Άρθρο του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΙΧΕΛΗ
στην έντυπη "Καθημερινή"
Με αφορμή τις αντεγκλήσεις μεταξύ υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και δημάρχων - «ανταρτών», ως προς τα θέματα της αξιολόγησης και των ελέγχων για πλαστά δικαιολογητικά, πρέπει να σημειώσουμε ότι το πρόβλημα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είναι η αξιολόγηση, ούτε η πλαστότητα ορισμένων πτυχίων. Το πρόβλημα είναι ότι το ελληνικό Δημόσιο ούτε θέλει ούτε μπορεί να αλλάξει. Καμιά τρόικα και καμιά task force δεν πρόκειται να πείσουν για αλλαγές που πραγματικά θα απελευθερώσουν υγιείς δυνάμεις, θα αναδείξουν και θα αξιοποιήσουν συγκριτικά πλεονεκτήματα, θα ενθαρρύνουν αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Ο Δήμος Σκοπέλου που διοίκησα συμμετείχε, μαζί με τέσσερις άλλους δήμους, σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα, οργανωμένο και εκτελεσμένο από την task force του κ. Ράιχενμπαχ. Δεν είναι τυχαίο πως και οι πέντε δήμαρχοι, παρότι αναγνωρίσαμε τη χρησιμότητα του έργου, εκτιμήσαμε (ο καθένας από τη δική του οπτική γωνία) ότι το πρόγραμμα δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά.
Το πρόβλημα έγκειται στο ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ένας ακόμη ελληνικός μύθος. Μάλιστα στη χώρα της υπερβολής χρησιμοποιούμε και όρους που είναι τελείως εκτός πραγματικότητας. Λέμε π.χ. Τοπική ΑΥΤΟδιοίκηση, ενώ δεν είναι ούτε Τοπική ούτε καν Διοίκηση! Ο δήμαρχος είναι ο τοπικός «Αρχων» (αυτό κι αν δεν είναι υπερβολή!), ενώ όλοι ξέρουμε ότι ο αιρετός ηγέτης των δήμων (κυρίως των μικρών και των μεσαίων) είναι ο «άρχων» των σκουπιδιών και του δημόσιου ηλεκτροφωτισμού. Οι σχέσεις του με τους υπουργούς είναι σχέσεις υποτέλειας και με τους πολίτες ψηφοθηρικής ευτέλειας. Ως προς τη διοίκηση του δήμου, ο δήμαρχος δεν έχει τι και ποιον να διοικήσει. Ο αστυνόμος αναφέρεται στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ο λιμενάρχης στο...
Το πρόβλημα έγκειται στο ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ένας ακόμη ελληνικός μύθος. Μάλιστα στη χώρα της υπερβολής χρησιμοποιούμε και όρους που είναι τελείως εκτός πραγματικότητας. Λέμε π.χ. Τοπική ΑΥΤΟδιοίκηση, ενώ δεν είναι ούτε Τοπική ούτε καν Διοίκηση! Ο δήμαρχος είναι ο τοπικός «Αρχων» (αυτό κι αν δεν είναι υπερβολή!), ενώ όλοι ξέρουμε ότι ο αιρετός ηγέτης των δήμων (κυρίως των μικρών και των μεσαίων) είναι ο «άρχων» των σκουπιδιών και του δημόσιου ηλεκτροφωτισμού. Οι σχέσεις του με τους υπουργούς είναι σχέσεις υποτέλειας και με τους πολίτες ψηφοθηρικής ευτέλειας. Ως προς τη διοίκηση του δήμου, ο δήμαρχος δεν έχει τι και ποιον να διοικήσει. Ο αστυνόμος αναφέρεται στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ο λιμενάρχης στο...