Σκόπελος / Όμορφες λαϊκές βραδιές κάθε βράδυ στην "Καρυδιά"

Ανοικτά είναι κάθε βραδύ, με ζωντανή λαϊκή μουσική, το γνωστό σε όλους τσιπουράδικο “η Καρυδιά”, σερβίροντας στην ολόδροση αυλή πρώτης ποιότητας τσίπουρο, σπέσιαλ μεζέδες και ένα απολαυστικό μενού - έκπληξη.

ΕΝΑΡΞΗ ΜΟΥΣΙΚΗΣ:
Δευτέρα - Τρίτη - Τετάρτη - Πέμπτη στις 20.30

Παρασκευή - Σαββάτο - Κυριακή στις 22.00

ΚΑΡΥΔΙΑ

Νίκος Σάββας

Περιφερειακός Σκοπέλου

Κρατήσεις: τηλ. 6945 270 276 - 6977 236 532

Η κα Ευαγγελία Στεργίου ευχαριστεί τον Δήμαρχο Σκοπέλου και τον Περιφερειάρχη

Η κα Ευαγγελία Στεργίου, έστειλε για δημοσίευση τις παρακάτω ευχαριστήριες επιστολές:

Στις 22/7 ο Αμάραντος της Σκοπέλου δοκιμάστηκε από την πύρινη λαίλαπα και κινδύνευσε να  αποτεφρωθεί το ωραιότατο πευκοδάσος, που είναι η ομορφιά και το καμάρι της Σκοπέλου.

Χάριν όμως της άμεσης επέμβασης των πυροσβεστικών Δυνάμεων και των συντονισμένων ενεργειών του δημάρχου κυρίου Βασιλούδη και της αντιδημάρχου κυρίας Μάχης Κλωνάρη, που ζήτησαν τη συνδρομή του περιφερειάρχη κ. Αγοραστού, τα χειρότερα απεσοβήθησαν.
Θέλω να ευχαριστήσω τον δήμαρχο και την αντιδήμαρχο που με τις ενέργειές τους περιόρισαν στο ελάχιστο δυνατό την καταστροφή του πευκοδάσους.

Προς τον  Περιφερειάρχη κ. Αγοραστό Κων.

Ως επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στον Πάνορμο της Σκοπέλου θέλω να ευχαριστήσω τον περιφερειάρχη κ. Αγοραστό για την άμεση και αμέριστη συμπαράστασή του στην προσπάθεια κατάσβεσης στον Αμάραντο και Σκοπέλου.

Η άμεση κινητοποίηση των πυροσβεστικών αεροπλάνων και των επίγειων Δυνάμεων απέτρεψαν τα χειρότερα, άλλη μία φορά ο κ Αγοραστός έδειξε την ευαισθησία του και την αγάπη του για τη Σκόπελο.

Με άπειρη εκτίμηση,
Ευαγγελία Στεργίου
ξενοδοχείο "Αφροδίτη"
Πάνορμος Σκόπελος

_______
Μια παρέμβαση από την εφημερίδα "Βόρειες Σποράδες":

Την ώρα της πυρκαγιάς τον συντονισμό των ενεργειών έχει μόνο η Πυροσβεστική με τους αξιωματικούς της και στην περίπτωση του Αμάραντου τις ενέργειες συντόνιζε ο έμπειρος επιπυραγός Βαγγέλης Καραμήντζας και οι συνάδελφοι του αξιωματικοί που ήρθαν λίγες ώρες αργότερα από Βόλο και Καρδίτσα για να συνδράμουν στο έργο της κατάσβεσης.

Κανένας πολιτικός, πολιτευτής, αιρετός δεν μπορεί να "σηκώσει" αεροπλάνα με το τηλέφωνο, αν δεν υπάρχουν... Ευτυχώς την Κυριακή 22 Ιουλίου δεν είχαμε πυρκαγιές και ήρθαν 7 καναντέρ. Αν η πυρκαγιά εκδηλωνόταν μια μέρα αργότερα, μαζί με τις φονικές πυρκαγιές της Αττικής, ΚΑΝΕΝΑ αεροπλάνο δεν θα ερχόταν στον Αμάραντο, όσα "κονέ" και αν διαθέτουν οι τοπικοί πολιτικοί...

Σκιάθος | Μάγεψε το κουαρτέτο εγχόρδων “le buisson prospérant” (Φωτογραφίες)

Στις νότες των εμβληματικών μουσικών συνθέσεων των Joseph Haydn και Maurice Ravel, ταξίδεψαν, όσοι τυχεροί παρευρέθησαν το βράδυ της  Κυριακής 22 Ιουλίου 2018, στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, στη συναυλία μουσικής δωματίου, του κουαρτέτου εγχόρδων “le buisson prospérant”. 

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του σπουδαίου Σκιαθίτη, συνθέτη και μουσικού Αντώνη Μιτζέλου, που ήταν ανάμεσα στους θεατές, “Παρακολούθησα εχτές μια εξαιρετική συναυλία στο πανέμορφο μοναστήρι Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Σκιάθου. Είχα ανάγκη αυτή την δόση δροσιάς, που μόνο η μουσική είναι ικανή να χαρίσει”.

Το κουαρτέτο εγχόρδων “le buisson prospérant”, αποτελείται από τους, Ulrich Poschner, ο Daniel Kagerer, η Nada Anderwert  και ο Gabriel Wernly, οι οποίοι ερμήνευσαν ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και απαιτητικό πρόγραμμα με έμφαση στο στοιχείο του λυρισμού. Οι σπουδαίοι μουσικοί πέρα από τη μεταξύ τους συνεργασία,  έχουν έντονη  δραστηριότητα ως ορχηστρικοί μουσικοί και σολίστες, στην Όπερα της Ζυρίχης, στη Συμφωνική Ορχήστρα της Λουκέρνης και στην Καμεράτα της Βέρνης.

Βόρειες Σποράδες | Ξεκινούν οι συναυλίες του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα

Οι προγραμματισμένες συναυλίες του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα ξεκινούν από την Αλόννησο, την Παρασκευή και οι νέες ημερομηνίες διαμορφώθηκαν ως εξής: 

• Αλόννησος: Παρασκευή 27 Ιουλίου, Κερκίδες Αλοννήσου, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αλοννήσου, Ώρα: 21:30

• Σκόπελος: Σάββατο, 28 Ιουλίου, Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Σκοπέλου, από το Ναυτικό Ιστιοπλοϊκό Κολυμβητικό Όμιλο Σκοπέλου, Ώρα: 21:30

• Σκιάθος: Κυριακή 29 Ιουλίου, Θέατρο Μπούρτζι, από το Ναυτικό Όμιλο Σκιάθου, Ώρα: 21:30

Τόσο ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, όσο και οι συνεργάτες του και οι διοργανωτές,  συμμετέχοντας στο εθνικό πένθος και εκφράζοντας τη θλίψη τους για την τραγωδία, αποφάσισαν μέρος των εσόδων να διατεθεί για την ενίσχυση των πυροπαθών της Αττικής.

Τιμή Εισιτηρίου 15 ευρώ στην πόρτα | 12 προπώληση): 

Η αντιδήμαρχος και ο εποχικός πυροσβέστης..!

Από 212 στρέμματα καμένου δάσους, αυτό το πλάνο διάλεξε!

Τα πεντάλεπτα πλάνα που δόθηκαν στη δημοσιότητα από "εικονολήπτρια" και "δημοσιογράφο" τοπικού "ΜΜΕ", με την αντιδήμαρχο να μιλάει για τα πάντα όλα, έχοντας μέσα στο frame τον εποχικό πυροσβέστη να καπνίζει (που στην τελική δεν φταίει, ένα διάλειμμα έκανε), εκθέτουν την δημοτική αρχή και την πυροσβεστική...

Υ.Γ. | ...και μία συμβουλή: μην βγαίνετε σε όποια κάμερα βλέπετε μπροστά σας, γιατί καμιά φορά θα δείτε κάμερα ασφαλείας και θα αρχίσετε να δίνετε συνέντευξη.

Σκόπελος | Όταν οι πινακίδες "φυτρώνουν" στη μέση του πεζοδρομίου

Βόλτα μετ' εμποδίων στην παραλιακή Σκοπέλου...

Βιβλιοπαρουσίαση | Στο Φως του κίτρινου Αστεριού

Πυρκαγιές: Ένας πρώτος απολογισμός μιντιακού κανιβαλισμού και fake news

Φωτογραφίες που δεν έχουν καμιά σχέση με την Ελλάδα
Όπως σε όλες τις μεγάλες καταστροφές, εμφανίστηκαν φωτογραφίες στα social media που δεν έχουν καμιά σχέση με τις φωτιές στην Ελλάδα.

Οι εικόνες αυτές κοινοποιήθηκαν χιλιάδες φορές. Η ανάλυση της προέλευσής τους εδώ.

H φωτογραφία με τον παππού που κρατάει στην αγκαλιά του ένα γατάκι είναι από την Τουρκία και συγκεκριμένα από το χωριό Bolu Mudurnu. Το σπίτι του παππού της φωτογραφίας κάηκε τον Ιανουάριο 2018.

Στην παραπάνω φωτογραφία του Ron Olshwanger, βλέπουμε τον πυροσβέστη Adam Long να προσπαθεί με τεχνητή αναπνοή να σώσει την 2χρονη Patricia Pettus, σε μια φωτιά σε διαμέρισμα του Σαιντ Λούις στις 30 Δεκεμβρίου 1988. Παρά τις προσπάθειες του Long, το παιδί πέθανε αργότερα στο

Στην χώρα των Λωτοφάγων

Γράφει ο
Παν. Γρ. Σταμούλης
Παιδίατρος

Πάλι μαζεύουμε τα κομμάτια μας. Πάλι συλλέγουμε τους νεκρούς μας. Πάλι η ιστορία επαναλαμβάνεται, όχι σαν απλή φάρσα, αλλά σαν τραγωδία! Πρέπει να το πάρουμε, επιτέλους, απόφαση: Δεν θα κλείσει ποτέ αυτός ο αέναος κύκλος. Δεν θα βρούμε ησυχία, πλην, ίσως, μερικών διαλειμμάτων. Θα ζούμε πάντα …εμπόλεμα και με την αγωνία της επόμενης στιγμής. Κάτι σαν το Ισραήλ, ας πούμε. Όχι εξαιτίας κάποιων εξωτερικών εχθρών, αλλά εξαιτίας του κακού μας εαυτού, της ανοργανωσιάς μας, της τσαπατσουλιάς μας και των κακών μας εκτιμήσεων και επιλογών.

Από κόλαση σε κόλαση

Κι εκεί, λοιπόν, που πάμε να βγούμε ήρεμα και χαλαρά (sic) από …την κόλαση των μνημονίων, έρχεται η κόλαση μιας ακόμα υπέρ-πυρκαγιάς να μας θυμίσει πως εδώ είναι Βαλκάνια και Ελλαδιστάν. Αυτό είναι το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Άλλοτε πνίγονται και άλλοτε καίγονται δεκάδες άνθρωποι, λίγα λεπτά από το κέντρο της Αθήνας σε μια περιοχή που δεν ήταν και η …ζούγκλα του Αμαζονίου.

Και μη χειρότερα

Δεν τολμώ να σκεφτώ τι θα γίνει με αυτό το κράτος αν συμβεί κάτι πολύ χειρότερο. Γιατί υπάρχουν πολύ χειρότερα από αυτό που συνέβη χτες. Φανταστείτε, λόγου χάριν, να χρειαστεί αυτό το υπάρχον πολιτικό προσωπικό που διαθέτει η χώρα να διαχειριστεί πολεμικές επιχειρήσεις, όπου θα παίζεται η ζωή χιλιάδων ελληνόπουλων και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας. Για σκεφτείτε το λίγο…

Το εθνικό μας σπορ

Οι Έλληνες –πλούσιοι και φτωχοί– για δεκαετίες έχτιζαν (και εξακολουθούν να χτίζουν) όπου βρουν:

Ένας εξόριστος στην Αλόννησο διηγείται...

Μια, ασυνήθιστη, εκδήλωση με θέμα την περίοδο του εμφυλίου πολέμου, 1945 –1949 στην Ελλάδα, πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Αλόννησο. Οι παραβρισκόμενοι είχαν την μοναδική ευκαιρία να ακούσουν, και να κάνουν διάλογο με έναν πρώην εξόριστο, τον 90χρονο Γρηγόρη Ριζόπουλο (Γ.Ρ.) ο οποίος την άνοιξη του 1947 με κοντά παντελόνια, τριτοετής μαθητής γυμνασίου συνελήφθη σαν «άκρως επικίνδυνος δια την δημοσίαν τάξην και ασφάλειαν» και, με χειροπέδες, το Μάη του 1947 σύρθηκε πολιτικός εξόριστος στην Αλόννησο.

Θεωρώντας ότι είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν οι νέοι τη συμπεριφορά των παππούδων τους απέναντι σε κατατρεγμένους, στα σκοτεινά εκείνα χρόνια, που ξεσπιτωμένοι βρέθηκαν στην Αλόννησο, του πρότεινα να κάνει τη διάλεξη αυτή.

ΑΛΟΝΝΗΣΟΣ

«Με συγκίνηση δέχτηκα. Πάντα είχα κατά νου ν’ αρθώ εδώ πέρα να ευχαριστήσω τον κόσμο αυτόν που τότε μας φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο που θα μπορούσε να φερθεί κάποιος, τότε που «όλα τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Τότε που ο χωροφύλακας έλεγε να μην έχεις σχέσεις με τους εξόριστους ούτε να τους πας σύκα, σταφύλια ή κάτι άλλο.[…]

»Με τον εμφύλιο πόλεμο, άρχισαν οι συλλήψεις. Όλη η Ελλάδα ήταν μια φυλακή. Το 1946 πήγαν τον πατέρα μου και τον αδερφό μου στα κρατητήρια της Καστοριάς. Μετά πήραν κι εμένα, 16χρονο μαθητή γυμνασίου. Αφού πέρασα από διάφορες φυλακές μέσα σε άθλιες συνθήκες, έχοντας μόνο τα ρούχα που φορούσα και μια ματωμένη κουβέρτα, κατέληξα, την Άνοιξη του ’47, στην Αλόννησο. Με συνέλαβαν ως συγγενή αρχισυμμορίτου και πληροφοριοδότη των ανταρτών.[…]