Πώς μας θωρείς ακίνητος; … Πού τρέχει ο λογισμός σου;

Μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, ο Εύζωνας της φωτό στέκει αγέρωχος, αντέχοντας στο κρύο (αισθητή θερμοκρασία σώματος -3 αυτή την ώρα) και τις ακραίες καιρικές συνθήκες.

Η σκέψη μας και σε κάθε στρατιώτη, που κάτω από αντίξοες συνθήκες βρίσκεται σε σκοπιές και περίπολα, στον οποίο αφιερώνουμε το ποιητικό έργο του Γιάννη Νεγρεπόντη:

Φυλάττειν Θερμοπύλας

Ενθυμού του Λαού σου τα Τέκνα

και τα έργα αυτών

υπέρ του κάλλους

τα αγωνιζόμενα έργα.

Ενθυμού τους προγόνους

από των πρώτων τον τόπον τούτο

κατοικούντων

έως του Σολωμού και Κάλβου

και Καβάφη

κι ενθυμού Σικελιανόν

και πάντας τους μάρτυρας

τους αγωνιστάς και μαχητάς

τους από παντός βέλους άτρωτον

συντηρήσαντας του ανθρώπου

το ανάστημα.

Ουκ απεσβέτο ύδωρ το λάλον

κι αν η τέφρα για λίγο τα μάτια τυφλώσει

κι αν η τέφρα για λίγο το νου σου θολώσει

επικαλέσου Κύριο τον Λαό σου

Λαό σου τον αγωνιστή

τον αθλοφόρο

τον πανδαμάτορα.

Λαέ μου και Κύριε

βοήθησόν με Λαέ μου

Ανταίε και Σίσσυφε

Λαέ μου Οδυσσέα

Τυραννοκτόνε Λαέ μου

βοήθησόν με. Βοήθησόν με

Λαέ Προμηθέα

γώτισον μου τον νου

κρήνη βρύουσα Συ

κρούνους ιαμάτων

ίασον την ψυχήν μου

οτι ασθενής ειμί

και αμφιβάλλω.

Λαέ μου και Κύριε

βοήθησόν με, βοήθησόν με

Κύριε και Λαέ μου.

Γιάννης Νεγρεπόντης - Φυλάττειν Θερμοπύλας.

[απόσπασμα]