Του
Γιώργου Ν. Οικονόμου
Διδάκτορα Φιλοσοφίας
Συγγραφέα
Συγγραφέα
Επιτέλους ένα μεγάλο μέρος της νεοελληνικής κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου κατάφεραν μετά από 27 έτη κάτι που για τον κοινό νού είναι αυτονόητο: να δεχτούν τη σύνθετη ονομασία της γείτονος χώρας με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία». Κατάφεραν να υπερβούν τον άγριο και αδιέξοδο εθνικισμό, τον επικίνδυνο φανατισμό, την πόλωση σε «προδότες» και «πατριώτες», τις φρικώδεις απειλές για κρεμάλες και δικαστήρια, να υπερασπισθούν τη φωνή της λογικής, τον δρόμο της νηφαλιότητας και της ανεκτικότητας.
Δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου απέχει πολύ ακόμα από το να συμβάλει στη συγκρότηση πολιτικής κοινωνίας. Παραμένει στο προπολιτικό στάδιο της άγριας και τυφλής διαμάχης, της στοχοποίησης του διαφορετικού, της μισαλλοδοξίας και της θρησκευτικής αντίληψης για τον κόσμο. Δεν έχει ακόμη ξεπεράσει το μυθικό στάδιο και να φθάσει στο στάδιο του λόγου – που είχε κατακτήσει τον 6ο αιώνα π.Χ. η προσωκρατική σκέψη. δεν έχει ανακαλύψει την σημασία της πόλεως, ως έννομης και διαλογικής μορφής συνύπαρξης, με σεβασμό της διαφορετικής άποψης στη βάση του διαλόγου και της αντιπαράθεσης επιχειρημάτων.
Δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου απέχει πολύ ακόμα από το να συμβάλει στη συγκρότηση πολιτικής κοινωνίας. Παραμένει στο προπολιτικό στάδιο της άγριας και τυφλής διαμάχης, της στοχοποίησης του διαφορετικού, της μισαλλοδοξίας και της θρησκευτικής αντίληψης για τον κόσμο. Δεν έχει ακόμη ξεπεράσει το μυθικό στάδιο και να φθάσει στο στάδιο του λόγου – που είχε κατακτήσει τον 6ο αιώνα π.Χ. η προσωκρατική σκέψη. δεν έχει ανακαλύψει την σημασία της πόλεως, ως έννομης και διαλογικής μορφής συνύπαρξης, με σεβασμό της διαφορετικής άποψης στη βάση του διαλόγου και της αντιπαράθεσης επιχειρημάτων.