Με την ευκαιρία της Εθνικής μας Εορτής!

Αθάνατο κρασί του ’21!

Από τ' αθάνατο κρασί,

ξεμέθυσε η Ελλάδα,

τώρα το μόνο μέλημα,

είναι η φασολάδα.

 

Τώρα δεν έχει κλεφτουριά,

έχει μονάχα κλέφτες,

σφιγμένοι στα κοστούμια τους

της εποχής καθρέφτες.

 

Γενναίοι νεοέλληνες,

εμπρός [ξε]σηκωθείτε

κι από τις πολυθρόνες σας,

στον καναπέ στρωθείτε!

 

Λες κι έφτασε η αντριγιά,

ως το Πολυτεχνείο,

κι έπειτα το φιλότιμο

θαρρείς μας είπε αντίο.

 

Τώρα τα παλικάρια μας,

μοιάζουνε με λεχώνες,

κι αντί τα καρυοφίλια τους,

βαράνε κατσαρόλες.

 

Τώρα θαρρείς Ελλάδα μου,

ότι εγώ γελάω,

μα απ΄τη ζωή μου πιο πολύ,

εγώ σε αγαπάω:

 

και θλίβομαι στα χάλια σου,

όμως καλά το ξέρεις,

πως η αιτία είσαι εσύ,

γι’ αυτό και υποφέρεις.

 

Οι ξένοι δε μας φταίξανε,

μα ούτε κι οι οχτροί μας,

για όσα τραβάει ο λαός,

τα φταίει η κεφαλή μας.

 

Μα οι μελλούμενες γενιές,

αμείληκτα θα κρίνουν,

την άδεια τούτη εποχή,

σκληρά θα κατακρίνουν.

 

Μη δίνεις βάση, τούτα δω

τα λέει μεθυσμένα,

ένας που μέθυσε

απ’ τ΄αθάνατο κρασί του 21!

 

Βαγγέλης Γ. Κοσμάς