Τώρα μιλάει ο Δάσκαλος...

Τα Σχολεία ετοιμάζονται να ανοίξουν και κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες, να υποδεχτούν τους μασκοφόρους πια, δάσκαλους και μαθητές. Γνωρίζουμε καλά εκ των προτέρων ότι τα νέα αυτά δεδομένα, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση από τη μια, η χρήση μάσκας κατά την εκπαιδευτική διαδικασία από την άλλη, δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσουν. 

Γράφει η
Λένα Κουτούμπα
Εκπαιδευτικός

Δεν ξέρω αν το έχουμε συνειδητοποιήσει, αλλά η χρήση μάσκας, είναι ο αντίποδας της εξ αποστάσεως... Γιατί αν αποδειχθεί στην πράξη ότι δεν είναι εφικτή η χρήση της κατά το πεντάωρο ή εξάωρο της διδασκαλίας, πού οδηγούμαστε; Μα ασφαλώς και στην καθιέρωση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και μάλιστα σύγχρονης, από τη στιγμή επίσης που εν μέσω πανδημίας, αντί να μειωθεί ο αριθμός μαθητών ανά τάξη, αυξήθηκε!

Όσον αφορά τη μάσκα, αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν υπάρχουν ενδείξεις ιατρικής αποτελεσματικότητας, ούτε των επιπτώσεων της πολύωρης χρήσης σε βιολογικά επίπεδα...
Πειράματα εξάωρης χρήσης σε μικρά παιδιά δεν έχουν πραγματοποιηθεί. Άρα η ερώτηση αν είναι ασφαλής η χρήση της στα παιδιά δεν μπορεί να απαντηθεί με δεδομένα βιβλιογραφίας. Παρόλα αυτά, ας φύγουμε από το επίπεδο της αναπνευστικής φυσιολογίας, του μειωμένου οξυγόνου και του αυξημένου CO2 που κατακρατείται στη μάσκα και επανεισπνέεται. Ας φύγουμε από το ότι ένα μεγάλο ποσοστό μαθητών μικρής ηλικίας έχει αρκετά συχνά αλλεργικό συνάχι και τώρα καταδικάζεται να φέρει στο πρόσωπό του τις εκκρίσεις όλες τις ώρες της διδασκαλίας και ας σταθούμε στην ίδια τη διδασκαλία..

Και τώρα μιλάει ο Δάσκαλος... επιστημονικά, βάσει του αναλυτικού προγράμματος (και τη δεδομένη στιγμή του Νηπιαγωγείου)

Πώς μαθαίνουν τα παιδιά και τι κινητοποιεί τη θέλησή τους για μάθηση; Μαθαίνουν καθώς βλέπουν, αγγίζουν, μυρίζουν, γεύονται και κινούνται στον χώρο... Καθώς μιμούνται και αντιγράφουν τις πράξεις, τις στάσεις και τη γλώσσα των άλλων. Καθώς προσποιούνται και δοκιμάζουν ρόλους. Στις ενέργειες αυτές προβαίνουν όταν παίζουν αυθόρμητα και δημιουργικά. Με το παιχνίδι δε γεμίζουν απλώς τον χρόνο τους! Είναι το πλαίσιο εργασίας και το μέσο διά του οποίου μαθαίνουν καλύτερα. Είναι το κυρίαρχο διδακτικό μέσο αφού παίζοντας ανακαλύπτουν:

1. Τους τρόπους αξιοποίησης των αντικειμένων και των υλικών, αλλά και τις ιδιότητές τους (αφή, γεύση, μυρωδιά...).

2. Το νόημα των στοιχείων που απαρτίζουν τον κόσμο. Άρα λοιπόν τα βασικά βήματα είναι η εξερεύνηση, η εφαρμογή και η επανάληψη... Και οι πέντε αισθήσεις είναι το άλφα και το ωμέγα! Πορίσματα σχετικών ερευνών (Dodge & Colker) δείχνουν ότι τα παιδιά αναπτύσσουν θετικές στάσεις απέναντι στη μάθηση, όταν εμπλέκονται ενεργά στη διαδικασία. Άρα χρειάζεται ένα λειτουργικό και χρήσιμο σε ερεθίσματα μαθησιακό περιβάλλον. Σημαντική παράμετρος αυτού είναι κι ο γραπτός λόγος που έχει στόχο να υποστηρίξει τον αναδυόμενο εγγραμματισμό! Και εδώ, η σημασία του προσώπου είναι καταλυτική. Δεν μπορείς να διδάξεις λοιπόν φωνήεντα και σύμφωνα σε μαθητές με μάσκα στο πρόσωπο... Ο μαθητής πρέπει να βλέπει το σχήμα του στόματος σε κάθε γράμμα... να κατανοεί γιατί ένα γράμμα είναι χειλικό ή οδοντικό... Πρέπει να βλέπει τον δάσκαλό του και τους συμμαθητές του...

Κι ερχόμαστε στον ψυχολογικό παράγοντα. Έχουμε συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί το ξεκίνημά του στο σχολείο; Με τι φόβο εισέρχεται το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών και πόσο ανάγκη έχουν να αναπτύξουν σχέσεις εμπιστοσύνης με τον δάσκαλο; Έχουνε συνειδητοποιήσει ότι τον σημαντικότερο ρόλο σε αυτό τον έχει το πρόσωπο; Η οπτική επαφή, το χαμόγελο, η ενθάρρυνση, η προτροπή, το πιο μικρό νεύμα... Έτσι αναπτύσσεται και καλλιεργείται η σχέση μεταξύ μαθητή και δασκάλου... Η ανθρώπινη επικοινωνία δε διεξάγεται μόνο στο επίπεδο του τι λέμε αλλά και στο πώς το λέμε. Και το δεύτερο είναι το πιο ισχυρό στοιχείο στην επικοινωνιακή διαδικασία! Και τα μικρά παιδιά εκφράζουν πολύ περισσότερο με μη λεκτικούς τρόπους τις επιθυμίες και τα συναισθήματά τους...

Κι έρχεται η μάσκα, όλα αυτά τα επιστημονικά δεδομένα να τα ακυρώσει...

Λένα Κουτούμπα 
Νηπιαγωγός