Τώρα το Πάσχα φαγκρί στη σούβλα..!

-Έλα να δεις δυο ψαράκια που έχω πιάσει... μου είπε ο Σκοπελίτης ψαράς Σπύρος Ραμαντάνης όταν συναντηθήκαμε το πρωί στο λιμάνι.

-Σπύρο υπάρχουν ακόμα τέτοια ψάρια; τον ρώτησα

-Πως δεν υπάρχουν... μου είπε ο Σπύρος γεμάτος σιγουριά, αλλά και υπερηφάνεια για την καλή ψάρια.

Στο καΐκι του Σπύρου υπήρχαν και άλλα “μικρότερα” ψάρια αλλά και ζωντανοί αστακοί.

Φίλε Σπύρο πάντα καλές ψαριές...

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Γλώσσας (συνεχίζει να) γράφει Ιστορία

Το μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου Γλώσσας Χρήστος Παλαιολόγος γράφει στην efimerida-sporades:

Όσον αφορά το άρθρο (κλικ) σας με τίτλο: «Εκλογές στο Πολιτιστικό και Εξωραϊστικό Σύλλογο Γλώσσας» στις 27 Απριλίου 2013 και τη παρατήρηση ότι: «το απερχόμενο διοικητικό συμβούλιο δεν στάθηκε στο ύψος των απαιτήσεων αυτού του Συλλόγου» έχω να πω τα εξής: Ως ένα από τα πιο παλιά μέλη του συλλόγου, η εμπλοκή καθενός μας σε τέτοιου είδους δραστηριότητες είναι καθαρά εθελοντική και αυτό σημαίνει όσο μπορώ, όσο θέλω, όσο μου επιτρέπει η δουλειά μου και όλα τα σχετικά…

Το απερχόμενο διοικητικό συμβούλιο είχε μια δράση ιδιαίτερα αξιόλογη αν αναλογιστούμε τις συνθήκες στην τοπική κοινωνία της Γλώσσας αλλά και ευρύτερα. Μιλάμε τώρα για πέντε νέα παιδιά που:

• αποφάσισαν (νομίζω) πρώτη φορά να...
  

Όλοι μαζί στον ίδιο τρουβά..!

Στην Σκόπελο, είμαστε ο καλύτερος αλλά κι ο χειρότερος κόσμος!

Για τους ξένους είμαστε φιλόξενοι, ευγενικοί γινόμαστε θυσία, για τους συντοπίτες μας όμως και για το περιβάλλον που ζούμε δεν μας καίγεται καρφάκι! Κοιτάμε μόνο το συμφέρον μας, τη βόλεψή μας, την ευκολία μας και όλα τα άλλα ας πάνε στο καλό. Προσπαθούμε μάλιστα όπου μπορούμε να κάνουμε και κανένα κακό, έτσι για να περνάει η ώρα! Κοιτώντας φυσικά, πάντα την καμπούρα των άλλων και ποτέ τη δικιά μας!

Επίσης ανάλογα με τις γνωριμίες και την οικονομική δύναμη του καθένα η καμπούρα του γίνεται μικρότερη έως επίπεδη θα έλεγα. Καίγεται το σπίτι του γείτονα και εμείς σχολιάζουμε στα καφενεία πόσα λάθη είχε κάνει αυτός και άλλα διάφορα..., ή χειρότερα, ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΜΕ! Δεν θέλουμε να ανακατευτούμε, μήπως και θιγεί κάποιο συμφέρον μας, μήπως βγάλουμε κακό όνομα, μήπως χάσουμε την ησυχία μας και τη θεσούλα μας... αλίμονο μόνο όταν θα φτάσει η φωτιά στο δικό μας σπίτι. Να δούμε τότε με...

Τελείωσε το Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Kickboxing

Με επιτυχία και πολλές συμμετοχές έλαβε χώρα χθες Κυριακή 28 Απριλίου το Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Κεντρικής Ελλάδος στο στυλ του kick boxing.

O A.O. Σκοπέλου έλαβε μέρος με τον αθλητή Θανάση Καρύδα, που έπαιξε για πρώτη φορά αγώνα kickboxing. Ο Θανάσης αγωνίσθηκε σε έναν αγώνα, με ένα αθλητή των Τρικάλων στα -80 κιλά.

Και οι δυο αθλητές έδωσαν ένα πολύ δυνατό τόσο από...

Κακίες και Σκέψεις

[ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ]

Στο χωριό μας που είναι πνιγμένο στο πράσινο και πού ζω από μικρό παιδί, συμβαίνουν εξαιρετικά πράγματα πού θέλω να σας τα πω.

Ο κόσμος έχει μια ιδιαίτερη αντίληψη εικαστική, μεταμοντέρνα θα' λεγα, που εγώ βεβαίως δε τη καταλαβαίνω, όπως δε καταλαβαίνω και τη μοντέρνα τέχνη, αλλά την έχω αποδεχθεί σα σωστή.

Τα ρέματα και τα δάση τα στολίζουν με εξαιρετικής ομορφιάς αντικείμενα, όπως ας πούμε: παλιά ψυγεία, τηλεοράσεις, ντουλάπες, βαρέλια σιδερένια, χαρτόνια και παλιά στρώματα.

Μ΄ αυτά διακοσμούν υπεραιωνόβια δέντρα.

Μπάζα οικοδομών στις άκρες των δρόμων πού περνούν μέσα από το δάσος. Παλιά αυτοκίνητα, μηχανάκια και άλλα μη χρήσιμα πράγματα, γίνονται στα χέρια τους έργα τέχνης. Μερικά μάλιστα και υπερυψωμένα να τα βλέπεις από μακριά.

Βέβαια κατά καιρούς έρχονται κάποιοι και φωνάζουν για αυτό πού εμείς θεωρούμε εικαστική παρέμβαση άφθαστης ομορφιάς, πώς είναι κατάντια και πώς θα’ πρεπε να ντρεπόμαστε.

Αυτοί όμως είναι ή «κουμουνιστές», ή «οικολόγοι, «ή «τρελοί», ή είναι διανοούμενοι. Γι' αυτό τούς απομονώνουμε και γελάμε μαζί τους.

Συνεχίζουμε λοιπόν το έργο μας απτόητοι και σάς υπόσχομαι πώς όταν θα δείτε το νησί το καλοκαίρι στις διακοπές πού σάς προσκαλούμε να τις περάσετε εδώ θα το 'φχαριστηθείτε.

Βέβαια πιστεύω πώς και σεις θα συμβάλετε στη διακόσμηση πετώντας στη θάλασσα μπουκάλια, σαγιονάρες, πλαστικά να στολίζουν τις παραλίες, γιατί όπως καταλαβαίνετε δεν τα προλαβαίνουμε όλα μόνοι μας.

Νίκος Αγγελέτος

Δάσος; Τσιμέντο να γίνει…

Ώρα 19.00: Ο ιδιοκτήτης της έκτασης που έπεσαν τα μπάζα επικοινώνησε με την efimerida-sporades και δήλωσε τα εξής:

«Πολύ καλά κάνατε και αναρτήσατε τις φωτογραφίες με τα μπάζα και τα σκουπίδια που έριξαν στην ιδιοκτησία μου, εν αγνοία μου φυσικά, αφού οι δράστες έσπασαν το λουκέτο για να μπουν μέσα.

Αύριο κιόλας θα καταθέσω μήνυση...» 

------------------

Ώρα 12.51:
Το δάσος της Σκοπέλου υποφέρει από την επέλαση ασυνείδητων που πετούν σκουπίδια και μπάζα, μετατρέποντας εν μια νυκτί ρέματα και πλαγιές σε σκουπιδότοπους. Είναι ένα γνωστό σε όλους πρόβλημα, που παρά τις εκκλήσεις των εκάστοτε δημάρχων για συνεργασία των πολιτών με την δημοτική αρχή, δεν έχει λυθεί.

Αυτές τις ημέρες αναγνώστες καταγγέλλουν ότι στη διαδρομή προς Αγγνώντα και πριν το Δρακοντόσχισμα έχουν πέσει μπάζα τα οποία βλέπετε στις φωτογραφίες…

Δεν γνωρίζουμε αν αυτά τα μπάζα έχουν πέσει εν αγνοία του ιδιοκτήτη της έκτασης ή έχει ζητήσει ο ίδιος την εναπόθεσή τους, όπως επίσης δεν γνωρίζουμε αν χρειάζεται άδεια για τέτοια εναπόθεση...

Μακάριοι οι πιστεύσαντες χωρίς θαύματα

Σκύβω, διαλέγω μέσα μου

τα θάματα του κόσμου

κι απ' όλα τα θαμάσματα

το πρώτο είναι το φως μου.

Θάμα του ήλιου η τροχιά

κι η γέννηση τ' ανθρώπου

και πως το παιδικό μυαλό

χωρά μέσα τον κόσμο.

Του κύκλου τα γυρίσματα,

η άνοιξη στην πλάση,

θάμα που γίνεται ψωμί

το πράσινο τ' αστάχυ.

Θάμα το λάδι της ελιάς

και το κρασί απ' τ' αμπέλι,

θάμα τ' αϊδόνι που λαλεί

και της νυχτιάς το μέλι.

Θάμα και μεσ΄στα στήθια μας

της λευτεριάς ο σπόρος,

θάμα και η υπομονή

και μέγα θάμα ο έρως.

Στο θάμα γεννηθήκαμε

και μεσ' στο θάμα ζούμε,

τα μάτια μόνο της ψυχής

μπορούνε να το δούνε.

Βαγγέλης Γ. Κοσμάς

Αποκατάσταση της πηγής στον Προφήτη Ηλία

Με πρωτοβουλία και δαπάνη του Πολιτιστικού Συλλόγου «Η Σκιάθος» αναστηλώθηκε η πιο ιστορική πηγή της Σκιάθου, η πηγή του Προφήτη Ηλία.

Η πηγή κατασκευάστηκε το 1904 όπως αναγράφεται στην μαρμάρινη πλάκα και υπήρξε σημείο αναφοράς και συνάντησης των Σκιαθιτών για πολλές δεκαετίες. Το εγχάρακτο τετράστιχο της μαρμάρινης πλάκας της πηγής

«εδώ είν’ ευτυχία

εδώ ειν ’η χαρά

εις τα νερά τα κρύα

στα χόρτα τα χλωρά»

γνωστό σε όλους τους Σκιαθίτες, τράβηξε την προσοχή και του μεγάλου Νομπελίστα Γιώργου Σεφέρη κατά την επίσκεψή του στη Σκιάθο 1930, αφού το αναφέρει στις «Μέρες Α’» εκδόσεις ‘Ικαρος 2003.

Αγαπημένο τοπόσημο υπήρξε και για τον Γάλλο ελληνιστή Octave Merlier, ο οποίος είναι γνωστός για την...

Τι είχαμε, τι χάσαμε

Του Παντελή Μπουκάλα

Είχαμε να το δούμε και να το χαρούμε πάνω από δέκα χρόνια· σωστή Οδύσσεια. Μας έλειπε. Όσο μας λείπει το νερό όταν γλιστράει απ’ τα χέρια· έτσι γλιστρούσε και το «πολύτιμό μας», πριν καν το νιώσουμε δικό μας. Και να πεις ότι οι περισσότεροί μας το είχαμε δει και το είχαμε ακουμπήσει πολλές φορές. Μπα. Μία, άντε δύο. Και οι πιο τυχεροί τέσσερις-πέντε. Φευγαλέα η σχέση μας. Αλλά τα ’χει αυτά ο έρωτας. Η απουσία σε παθιάζει. Και η απώλεια σε ταΐζει· σου δίνει όλη την αναγκαία ονειρική ύλη.

Πάνω λοιπόν που το χρόνιο σύνδρομο στέρησης άρχισε να γίνεται αφόρητο και να κονιορτοποιεί τα απομεινάρια των αντιστάσεών μας, από κοινού με την εθνική κατάθλιψη που μας αποδίδουν έμπειροι ψυχολόγοι και έμποροι αισιοδοξίας, ήρθαν να...

Κυριακή των Βαΐων

Ημέρα αφιερωμένη στις βάγιες που κρατούν οι φρεσκοαρραβωνιασμένες. Ανθισμένη με ψαλιδισμένα τα φύλλα, κόκκινο γαρύφαλλο με λευκή κορδέλα, πάνω στην οποία κρέμεται λίρα δεμένη με χρυσή καδένα. Είναι δώρο της πεθεράς που στέκεται με καμάρι δίπλα στη νύφη της, η οποία κάθε χρόνο, αυτή τη μέρα θα την φοράει και φυσικά όλο το χωριό είναι εκεί για να τις καμαρώσει.

«Εφημερίς “Η Πλατάνα”»