«Όταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν… είναι (το) πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του».
Ρήγας Φεραίος
Με μια εισβολή των ΜΑΤ στις 4.30 τα χαράματα, η κυβέρνηση των Βενιζέλου και Σαμαρά έδωσε την χαριστική βολή στα εβδομήντα πέντε χρόνια δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Δυο μέρες αφότου κυρώθηκε στη Βουλή, το νομοσχέδιο-σκάνδαλο για τις άδειες ψηφιακής εκπομπής.
Και αυτό για να εκτρέψει την προσοχή του κόσμου από τις νέες κωλοτούμπες μπροστά στην τρόικα και να οδηγήσει στη σιωπή μια ανεξάρτητη φωνή, που ιδιαίτερα στην περιφέρεια με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς της ΕΡΤ, αποτελούσε ένα ελάχιστο αντίβαρο στην κρατική προπαγάνδα και τα εξωνημένα κανάλια των «νταβατζήδων».
«Νομικά ισχυρή» (και όχι νόμιμη) αποκάλεσε την πράξη της εισβολής ο ανεκδιήγητος Σίμος Κεδίκογλου. Αργότερα, το κυβερνητικό γαϊτανάκι θα συνεχίσει με επιδείξεις ύφους και ήθους από Φαήλους, Μιχελάκηδες, και Λαζαρίδηδες. Το μείζον επιχείρημα είναι ένα: «Η ΕΡΤ συμβόλιζε την προνομιακή δημοσιοϋπαλληλική ελίτ, και η κυβέρνηση ‘σπάει κατεστημένες αντιλήψεις’».
Η αλήθεια, είναι ότι αυτό που βρίζουν ήταν και...