί καράβλαχοι και να γεμίσει
το μάτι μας επιτέλους χλίδα ρε αδερφέ…
Αυτά από τους προοδευτικούς. Γιατί
υπήρχαν και οι άλλοι, οι συντηρητικούρες
και σκοταδιστές, που δεν...
Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013
Πίστα parapente και paramotor στην Aλόννησο
Θα
ήθελα να ενημερώσω τους φίλους του
αλεξίπτωτου πλαγιάς
ότι ο Δήμαρχος Αλοννήσου Πέτρος Βαφίνης
μαζί με τους αντιδημάρχους Ορέστη
Παπαχρήστου και Νικόλαο Αγάλλου
δείχνοντας έμπρακτα την αγάπη τους για
τον αθλητισμό και ειδικά για το parapente
και paramotor, έφτιαξαν μια πίστα απογείωσης
στην Αλόννησο, στην περιοχή Κουμαρόραχη,
έκτασης περίπου 4 στρεμμάτων με προσγείωση
στις αλικές Αγίου Δημητρίου...
Θα
θέλαμε να τους ευχαριστήσουμε για την
ενέργειά τους αυτή.
Χ.Β.
ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ
ΠΛΑΓΙΑΣ - ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Από
τους Αρχαίους καιρούς το όνειρο του
ανθρώπου ήταν να μιμηθεί τα πουλιά, να
μπορέσει να πετάξει, πολλές οι αποτυχημένες
προσπάθειές του αλλά τελικά τα κατάφερε,
αλλά…
Τι
ειρωνεία!
Ο
άνθρωπος έμελλε να ανακαλύψει πρώτα
τις πιο πολύπλοκες πτητικές μηχανές,
να σπάσει το φράγμα του ήχου, να κατακτήσει
το φεγγάρι, και στο τέλος να ανακαλύψει
την πιο απλή πτητική συσκευή, το αλεξίπτωτο
πλαγιάς ή το Parapente όπως είχε επικρατήσει
ο γαλλικός όρος πριν μεταφραστεί και
καθιερωθεί η Ελληνική ονομασία, στην
ουσία Para στα Γαλλικά σημαίνει αλεξίπτωτο
και pente η πλαγιά, άρα αλεξίπτωτο πλαγιάς
για όσους επιμένουν Ελληνικά.
Τι
είναι όμως το αλεξίπτωτο πλαγιάς;
Κατασκευαστικά
είναι δύο φύλλα συνθετικού υφάσματος,
τα...
Κάλεσμα για το σκοπελίτικο καρναβάλι
Ο
Δήμος Σκοπέλου, το Γραφείο Εθελοντισμού,
η ΔΗΚΕΣ και ο Σύλλογος Ενεργών Πολιτών,
όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος καλούμε
όλους τους Σκοπελίτες, μικρούς και
μεγάλους, να συμμετέχουν την τελευταία
Κυριακή της Αποκριάς (17 Μαρτίου) στην
αποκριάτικη παρέλαση που θα ξεκινήσει
στις 15.30 από το Γυμναστήριο, θα περάσει
από όλες τις γειτονιές της Σκοπέλου και
θα καταλήξει στην παραλία, μπροστά στο
δημοτικό καφενείο, όπου θα κεραστούν
όλο κρασί και μεζέδες, με χορό, γλέντι
και ξεφάντωμα.
Σε
αυτούς τους δύσκολους καιρούς είναι
πιο σημαντικό από ποτέ να συμμετέχουμε
όλοι σε τέτοιες εκδηλώσεις που συντελούν
στην αλληλεγγύη και την διατήρηση των
δεσμών φιλίας ανάμεσα σε όλους τους
κατοίκους και τη διατήρηση των παραδόσεων (κλικ) του νησιού μας.
Τηλ.
Επικοινωνίας για φορεσιές:
6973 692 172
κα
Κατερίνα Μεσολογγίτου
Πρόσκρουση του “Πήγασου” στον Αγνώντα
Αναστάτωση
για τους 33 επιβάτες του «Εξπρές Πήγασος»
το οποίο σήμερα το μεσημέρι προσέκρουσε
στο λιμάνι του Αγνώντα.
Μέχρι
στιγμής δεν έχουν διευκρινιστεί τα
αίτια της πρόσκρουσης, ενώ το πλοίο
εξετάζεται για να εξακριβωθούν οι
ζημιές.
Tο πλοίο βρίσκεται αυτή την ώρα (4:18 μ.μ.) στον Αγνώντα και όπως όλα δείχνουν θα αναχωρήσει για Βόλο.
Αποκριά μας έφτασε...
Τον
πόνο
που
'χω
στην
καρδιά
να
τον
λαλήσω.
Σκιάθος
μου
όμορφο
νησί
και
πολιοπαινεμένο
Παπαδιαμάντης
σε
έκανε
στο
κόσμο
ξακουσμένο.
Ασπρόνησο
και
Τζουγκριά,
η
Μάραγκος
κι
η
Άρκος
αυτά
τα
τέσσερα
νησιά
στολίζουν
τη
Σκιάθο.
Τουρίστες
ήρθαν
στο
νησί
τα
έθιμα
μας
'σβήσαν
και
όλες
οι
μπαμπόγριες
τις
βράκες
κατάργησαν.
Το
μίνι
κυκλοφόρησε
σ'
όλα
τα
καλντερίμια
και
κάνουν
μπάνιο
Σύφερι
όλες
με
τα
μπικίνια.
Τα
κολοβόλια
βγάλανε
τα
'βαλαν
στον
μπαούλο
και
έκαναν
τον
άντρα
τους
από
αφέντη
δούλο.
Αυτά
είχα
να
σας
πω,
αυτά
να
τραγουδήσω,
μα
τώρα
είναι
απόκριες
και
πρέπει
να
γλεντήσω.
Από έναν καλό
φίλο
-από
τους
πρώτους
που
γνωρίσαμε
πριν
πολλά
χρόνια-
στη
Σκιάθο.
Τα "Πουλιά" της Σκιάθου ταξιδεύουν...
«Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ
ΠΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑ»
Όταν
η Μάγισσα Κουμάρα τρομοκράτησε τα Πουλιά
ότι θα πάρει το χαμόγελο από τον Πλανήτη
μας και θα τον γεμίσει κουμαριές… τότε
ξεκίνησε και η περιπέτεια στο Βουνό των
Ιριδιζόντων Χρωμάτων.
Τα
17 Πουλιά του Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού,
από τη Σκιάθο έζησαν μέσα από το γνωστό
παραμύθι της Μαριλένας Παππά «Ο πλανήτης
που χαμογελά», ένα διήμερο ταξίδι στις
σελίδες του. Μπήκαν στους θέση των ηρώων
και γνώρισαν τη μαγεία της αφήγησης
μέσα από το παιχνίδι των ρόλων.
Υπάρχει Μνήμη
Σκέψεις με αφορμή
την συζήτηση για το Master
Plan του λιμανιού της Σκιάθου
Ξεκινώντας
την πληκτρολόγηση ενός κειμένου στον
υπολογιστή δεν μπορώ να ξεφύγω από την
αίσθηση του χαρτιού και του μολυβιού.
Υπάρχει μνήμη.
Τα
τελευταία χρόνια, εγκαταστάθηκα με την
οκογένειά μου στη Σκιάθο. Σαν γονιός,
δεν περνάει μέρα που να μην κάνω τη
σύγκριση με την εποχή που ως παιδί
γνώρισα τον τόπο αυτόν. Οι πρώτες
εντυπώσεις, τότε πιο περιεκτικές ως
μνήμες, όρισαν ένα επίπεδο αναφοράς για
τη σχέση μου με τη Σκιάθο ενώ οι κατοπινές,
τώρα περισσότερο συγκεκριμένες μέσα
από καθημερινές πρακτικές, συμβάλουν
στη διαμόρφωση των περιβαλλοντικών,
κοινωνικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών
που θα διαχειριστεί η επόμενη γενιά.
Μήπως η συλλογική συνείδηση δεν είναι
σαν ένα βιβλίο που γράφεται απ´ όλους
μας; Κάποτε με το μολύβι, άλλοτε με
ψηφιακά μέσα.
Θυμάμαι
έντονα, ως παιδί πάντα, πόσο απέραντο
μου φαινόταν το “νέο” τότε λιμάνι, κάθε
φορά που περιμέναμε το καράβι είτε για...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)