Παραδοσιακός Πολιτισμός σε Κρίση (συνέχεια...)

Γράφει η
Κεφαλωνίτη Ελένη 

Πρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Σκοπέλου

Στο προηγούμενο άρθρο μου (κλικ) περιέγραψα πως βίωσα το έθιμο των “Καλών” στο παρελθόν, το οποίο ευτυχώς δεν είναι και τόσο παλιό ώστε να μην “θυμάμαι” καλά...

Τα πράγματα ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ όπως τα περιέγραψα, γιατί ΕΤΣΙ τα έζησα και συνεχίζω να ντρέπομαι για το σήμερα!

Μάλλον εσύ Κατερίνα μου δεν τα γνωρίζεις καλά ή δεν στα υπαγόρεψαν σωστά οι μεγαλύτεροί σου!

Οι μουσικοί, αγαπητή μου Κατερίνα για να μαθαίνεις, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΝ απο τους “μπράμηδες” όπως αναφέρεις, ούτε αξίωναν αμοιβή για την συμμετοχή τους!

Οι “Μπράμηδες” στο πέρας αυτής της αποκριάτικης γιορτής ΕΔΙΝΑΝ ό,τι είχαν ευχαρίστηση στους μουσικούς για την ευγενική τους συμμετοχή.

Φυσικά και συμφωνώ οι “επαγγελματίες” μουσικοί να αμείβονται όταν συμμετάσχουν σε γάμους, σε πανηγύρια, σε χορούς και σε εκδηλώσεις του Δήμου. Και μπράβο σε όσους από εσάς στο παρελθόν το έκαναν αφιλοκερδώς!

Φυσικά και δεν είναι προσβλητικό  να αξιώνετε αμοιβή για την εργασία σας, ΟΜΩΣ εξακολουθώ να θεωρώ ΝΤΡΟΠΗ να αξιώνετε στις μέρες μας για την αναβίωση του εθίμου το ποσό των 300 ευρώ!

Εύχομαι -επειδή στο κείμενο σου υπογράφεις ως εκπρόσωπος των μουσικών- να μην είναι αυτή η άποψη όλων των μουσικών γιατί διαφορετικά ΛΥΠΟΥΜΑΙ και εγώ.

Κεφαλωνίτη Ελένη
Πρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Σκοπέλου