Οι πρώτες κουμαρίσες φύτρωσαν στο δάσος της Σκοπέλου

Μπορεί ακόμα το «μικρό καλοκαιράκι» να μην μας έχει αποχαιρετήσει και οι θερμοκρασίες και είναι πολύ καλές για την εποχή, αλλά οι κουμαρίσες, αυτός ο πολύ ωραίος μεζές του Δάσους, δεν μας ξέχασαν και εμφανίστηκαν, πιστές στο ετήσιο ραντεβού τους...

...και γιατί όχι! Άλλωστε τί θέλουν για να φυτρώσουν; Υγρασία και ήλιο...

Συλλέκτρια των πρώτων φετινών μανιταριών η Γεωργία_γιαλός!

Και του χρόνου!

ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ (ΚΛΙΚ):

Ένας απίθανος μεζές από το υπέροχο σκοπελίτικο Δάσος

Το Μουσείο Μανιταριών και η διατροφική τους αξία

Μία νέα πτέρυγα ετοιμάζει για να δώσει στους επισκέπτες του το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείο Μανιταριών. Αφορά το Μουσείο Μανιταριών και αναφέρεται στη διατροφική τους αξία.

Σε συνεργασία με το Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και την καθηγήτριά του κα Όλγα Γκορτζή, αλλά και με τον Πρόεδρο των Μανιταρόφιλων Ελλάδας κ. Γιώργο Κωνσταντινίδη, προχωρά στη δημιουργία της πτέρυγας αυτής, που θα παρουσιάζει με ιδιαίτερα σαφή και καινοτόμο τρόπο, τη βιολογική αξία των μανιταριών, τη θέση που πρέπει να έχουν στις διατροφικές μας συνήθειες, αλλά και τα απαραίτητα συγκριτικά στοιχεία με ζωικής προέλευσης τρόφιμα.

Οι υπεύθυνοι του Μουσείου, πιστεύουν ότι με τη βοήθεια και των δύο αυτών επιστημόνων, το Μουσείο θα αναβαθμιστεί ακόμα περισσότερο και μάλιστα σε έναν ιδιαίτερα σημαντικό τομέα, με πολλές άγνωστες πτυχές για το ευρύτερο κοινό.

Όπως δε τονίζει ο Διευθυντής του Μουσείου κ. Νίκος Πάλλας: «Η πτέρυγα αυτή ολοκληρώνει με τον καλύτερο τρόπο το Μουσείο Μανιταριών και το φέρνει πιο κοντά στο βασικό του στόχο, που είναι η ανάδειξη της διατροφικής τους αξίας. Ο δε τρόπος παρουσίασης, είμαστε βέβαιοι ότι θα ενθουσιάσει τους επισκέπτες μας.»

Η νέα πτέρυγα προβλέπεται να δοθεί στις αρχές Οκτωβρίου.

_________
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook και ακολουθήστε μας στο Instagram γιατί  η εφημερίδα "Βόρειες Σποράδες" σας πηγαίνει παντού!

Καλαμπάκα | Πλήθος κόσμου στην 4η Γιορτή Μανιταριού

Η έντονη βροχή του Σαββάτου δεν αποτέλεσε πρόβλημα για τη διεξαγωγή της 4ης Γιορτής Μανιταριού που έγινε στις 7, 8 και 9 Σεπτεμβρίου στην Καλαμπάκα. 

Οι διοργανωτές της από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείο Μανιταριών ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι, καθώς χιλιάδες κόσμου πέρασε στη διάρκεια του τριημέρου και γεύτηκαν πλήθος μανιταροεδεσμάτων! Ψητά μανιτάρια και μανιταρόπιτες, μανιταρόσουπα και τρουφομακαρονάδα ήταν μόνο μερικά από αυτά. Δέκα σεφ μαγείρευαν μέχρι τα μεσάνυχτα του Σαββάτου, προκειμένου να ικανοποιήσουν και τον πλέον απαιτητικό επισκέπτη.

Διασκέδασαν όλοι, μικροί και μεγάλοι, αφού οι διοργανωτές είχαν προβλέψει διασκέδαση για όλα τα γούστα, ενώ τα πάντα προσφέρθηκαν εντελώς δωρεάν.
Να σημειώσουμε ότι η Γιορτή γίνεται κάθε χρόνο και έχει κατοχυρωθεί πλέον ως ένα σημαντικό γεγονός, η εμβέλεια του οποίου υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια της περιοχής όπου λαμβάνει χώρα.

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείο Μανιταριών επιθυμεί να ευχαριστήσει δημόσια όλους εκείνους που συνέβαλαν στην επιτυχία της Γιορτής: Από την Περιφέρεια Θεσσαλίας, τον Δήμο Μετεώρων και τις μανιταροφιλικές οργανώσεις, μέχρι τους επαγγελματίες της περιοχής, που από ότι φαίνεται έχουν αγκαλιάσει και στηρίζουν αυτό το μοναδικό για την περιφέρειά τους γεγονός.

Πρώτη ημέρα "στου Δημητράκη" με κουμαρίσες...

Λίνα, Μίνα και Γιάννης Νάστας

Η πρώτη ημέρα "στου Δημητράκη" συνέπεσε με μια μεγάλη συλλογή μανιταριών. 

Δράστης ο Κανάρης, ο οποίος με κάθε τσίπουρο πρόσφερε και ένα πιατάκι κουμαρίσες με λίγες φετινές ελιές στα διπλανά τραπέζια. 

Καλό χειμώνα! Άσχημα θα περάσουμε και φέτος.

* Για την κουνημένη φωτό φταίει το τσίπουρο "Τοκαλή"...

Βρέθηκε η μεγαλύτερη λευκή τρούφα των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα

Η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ευρώπη φέτος!

Ένας σπάνιος και πανάκριβος γαστρονομικός θησαυρός βρέθηκε στη Βόρεια Ελλάδα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη λευκή τρούφα (Tuber magnatum), που έχει βρεθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, βάρους 510 γραμμαρίων. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη που βρέθηκε στην Ευρώπη φέτος. Η πρώτη ζύγιζε 570 γραμμάρια και βρέθηκε στην Ιταλία πριν λίγες ημέρες. 

Τη λευκή αυτή τρούφα, βρήκε ο συνεργάτης του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείου Μανιταριών κ. Χρήστος Πλεσιώτης, ο οποίος είναι τρουφοσυλλέκτης, σεφ και ιδιοκτήτης εκτροφείου των εξαιρετικών σκυλιών για κυνήγι τρούφας Lagotto Romagnolo, με την ονομασία Il monte del bianco. Την ανακάλυψε στα ελληνικά βουνά το τρουφόσκυλό του, ο Brio, και αποτελεί μία τεράστια επιτυχία, αν αναλογιστούμε ότι οι λευκές τρούφες ζυγίζουν συνήθως 50-150 γραμμάρια.

Τρούφες σαν αυτή αξίζουν πολλά χρήματα και καταλήγουν είτε σε πανάκριβα εστιατόρια και πολυτελείς κατοικίες, είτε σε δημοπρασίες για φιλανθρωπικούς σκοπούς, όπου εκεί πλέον τα ποσά που διατίθενται είναι αστρονομικά. Στο παρελθόν λευκές τρούφες έχουν πουληθεί σε δημοπρασίες έναντι 330.000 δολαρίων. 

Τόσο ο κ. Πλεσιώτης, όσο και το Μουσείο, ελπίζουν η

Inonotus hispidus / Ένας όμορφος μύκητας στην παραλία Σκοπέλου

Αναβαθμίζονται τα προϊόντα μανιταριών του Μουσείου

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΑΝΙΤΑΡΙΩΝ ΜΕΤΕΩΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Μία σημαντική συμφωνία υπέγραψαν πριν λίγες μέρες το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και το Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας του ΤΕΙ Θεσσαλίας. Η συμφωνία αφορά την ποιοτική αναβάθμιση των προϊόντων μανιταριών του Μουσείου αλλά και την ανάδειξη της διατροφικής τους αξίας, μέσα από την προβολή «ισχυρισμών διατροφής και υγείας» που διαθέτουν τα προϊόντα.

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα ορθολογικό επανασχεδιασμό των προϊόντων, ο οποίος διατηρεί στο ακέραιο τη μοναδική γεύση των μανιταριών ενώ ταυτόχρονα επαυξάνει τις βιολειτουργικές τους ιδιότητες, καθώς και εκείνες των υπολοίπων πρώτων υλών.
Είναι μία πρωτοβουλία ιδιαίτερα σημαντική, αφού κατά βάση «σφραγίζεται» η ποιότητα των προϊόντων, από τους κατεξοχήν αρμόδιους, δηλαδή το Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας του ΤΕΙ Θεσσαλίας. Είναι ίσως από τις ελάχιστες φορές που συμβαίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, στον τομέα της διατροφής, και αποδεικνύει πόσο θετικά αποτελέσματα μπορεί να δημιουργήσει η απευθείας σύνδεση ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος, μέσω των γνώσεων που διαθέτει, με την παραγωγική διαδικασία.

Ταυτόχρονα, μέσα από τη συμφωνία αυτή, προχωρά η παραγωγή από το Μουσείο 20 νέων πρωτοποριακών προϊόντων μανιταριών, ενώ επίσης προβλέπεται, πάντα υπό την καθοδήγηση του ίδιου Τμήματος, η επέκταση του Μουσείου Μανιταριών με μία νέα πτέρυγα που αφορά τη μεγάλη και μάλλον άγνωστη διατροφική αξία αυτού του ανεπανάληπτου καρπού της φύσης.

Η επιστημονικά υπεύθυνη αυτού του προγράμματος είναι η κυρία Όλγα Γκορτζή, Πρόεδρος του Τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας και Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του ΤΕΙ Θεσσαλίας.

Να σημειώσουμε τέλος, ότι το Μουσείο διαθέτει αυτή τη στιγμή πάνω από 50 είδη προϊόντων μανιταριών και τρούφας!

Μαζεύω μανιτάρια με ασφάλεια

του Φιλάρετου Ψημμένου

Καθώς δεν βλέπω τηλεόραση, η ενημέρωσή μου για τα κρούσματα δηλητηρίασης και την τηλεοπτική μανιταρο-υστερία που επακολούθησε προέρχεται είτε από σχετικές αναρτήσεις στο facebook είτε από άσχετα αγωνιώδη τηλεφωνήματα γονιών και άλλων γηραιών συγγενών, που πείστηκαν ότι κάθε μέρα παίζω με τον θάνατο και όπου νά 'ναι θα την πατήσω!

Από ό,τι κατάλαβα, στα τηλεοπτικά παράθυρα έπεσαν πάλι από τα σύννεφα, ανακάλυψαν ότι στη φύση υπάρχουν δηλητηριώδεις οργανισμοί! Μια ολόκληρη κοινωνία, που τις τελευταίες δεκαετίες είχε πειστεί ότι μπορεί να κάνει ό,τι της καπνίσει ατιμώρητα, ανακάλυψε ότι στην τροφοσυλλογή υπάρχουν κανόνες, που αν τους παραβλέψεις μπορεί και να πεθάνεις! Είναι μια γνώση τόσο αρχέγονη όσο ακριβώς και το αντίστοιχο ένστικτο της συλλογής της τροφής, που χάνεται στην προϊστορία του ανθρώπου. Όσο βέβαια η συλλογή άγριων μανιταριών ήταν αποκλειστική υπόθεση κάποιων ορεινών χωριών και οι όποιες δηλητηριάσεις αφορούσαν γηραιά άτομα, που δεν έβλεπαν πια τι μάζευαν, τότε κανείς δεν ενδιαφερόταν. Τώρα που η μανιταροσυλλογή έγινε trend (επιστροφή στη φύση, κλπ) και με τα δεδομένα της έλλειψης παιδείας και της...

Μανιτάρια / αγαπημένο φωτογραφικό θέμα

Σκέτο κουκλάκι!

Αγαπημένο μας φωτογραφικό θέμα τα μανιτάρια φθινόπωρο και χειμώνα, γι' αυτό θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε...

Και να γνωρίζετε κάτι: Όλα τα μανιτάρια δεν τρώγονται, φωτογραφίζονται όμως δίνοντάς μας εξ ίσου μεγάλη ευχαρίστηση...

"Κουκλάκια" στο δάσος της Σκοπέλου

Στην Σκόπελο τα λένε "κουκλάκια"...

-Δεν ξέρω... Όμορφα είναι πάντως.

Τρώγονται;

-Δεν ξέρω… Φωτογραφίζονται όμως ακίνδυνα...

Καιρός για μανίτες

Για "κουκλάκια" στην Καρυά

Κάθε πράγμα στον καιρό του...

Τα μανιτάρια μπορεί να δημιουργούν αρμονικές συμβιωτικές σχέσεις αλληλοβοήθειας (μυκόρριζα), να αποτελούν παράσιτο ζωντανών ή ετοιμοθάνατων δέντρων και φυτών, ή να είναισαπρόφυτα που τρέφονται από νεκρή οργανική ύλη την οποία αποσυνθέτουν παίζοντας το δικό τους σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα. Είναι ετερότροφοι, μη φωτοσυνθετικοίοργανισμοί. Τα μανιτάρια χαρακτηρίζονται από την απότομη ανάπτυξη και εμφάνισή τους, εξ ού και η έκφραση "φύτρωσε σαν μανιτάρι".

Η οικολογία τους περιλαμβάνει πολλούς και διαφορετικούς βιότοπους, από τις δασωμένες πλαγιές και τα ρέματα των βουνών, τα ορεινά και...

Ο Βαγγελάκης βρήκε τη μεγαλύτερη μανίτα!

Ο Βαγγελάκης με την σημερινή συγκομιδή του
κρατά την πρωτιά, έχοντας βρει τη μεγαλύτερη μανίτα

Όσο οι άλλοι προσπαθούν, αλλά δεν μπορούν, τόσο ο Μαγγανάς απολαμβάνει τη μοναξιά της κορυφής, αφού μέχρι στιγμής βγάζει τις περισσότερες, αλλά και τις μεγαλύτερες μανίτες στη Σκόπελο!

Οι φωτό για του λόγου το αληθές...

Κουμαρίσες υπάρχουν..!

Μάχη γίνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Σκοπέλου για το ποιος θα μαζέψει τις περισότερες μανίτες.

Πάντως η πλειοψηφία των μανιταροκυνηγών δεν λέει ούτε πόσες, ούτε που τις μάζεψε.

Ο συνηθισμένος διάλογος είναι:

-Είχε τίποτα...

-Μπα δεν έχει τίποτα, οι περισσότερες σάπιες ήταν... Ούτε μισή τηγανιά έτσι για δοκιμή...

Πάντως η φωτογραφία άλλα λέει. Κουμαρίσες υπάρχουν και μάλιστα πολλές...

Βόλτα στο Παλούκι

Η φωτογραφία της ημέρας (5-11-12)

Ο Βαγγέλης ποζάρει με το πρώτο μανιτάρι..!

ΕΓΩ ΒΡΗΚΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΝΙΤΑ

Eμείς μανίτες βρήκαμε...

...τώρα η σειρά σας για τις κουμαρίσες

κ.κ. Μαγκανά, Γκουμά, Φρατζέσκο κλπ.

Κουμαρίσια μανιτάρια

Συνάντησα στον δρόμο τον Δημήτρη Μαγκανά. Το χαμόγελο πλατύ.

-Πήγες για μανιτάρια; με ρώτησε.

-Θα πάω, αλλά εγώ ψάχνω να βρω αυτά που δεν τρώγονται, είναι τα καλύτερα για φωτογράφιση.

-Θα σε πάρω να πάμε μια μέρα μαζί, μου υποσχέθηκε αφού τον διαβεβαίωσα ότι δεν θα αποκαλύψω το μέρος, γνωρίζοντας από τα παιδικά μου χρόνια ότι...