Ένα μνημείο για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο

Εξάρχεια | οδός Τζαβέλα | Ο Μάικ δίνει χρώμα στο γκρίζο...

Συνεχίζονται οι εκδηλώσεις για την ανακατασκευή ενός μνημείου στον τόπο δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου. Οι πολύμορφες εκδηλώσεις ξεκίνησαν στις 4 Ιουνίου με την έναρξη των εργασιών και την εθελοντική συμμετοχή ανθρώπων στην κατασκευή, ενώ ταυτόχρονα πραγματοποιούταν συγκέντρωση και μικροφωνική.

Οι εκδηλώσεις κορυφώνονται το Σάββατο 11 Ιουνίου με παρουσίαση του αναστηλωμένου μνημείου και μια μεγάλη πολιτική εκδήλωση τιμής και μνήμης στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Συγκεκριμένα, στις 19:00 θα παρουσιαστεί το μνημείο και η τοιχογραφία από την συλλογικότητα political stencil. Στη συνέχεια, στις 19:30 θα ξεκινήσει η μεγάλη εκδήλωση, στην οποία θα μιλήσουν η Μάγδα Φύσσα (τηλεφωνικά), ο Γιάννης Μάγγος, η Αγγελική Κουτσουμπού, ο Γιώργος Θαλάσσης και σύντροφοι και φίλοι του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Τις εκδηλώσεις διοργανώνει η «Πρωτοβουλία Αναρχικών ενάντια στις κρατικές δολοφονίες» με βασική κατεύθυνση την «επανοικοιοποίηση της μνήμης» και τον αγώνα για να μην μετατραπούν τα Εξάρχεια σε μια τουριστική ζώνη διασκέδασης-κατανάλωσης. Επίσης οι διοργανωτές τονίζουν τη σημασία δημιουργίας νέων «σημείων συνάντησης και προοπτικής».

Είμαστε ένα σύνολο ανθρώπων τυχαίας συνθεσης, που προέκυψε από μια αναγκαιότητα (κάλυψη δικαστικών εξόδων φίλου). Κοινό στοιχείο όλων μας, η τεχνική του stencil και το περιεχόμενο αυτής, το οποίο εμπεριέχει άμεσα ή έμμεσα πολιτικό μήνυμα και σχολιασμό.

Συλλογικότητα political stencil | Ποιοί είμαστε

Για τον κυρίαρχο Λόγο και τον ποινικό κώδικα, είμαστε βάνδαλοι. Για εμάς όμως, τους φίλους, τους συντρόφους και όλους εκείνους-ες που συναινούν στην αισθητική και τη στην πρακτική μας, καθοριζόμαστε ως υποκείμενα πέραν της ποινικής ερμηνείας του νόμου, ορίζουμε τη δράση μας έξω από τα πλαίσια της υποβάλλουσας αισθητικής: δίνουμε χρώμα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, σε ένα γκρίζο και ουδέτερο πολεοδομικό σύπμλεγμα, στοχεύοντας σε ένα πράγμα: να χτυπήσουμε την ψυχή του θεατή στο κέντρο (στον πολύ λίγο χρόνο που θα μαγνητίσουμε την προσοχή του), με πρόθεση να προκαλέσουμε τη στιγμιαία αφύπνισή του.

Όσο απολαμβάνουμε τη διαδικασία δημιουργίας, άλλο τόσο απολαμβάνουμε και αυτήν της εκτέλεσης.

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με τους αποκλεισμένους, τους αδύναμους.