Να αντισταθούμε στην πολιτική που διαλύει την Παιδεία

Γράφει η Λένα Κουτούμπα
Νηπιαγωγός

Δύο μήνες έχουν περάσει μετά την έναρξη του σχολικού έτους 2013-2014 και εξακολουθούν τα κενά στις σχολικές μονάδες Α΄βάθμιας Εκπαίδευσης. Οι διαδικασίες μόνιμων διορισμών έχουν παγώσει και οι αιτήσεις απόσπασης εκπαιδευτικών από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ δεν ικανοποιήθηκαν παρά το ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί με σοβαρά οικογενειακά προβλήματα. Και σε περιοχές που συνάδελφοί μας ζητούσαν να αποσπαστούν, προσλήφθηκαν αναπληρωτές.

Τί κάνει η πολιτική ηγεσία; Τιμωρεί εκπαιδευτικούς; Μάλλον. Όμως αυτό εις βάρος της ίδιας της εκπαίδευσης είναι!

Ο Στόχος βέβαια είναι ένας: η χρησιμοποίηση των προσλήψεων μέσω ΕΣΠΑ και οι «καθ’ οδόν» προσλήψεις μέσω ΟΑΕΔ (με μισθούς από 427-490 ευρώ). Με άλλα λόγια, φθηνές μορφές εργασίας. Εξάλλου το Υπουργείο μας διαβεβαίωσε ότι ένας άνθρωπος επιβιώνει με 500 ευρώ το μήνα!

Υπηρετώ στο 3ο Νηπιαγωγείο Σκιάθου που φέτος έκανε το...

ξεκίνημά του στο καινούργιο του κτίριο. Κι είναι πραγματικά ένας χώρος πολυδύναμος. Όμως άδειος από παιδιά και δασκάλα…

Το «υπηρετώ» που ανέφερα έχει σημασία γιατί υπηρετώ μόνη μου. Το δυναμικό του σχολείου φτάνει τους 54 μαθητές. 54 μαθητές εγγεγραμμένοι. Κι όμως φοιτούν οι 25! Η έλλειψη ουσιαστικού προγραμματισμού της πολιτικής ηγεσίας είναι σαφής. Για να μην αναφερθώ στην υλικοτεχνική υποδομή. Ας είναι καλά οι χορηγίες.

Είναι πρόκληση λοιπόν όταν, ενώ από τη μια το Υπουργείο βάλλει την εκπαίδευση, από την άλλη να στέλνει έγγραφα για την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων όπως: «Βήματα για τη ζωή» ή το «e-Twinning» (μια ευρωπαϊκή δράση του προγράμματος Διά Βίου Μάθησης).

Κι η πιο μεγάλη πρόκληση είναι που μέσα στο γενικότερο αναβρασμό που επικρατεί, το Υπουργείο Παιδείας δρομολογεί την περιβόητη αξιολόγηση – η οποία το μόνο που θα κάνει θα είναι να τιμωρεί εκπαιδευτικούς και να κατηγοριοποιεί σχολεία.

Ας αυτοαξιολογηθεί λοιπόν πρώτα η πολιτική ηγεσία που έχει ξεχάσει ότι   τα  δύο  πόδια  μιας χώρας είναι η  Παιδεία  και η  Υγεία.  Είναι σημαντικό να αντισταθούμε ενωμένοι στις μνημονιακές πολιτικές που διαλύουν μέρα με τη μέρα τη δημόσια εκπαίδευση. Και οι διευθυντές των σχολείων ας μην πέσουμε στην παγίδα να εφαρμόσουμε τέτοιες απαράδεκτες πολιτικές. Για να υπάρξει αποτέλεσμα πρέπει η γραμμή να είναι κοινή. Και κοινή γραμμή σημαίνει ότι δε θα συμμετάσχει κανείς σ’ αυτό το πολιτικό παιχνίδι της αξιολόγησης. Τότε ίσως υπάρξει ελπίδα.

Η Νηπιαγωγός

Λένα Κουτούμπα