"Οι Καμπάνες" του Καρόλου Ντίκενς από τους μαθητές του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου

Σήμερα Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου, στις 8 30 το βράδυ, στο κλειστό θέατρο Μπούρτζι,  οι μαθητές του 1ου τμήματος του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου, θα παρουσιάσουν τη θεατρική παράσταση "Καμπάνες" του Καρόλου Ντίκενς.

Οι καμπάνες για τις οποίες ο Ντίκενς μάς μιλά, δεν ήταν συνηθισμένες. Ήταν φτιαγμένες από μολύβι και χαλκό, πριν από πολλά πολλά χρόνια κι είχαν τοποθετηθεί ψηλά, όχι μόνο για να χτυπούν σε μέρες εορτάσιμες, αλλά και για να ξεχύνουν τη μουσική τους, όποτε έπαιζαν με τον άνεμο. Τότε μονάχα λίγοι μπορούσαν να ακούν τη μουσική αυτή. Μόνο κάποιες ψυχές αγνές και αθώες, που δεν τις είχε μολύνει η βρωμιά της ζωής. Όπως ο Τόμπι Βεκ, ο αχθοφόρος, ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας μας. Ο Τόμπι αγαπούσε πολύ τις καμπάνες. Έπιανε κουβέντα μαζί τους και χαιρόταν σαν μικρό παιδί.

Η έγνοια του Ντίκενς για τον φτωχό και στερημένο άνθρωπο, παίρνει  στις καμπάνες τη μορφή ονειροφαντασίας, σε μια Αγγλία (γράφτηκε το 1844) της βιομηχανικής επανάστασης, όπου το έλεος και η αγάπη του ενός για τον άλλον, ήταν πράγματα ανύπαρκτα...

Λένα Κουτούμπα
Νηπιαγωγός

Το ΓΕΛ Σκοπέλου κατά της σχολικής βίας

Την Τρίτη 4.12.2018, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του ΓΕΛ Σκοπέλου, προς το τέλος του ημερήσιου διδακτικού προγράμματος, παρακολούθησαν ομιλία της κας Κουτούμπα Άννας-Μαρίας, Ψυχολόγου του ΕΠΑΛ Σκοπέλου, ΜSc στην Ειδική Αγωγή, με θέμα την βία μεταξύ εφήβων και τον διαδικτυακό εκφοβισμό.

Ήρωες...

Ας τρέξει λίγο η μνήμη μας στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αποτίοντας ελάχιστο φόρο τιμής σ εκείνους που αγωνίζονταν έναν αγώνα άδολο για μια καλύτερη ελεύθερη Ελλάδα.

Σε μια εποχή που όλα έχουν ισοπεδωθεί και το μόνο που έχει σημασία είναι το χρήμα, είναι ανάγκη μεγάλη, να στρέψουμε το βλέμμα προς κάθε αθώο ήρωα που αγωνίστηκε μόνο για τα ιδανικά του και όχι για τα προσωπικά του οφέλη... Κι ευτυχώς η Ελλάδα μας έχει τέτοιους άδολους αγωνιστές! Ο ήρωας έτσι κι αλλιώς υψώνεται πάνω, πολύ πιο πάνω από έναν κοινό θνητό. Κι αυτό γιατί ήρωας είναι αυτός που υπερασπίζεται τις αρχές του! Και δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη έχει για συνώνυμα τον ημίθεο, τον υπεράνθρωπο, τον γενναίο, τον ανδρείο, τον τολμηρό, τον αντρειωμένο, το παλικάρι, τον ατρόμητο,τον λεβέντη, τον άντρα, το πρότυπο.

Θυμόμαστε σήμερα σε μια εποχή που έχουμε δυστυχώς νοσταλγούς της χούντας, αυτές τις μελανές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας. Την κατάργηση της Ελευθερίας, τις φυλακές, τις εξορίες, τα βασανιστήρια, τις δολοφονίες των αντιπάλων του καθεστώτος. Όμως ευτυχώς για μας, αυτή η επταετής κατάλυση της Δημοκρατίας, πυροδότησε τη δημιουργία ενός όχι μόνο πολιτικού, αλλά και λογοτεχνικού και μουσικού αντιστασιακού μετώπου.

Δεν ξεχνώ...

Γράφει η

Λένα Κουτούμπα

Νηπιαγωγός

Δεν ξεχνώ ότι το ΟΧΙ του ’40 ήταν πάνω απ’ όλα αγώνας για μια ελεύθερη Ελλάδα, αγώνας κατά του ναζισμού και στη σημερινή εποχή αυτό το ΟΧΙ πρέπει να είναι η αφορμή για καθημερινό προβληματισμό και περίσκεψη.

Σε μια χώρα οικονομικά εξαθλιωμένη, όπως ήταν τότε η Γερμανία, έπεσε ο σπόρος του μίσους για τους άλλους λαούς στο όνομα της άριας φυλής. Κι αυτός ο σπόρος, δικαιολογούσε στη σκέψη τους προφανώς, τις μαζικές δολοφονίες ανθρώπων.

Κι ο φόρος αίματος της Ελλάδας μας ανήλθε σε χιλιάδες νεκρούς.

Η Αντίσταση όμως των Ελλήνων, στην πλειοψηφία τους εθελοντές μαχητές, έφερε τη σφραγίδα του ίδιου αγωνιστικού πνεύματος που είχε επιδειχθεί από τις πρώτες ώρες της φασιστικής εισβολής. Επίσης έφερε στην επιφάνεια το φαινόμενο της αυθόρμητης μαζικής αγωνιστικής συμμετοχής άοπλων πολιτών.

Στην κατεχόμενη Αθήνα, ο Τσολάκογλου, ανέλαβε να σχηματίσει την πρώτη κυβέρνηση υπό γερμανική κατοχή....

Θεατρική παράσταση από το 1ο τμήμα του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου

Το Σάββατο 9 Ιουνίου και ώρα 9.00 μ.μ., στο κλειστό θέατρο Μπούρτζι, το 1ο τμήμα του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου, θα πραγματοποιήσει τη θεατρική παράσταση:

Ανθολόγιο

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

Είναι ένα ξεστάχυασμα των αντιπροσωπευτικότερων ποιημάτων του Λόρκα, που το συμπληρώνουν αποσπάσματα από τρία θεατρικά του έργα: Δόνα Ροζίτα, Ο Περλιμπλίν και η Μπελίσα και Ματωμένος γάμος.

Ο Φεντερίκο με την ομορφιά και τη δύναμη της ψυχής του ύμνησε την αγάπη, την ίδια την ποίηση, τη φύση και τον έρωτα και όρθωσε το ανάστημά του στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, καθώς και κάθε μορφή αδικίας. Στην ποίησή του φώλιασε η ψυχή της Ανδαλουσίας.

Ο Λόρκα είναι ίσως ο πλέον μελοποιημένος ξένος δημιουργός από Έλληνες συνθέτες. Το ελληνικό μουσικό ταξίδι στον κόσμο του Λόρκα ξεκίνησε με τον...

Όχι άλλο κάρβουνο!

Γράφει η

Παρασκευή Κουτούμπα

Το άκουσα προχτές σε θεματική εκπομπή – αφιέρωμα για τη Σκιάθο, που γυρίστηκε πριν λίγο καιρό. Καλή σε γενικές γραμμές – καλύτερη σίγουρα από πολλά «ρεπορτάζ» της πλάκας που δεν έχουν να δείξουν τίποτα άλλο από μπικίνι και μπιτσόμπαρα. Με στοχευμένη διαφήμιση βέβαια – αποδεκτό κι αναγκαίο κακό κάθε εκπομπής – αλλά μπάστα: είπαμε να διαφημίσουμε πέντε – έξι επιχειρήσεις σε πλαίσια λογικά, όχι να σφλομώσουμε τον κόσμο στις αρλούμπες. Και εξηγούμαι: μιλάω συγκεκριμένα για την Hellenic Seaways που έσπευσε κι αυτή μαζί με μερικές τοπικές επιχειρήσεις να πάρει τηλεοπτικό χρόνο για διαφήμιση.

Εννοείται ο παρουσιαστής κατέπλευσε στη Σκιάθο με πλοίο της εταιρείας που έχει – δεν έχει συμπληρώσει μήνα που μας θυμήθηκε και ξανάρχισε να έρχεται. Και τί ακούω και παθαίνω κρίση γέλιου; Μέλος του πληρώματος να δηλώνει: «Τώρα το καλοκαίρι, τα δρομολόγια πυκνώνουν... και μπλα, μπλα, μπλα... ευχαριστούμε που μας επιλέξατε...» και άλλα ωραία και φαιδρά...

Με ποιό χαμόγελο στα χείλη;

της

Παρασκευής Κουτούμπα

Σαν να ξέφτισε λίγο σήμερα το γνωστό «οι Έλληνες μη μας βλέπεις έτσι, άμα χρειαστεί θα ξεσηκωθούμε και θα θα θα...» - μάθαμε να μην πιστεύουμε πια τα «θα», τ’ ακούσαμε τόσες πολλές φορές από τόσους υποψήφιους που τα μπούχτισε η ψυχή μας. Μάλλον μπερδεμένα γατιά θυμίζουμε που κάποιο φορτηγό τα αμόλησε καταμεσίς στο δρόμο και έχουν σαστίσει. Ακολουθούμε κάθε φωνή του κάθε σαρδανάπαλου αυτοβαφτιζόμενου «ηγέτη» που υπόσχεται ανάκαμψη και εθνικό μεγαλείο, ονειρευόμαστε τη μέρα που θα πίνουμε το φρέντο μας φάτσα στην αγια – Σοφιά, αλλά η τηλεόραση παίζει ανελλιπώς το νέο τούρκικο σίριαλ. Στολίζουμε το πιτσιρίκι για να πάει στην παρέλαση και να το τραβήξουμε βίντεο να το καμαρώσουμε μετά στο φέισμπουκ και στο ίνσταγκραμ – άμα έχει και καλούς βαθμούς το βλαστάρι μας και κρατήσει και τη σημαία, ποιός μας πιάνει – αλλά δεν κάτσαμε ποτέ να του εξηγήσουμε τί σημαίνει αυτή η σημαία που κρατάει, και που μπορεί να τύχει να την ξεχάσει μετά στην καφετέρια που θα πάει μετά την παρέλαση. Δεν του είπαμε πόσο μεγάλο βάρος κουβαλάει εκείνη τη στιγμή – από τους τόνους αίμα που έχει ποτίσει αυτό το ταλαίπωρο γαλανόλευκο πανί: ίσως γιατί το ξεχάσαμε κι οι ίδιοι. Μπλέξαμε τα μπούτια μας, τα πιστεύω μας και τα ιδανικά μας.

Αλήθεια, πόσοι κάτσαμε ν’ ακούσουμε τις αφηγήσεις των παππούδων που έζησαν εκείνες τις ταραγμένες εποχές; Όσοι εννοείται ζήσαμε με τους παππούδες μας και δεν τους απιθώσαμε σε κανέναν οίκο ευγηρίας για να μη μας πιάνουν τον τόπο στο σπίτι. Αν ακούγαμε, μπορεί και να καταλαβαίναμε τί μας φταίει. Όσο κι αν ακούγεται κλισέ, κοιτάζοντας πίσω μαθαίνουμε για το μέλλον. Δε χρειάζεται να ανοίξουμε βιβλία ιστορίας για να τη μάθουμε, αν έχουμε στο ίδιο μας το σπίτι ζωντανά κομμάτια ιστορίας. «Αυτός ο τόπος βγάζει και τίποτα άλλο; Μονάχα ήρωες κι ελιές θρούμπες» έλεγε ο ανεπανάληπτος Λογοθετίδης – ο ήρωας Λογοθετίδης – ήρωας στ’ αλήθεια, με μισή ντουζίνα παράσημα από το αλβανικό μέτωπο κι ο ίδιος. Μας φαίνεται εξωπραγματικό, κι όμως τότε ήταν εντελώς φυσιολογικό ο κάθε Έλληνας – άσημος, διάσημος, φτωχός, πλούσιος, καταξιωμένος, κακομοίρης – να τα βροντάει όλα κάτω για να βοηθήσει όπως μπορούσε μια πατρίδα που κινδύνευε. Χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς βαριές κι ασήκωτες δηλώσεις, χωρίς έπαρση – και χωρίς διακρίσεις. Υπήρχαν βέβαια κι οι «κουραμπιέδες» στα μετόπισθεν – αλλά αυτούς κανείς δεν τους λογάριαζε. Ήταν απλά ανάξιοι λόγου. 

Κι έβλεπε κανείς δίπλα δίπλα εργάτες, αγρότες, βοσκούς, δασκάλους, υπουργούς, ηθοποιούς, ποιητές – σαν τον αξέχαστο Γιώργο Σαραντάρη που έφυγε νεότατος – σαν τον Ελύτη, το Ρίτσο, καλλιτέχνες σαν τον Τσαρούχη, όλοι με την ίδια στολή και την ίδια φλόγα στην καρδιά.

Μια πιατοθήκη ιστορίες

Γράφει η

Παρασκευή Κουτούμπα

Είπα ν’ αφήσω λίγο τα θλιβερά που μας περιστοιχίζουν – και που θα τα φάμε και πάλι σε λίγο στη μάπα ούτως ή άλλως. Ο καθένας τα δικά του κι όλοι μαζί ολωνών. Είπα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας ένα από τα πολλά μικρά, όμορφα και γοητευτικά που συμβαίνουν πολλές φορές κάτω απ’ τη μύτη μας και δεν τα παίρνουμε χαμπάρι.

Σε πολλές από τις καθημερινές βόλτες στη θάλασσα με την τετράποδη κόρη μου ανακαλύπτουμε μικρούς φυσικούς «θησαυρούληδες»: κοχύλια, γυαλάκια, κομμάτια από κεραμικά και σπαράγματα από παλιά πιάτα. Με χρωματιστά σχέδια απαράμιλλης τέχνης, πολλές φορές και με κάποια στάμπα ή λογότυπο που μαρτυράει την καταγωγή τους.

Πάντα πίστευα ότι τα παλιά πιάτα ήταν ανέκαθεν είδος σε αφθονία σ’ αυτό το νησί. Δίνω μια εξήγηση που ίσως έχει μια βάση. Σ’ όλες τις φάσεις της ιστορίας της, η Σκιάθος ζούσε από τη Ναυτοσύνη. Δεν υπήρχε σπίτι που να μην είχε καπετάνιο ή έστω ναύτη. Και οι ξενιτεμένοι έφερναν πολλές φορές είδη προίκας, δηλαδή είδη σπιτιού, όπως υφάσματα, ραπτικά είδη, κουζινικά και φυσικά πιάτα. Ντουζίνες. Και πάντα πιάτα φερμένα συνήθως από την Ευρώπη. Εκλεκτές πορσελάνες, χάρμα οφθαλμών – πραγματικά έργα τέχνης. Έρχονταν μετά φανών και λαμπάδων, έβγαιναν από το ναυτικό μπαούλο κι έμπαιναν ευλαβικά στο μπαούλο του νοικοκυριού. Γιατί συνήθως προορίζονταν για τις «καλές» περιστάσεις: για καθημερινή χρήση συνήθως υπήρχαν πήλινα, τσίγκινα ή άλλα σκεύη πιο απλά (ανάλογα πάντα και με τον προϋπολογισμό και την κοινωνική θέση του σπιτιού, ε;) Κάποιοι έτρωγαν καθημερινά στο πλουμιστό εγγλέζικο πιάτο τους με μαχαίρι και πιρούνι, κάποιοι άλλοι – οι πολλοί – ό, που βόλευε, πολλές φορές στο πόδι γιατί το μεροκάματο έτρεχε. Με δυο λόγια, το παλιό πλουμιστό πιάτο θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν κάτι σαν συνώνυμο της αφθονίας, του πολιτισμού (αν σκεφτεί κανείς και την ευρωπαϊκή καταγωγή του), της «κοινωνικής ανόδου».

Δεν είναι λίγες επίσης οι φορές που βλέπει κανείς τέτοια πιάτα να στολίζουν τους εξωτερικούς τοίχους των εξωκλησιών.

Ο Αχτιδοϋφαντής / Θεατρική παράσταση από μαθητές του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου

Την Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου και ώρα 8 00, στο Κλειστό θέατρο Μπούρτζι, θα πραγματοποιηθεί από μαθητές του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου, η θεατρική παράσταση:
Ο Αχτιδοϋφαντής
(Μια ιστορία βασισμένη στο βιβλίο της Αγγελικής Νευροκοπλή)

Εκεί ψηλά στην απέραντη γειτονιά του ουρανού, κοντά στον Ήλιο, ζουν πλάσματα που είναι φτιαγμένα από φως και αγάπη.. Και πάνω απ όλα αγάπη για τον άνθρωπο… Γι αυτό και έγιναν οι ταχυδρόμοι του ήλιου.. Ο αρχηγός τους ο Αχτιδοϋφαντής, γνωρίζει καλά ποια ηλιαχτίδα είναι κατάλληλη για κάθε άνθρωπο και στέλνει γι αυτό τους ταχυδρόμους του…

Μερικές φορές το εμπόδιο είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι με τη συμπεριφορά τους. .Με την κακία που βασιλεύει στην καρδιά τους… Δεν υπολογίζουν τους συνανθρώπους τους, δεν αγαπούν… Γι αυτό και κάνουν πολέμους… Ρημάζουν πόλεις κι ανθρώπους… Όμως πάντα υπάρχει ελπίδα για να αλλάξουν τα πράγματα.. Κι αυτήν την ελπίδα τη στέλνουν οι Ταχυδρόμοι του Ήλιου με το φως και την αγάπη τους…

Διομήδης Κομνηνός, το αγόρι που νίκησε τα τανκς

«Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά 

μονάχα μπροστά στους νεκρούς του» 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Όταν οι άνθρωποι αντιστέκονται και μάλιστα χωρίς ελπίδα, εκεί αρχίζει και η ομορφιά. Κι αρχίζει και γράφεται η ανθρώπινη ιστορία. Και γράφεται με χρώμα κόκκινο που δεν ξεβάφει.

Μια σκισμένη, αιματοβαμμένη μπλούζα μας κάνει να μην ξεχνάμε τη νύχτα της 16ης Νοέμβρη του 1973.

Διομήδης Κομνηνός: Το 17χρονο παιδί που τα έβαλε με τη χούντα και δολοφονήθηκε στο Πολυτεχνείο. Ανάμεσα στους εκατοντάδες διαδηλωτές, πολίτες, φοιτητές και μαθητές. Κι ήταν ανάμεσα σ αυτούς που έδιναν μάχη για να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στους τραυματίες, όταν ένας από τους άνδρες της φρουράς του υπουργείου δημόσιας τάξης, του κάρφωσε μία σφαίρα στην καρδιά. Ο δολοφόνος ήταν μόλις 10 μέτρα μακριά. 

Δυστυχώς η κηδεία του παιδιού έγινε σε μια έρημη γωνιά του νεκροταφείου της Αθήνας με λίγους συγγενείς. Ο φόβος εμπόδισε το

Για πάρ' το αλλιώς...

Μάλλον μπούκωσε ο εγκέφαλός μας από τις πολλές αμερικάνικες ταινίες: ο κεντρικός ήρωας, τις πιο πολλές φορές μαχόμενος δημοσιογράφος, ολίγον ωραίος, ολίγον μοιραίος, που τα βάζει με όλους και ξεσκεπάζει τα ψέματα -και κερδίζει και την ωραία της ιστορίας στο τέλος- γιατί αυτός κι όχι εγώ.

Δεν εξηγείται αλλιώς. Μάλλον μας έπεσαν μαζεμένες οι υπερπαραγωγές του είδους στο ευαίσθητό μας υποσυνείδητο και ξαφνικά την είδαμε όλοι δημοσιογράφοι και δη μαχόμενοι. Τί "Νιου Γιορκ Τάιμς", τί το προφίλ του Γιάννη του Κολοκυθόπουλου του περιπτερά της Άνω Παναγιάς. Με τη δημοσιότητα που σου δίνει σήμερα η "μεγάλη μπλε κουτσομπόλα" - το "φέις" ντε - το καβαλάς άνετα το καλάμι. Κάπως έτσι την έχουμε δει πολλοί σήμερα ακόμα και στο μικρό παραδεισένιο μας νησί.

Σπεύσαμε να αναθεματίσουμε με πύρινα άρθρα την "αντισυνταγματική φίμωση της ελευθερίας" των μαθητών και να βροντοφωνάξουμε πως έγινε απόπειρα να τιμωρηθεί η κατάληψη. Για μισό: δε θα πω λέξη για τη νομιμότητα ή μη της

Τα Ρω του Έρωτα από το 3ο Νηπιαγωγείο Σκιάθου

Μετά τον Ήλιο τον Ηλιάτορα, οι μαθητές του 1ου τμήματος του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου, είναι έτοιμοι να πραγματοποιήσουν την επόμενη θεατρική παράσταση που έχει να κάνει πάλι με ποιητική συλλογή του αγαπημένου μας Οδυσσέα Ελύτη, κι είναι Τα Ρω του Έρωτα!

Η ποιητική αυτή συλλογή είναι χωρισμένη σε μέρη.

Το πρώτο επιγράφεται ως: Μικρές Κυκλάδες, 

το δεύτερο: Το θαλασσινό τριφύλλι, το τρίτο: Η Παναγιά των κοιμητηριών,

το τέταρτο: Ο χαμαιλέων, 

το πέμπτο: Οι ανορθογραφίες, 

το έκτο: Τ' αφανέρωτα, 

το έβδομο: Τα ρω του έρωτα, 

το όγδοο: Τραγούδια από τον Brecht και το ένατο: Τραγούδια από τον Lorca. 

Ο Ελύτης ανήκει στο ρεύμα του υπερρεαλισμού. Χρησιμοποιεί εικόνες ονειρικές και συμβολισμούς ιδιάζοντες. Οπότε τις περισσότερες φορές υπονοεί πιο πολλά πράγματα απ' όσα αναφέρει στο κείμενο ρητά. Σ' αυτήν την ποιητική συλλογή ο ποιητής παίζει με τις λέξεις, τους ήχους και τις ομοιοκαταληξίες. Και μια ποίηση χαρούμενη που διασκεδάζει με τον εαυτό της και τον κόσμο είναι πολύ σημαντική!

Η αγάπη για τη θάλασσα και το ελληνικό τοπίο, βρίσκονται διάχυτα σ' αυτό το έργο, ιδιαίτερα στο μέρος που επιγράφεται ως: Το θαλασσινό τριφύλλι. 

Αρχή του κόσμου πράσινη κι αγάπη μου θαλασσινή
την κλωστή σου λίγο λίγο τραγουδώ και ξετυλίγω...

Σκιάθος / «Γεύση από παλιό Σινεμά» στο Μπούρτζι

Το Πολιτιστικό Εργαστήρι παρουσιάζει τη μουσική κωμωδία:

«ΓΕΥΣΗ  ΑΠΟ  ΠΑΛΙΟ  ΣΙΝΕΜΑ»

Ένα ποτ πουρί από αγαπημένες ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Κλασικές πλέον ξεκαρδιστικές ατάκες, γνωστές σε όλους τους λάτρεις του κλασικού σινεμά, και φυσικά πολλή μουσική και χορός – και βέβαια πολλά αγαπημένα τραγούδια των ελληνικών ταινιών.

Πρωταγωνιστούν οι μικροί μαθητές του τμήματος Θεατρικής Αγωγής
(με αλφαβητική σειρά):

Αμπατζόγλου Γιάννης

Γκανάτσα Αθηνά

Δημητρακοπούλου Σοφία

Ιωάννου Ευαγγελία

Λιακοπούλου Χριστίνα

Λουκίδης Λεωνίδας

Νικητάκη Δάφνη

Νικόλοφ Γιοβάννα

Σκλήρης Αντώνης

Τσάμτσα Δήμητρα

Τσάμτσας Θοδωρής

Θεατρική σκηνοθεσία – Μουσική επιμέλεια: η δασκάλα του τμήματος Λένα Κουτούμπα
Ηχοληψία: Αντώνης Κισουράς

Κλειστή αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Σκιάθου «Μπούρτζι»
Τετάρτη 31/5  στις 9.00 μμ

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΣΚΙΑΘΟΥ

Είμαστε εθισμένοι στη ζωή!

Τις ημέρες αυτές πραγματοποιήθηκε από μαθητές του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου, ένα σχέδιο εργασίας που αφορά το τσιγάρο και τα ναρκωτικά με τίτλο: Είμαστε εθισμένοι στη ζωή!

Ο βασικός στόχος της εργασίας ήταν να ερευνήσουν και να κατανοήσουν οι μαθητές τις επιδράσεις του καπνού και των ναρκωτικών στον οργανισμό, αλλά και στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Είδαμε ότι το κάπνισμα είναι υπεύθυνο για σοβαρά νοσήματα. Τα κυριότερα και συχνότερα  είναι:

Στεφανιαία νόσος (εμφράγματα)
Καρκίνος
Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια.
Αγγειακές παθήσεις εγκεφάλου (εγκεφαλικά)

Επίσης το λιγότερο κακό που προκαλεί είναι ότι κιτρινίζει και χαλάει τα δόντια και δημιουργεί πρόωρα ρυτίδες.

Αυξάνει λοιπόν τη θνησιμότητα και προκαλεί σοβαρές επιπλοκές κατά την κύηση!

Εξετάσαμε τον καπνό σαν προϊόν διαφήμισης παλιά και σήμερα και πώς αυτό επηρεάζει τα νέα παιδιά. Είδαμε ότι η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό κατανάλωσης στην Ευρώπη. Μάθαμε ότι το τσιγάρο περιέχει νικοτίνη, πίσσα και άλλες χημικές ουσίες περίπου 4000!
Είδαμε πώς είναι ένας υγιής και ένας ασθενής από πίσσα πνεύμονας και τι συμβαίνει με τους αεραγωγούς.

Το τσιγάρο περιέχει μία τοξική ουσία που είναι το αφαιρετικό της βαφής των νυχιών!
Τοξικές ουσίες που έχουν απορρυπαντικά για πατώματα και τουαλέτες!
Τοξικές ουσίες που έχουν τα φυτοφάρμακα!
Τοξικές ουσίες που έχει το υγρό των αναπτήρων!
Τοξικές ουσίες που έχουν οι μπαταρίες!
Τοξικές ουσίες που έχει το καύσιμο των αεριωθούμενων σκαφών!
Τοξικές ουσίες που έχουν τα καυσαέρια των αυτοκινήτων!
Τέλος τα ποντικοφάρμακα!

Γιατί οι άνθρωποι καπνίζουν; Οι έρευνες έχουν δείξει ότι το ξεκινούν μάλιστα από πολύ μικρή ηλικία (11-18)! Γιατί λοιπόν; Ποιοι παράγοντες παίζουν ρόλο;

3ο Νηπιαγωγείο Σκιάθου: Όχι στις φόλες..!

Μετά από τα δυσάρεστα περιστατικά δηλητηρίασης αδέσποτων που είχαμε στο νησί μας, οι μαθητές του 1ου τμήματος του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου, στέλνουν το δικό τους μήνυμα!

Εσείς λοιπόν με τις φόλες να έχετε το νου σας... Κάποια πράγματα αλλάζουν... Επειδή μέχρι τώρα η περισυλλογή και η διαχείριση των αδέσποτων γινόταν ευκαιριακά, τα καταφύγια δεν οργανώθηκαν ποτέ συστηματικά. Η κακομεταχείριση των ζώων δεν έπαψε να υφίσταται. Γι' αυτό λοιπόν, δημιουργείται στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων μια διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση σήμανσης και καταγραφής των ζώων συντροφιάς. Η ηλεκτρονική σήμανση για όλες ανεξαιρέτως τις γάτες και τους σκύλους, δεσποζόμενα και αδέσποτα ζώα, που περισυλλέγονται καθίσταται υποχρεωτική. Όπως υποχρεωτική καθίσταται και η στείρωση. Δημιουργείται ένα οργανωμένο σύστημα διαχείρισης των αδέσποτων στους δήμους σε συνεργασία με φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία και θεσμοθετείται η ευθύνη των δήμων. 

Η κακοποίηση των ζώων τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μη εξαγοράσιμη και η χρηματική ποινή ανέρχεται στις 30000 ευρώ.

Σκιάθος / “Ο μαγικός κόσμος του Φεδερίκο” από τους μαθητές του 3ου Νηπιαγωγείου

1ο τμήμα 3ου Νηπιαγωγείου
Κλειστό Θέατρο “Μπούρτζι”
Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου / 8.15 μ.μ.
Διασκευή - Μουσική επιμέλεια: Λένα Κουτούμπα

“Ο μαγικός κόσμος του Φεδερίκο”, ένα παραμύθι του Σωτήρη Τριβιζά, βασισμένο στη ζωή του Λόρκα μεταφέρεται στο θεατρικό σανίδι από τους μαθητές του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου.

Παραμύθι στο οποίο παρεμβάλλεται ποίηση του Λόρκα και περιπλέκεται με το μυθοπλαστικό στοιχείο του συγγραφέα.

Ο Λόρκα γεννήθηκε στο Φουέντε Βακέρος, μικρό χωριό στο νομό Βέγα της περιφέρειας της Γρανάδας. Ήταν γιος ενός πλούσιου γαιοκτήμονα, του Φεδερίκο Γκαρθία Ροδρίγες, που στο δεύτερό του γάμο παντρεύτηκε μια νεαρή ευαίσθητη δασκάλα τη Βιθέντα Λόρκα Ρομέρο. Η μητέρα επηρέασε βαθιά την καλλιτεχνική εκπαίδευση του γιου της. Ο Φεδερίκο, ακόμη πριν μάθει να μιλάει ενθουσιαζόταν στο άκουσμα της κιθάρας. Η μητέρα του του μετέδωσε τη βαθιά συναίσθηση της κατάστασης των φτωχών και το σεβασμό για τις δυσκολίες τους, που ο Λόρκα θα ενσωματώσει στο έργο του. Το περιβάλλον του Λόρκα ήταν αγροτικό και γαλήνιο.

Η Γρανάδα ήταν ένας τόπος που σημάδεψε συναισθηματικά τον Λόρκα. Απ’ αυτήν πήρε τον αυθόρμητο λόγο του και τη χρήση της μεταφορικής γλώσσας, όπου βουνά, δέντρα, ποτάμια, άλογα και άνθρωποι αλληλοδιαπλέκονται.

Στο παραμύθι μας αυτό ο Φεδερίκο σε μικρή ηλικία, απομακρύνεται συνεχώς από το σπίτι του και περιπλανιέται στη φύση.Κι εκεί συναντάει πλάσματα φανταστικά..ανύπαρκτα...που τον ακολουθούν παντού... Κι αυτή η περιπλάνηση είναι συμβολική. Είναι περιπλάνηση στον εσωτερικό του κόσμο.

Όπως βέβαια συμβαίνει σε κάθε παραμύθι, στο τέλος επιστρέφει στη γαλήνη του σπιτιού του.


Λένα Κουτούμπα
Νηπιαγωγός

Το Πολυτεχνείο, ζωντανό σύμβολο...

Γράφει η
Λένα Κουτούμπα
Νηπιαγωγός

Έχουν περάσει 43 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, κι οι φωνές των άδολων δίκαιων αγωνιστών ακούγονται το ίδιο δυνατά! Μας καλούν να ενωθούμε μαζί τους. Μας έχουν δείξει το δρόμο για τη Δημοκρατία. Η εξέγερσή τους γκρέμισε την τυραννία κι έβαλε τα θεμέλια της Ελευθερίας. Γι αυτό και όλα τα συνθήματα των ηρώων παραμένουν ζωντανά! 

Επειδή λοιπόν είναι σύμβολό μας το Πολυτεχνείο, κι είναι σημαντικό το σχολείο να προασπίζει τα ατομικά δικαιώματα του κάθε μαθητή στην πράξη καθώς και να διαμορφώνει έναν ενεργό δημιουργικό και κριτικά σκεπτόμενο πολίτη,δύο μέρες πριν την 17η Νοέμβρη, πραγματοποιήθηκαν στην τάξη μας, οι καθιερωμένες εκλογές για το Προεδρείο. Έτσι υπηρετείται η Δημοκρατία! Οι μαθητές θέτουν τους όρους συνύπαρξης στην ομάδα, τους κανόνες, τις προσδοκίες και αναλαμβάνουν δεσμεύσεις για την καλύτερή τους συνεργασία! Ίσες ευκαιρίες λοιπόν στη διαχείριση των κοινών, μέσα σε πνεύμα ομαδικότητας και συνεργασίας. Κι όταν υπηρετείται η Δημοκρατία, υπηρετούνται τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Εμείς ζούμε και πορευόμαστε δημοκρατικά στο δρόμο που χάραξαν όλοι οι καθαροί αγωνιστές, οι ήρωες...

Στον Δάσκαλο...

Το άγγιγμα της δασκάλας
Henri Jules Jean Geoffroy

Ποτέ η σημασία του δασκάλου και ως προσωπική συμπεριφορά και ως επαγγελματική επίδοση, δεν ήταν τόσο σημαντική όσο στην εποχή μας.

Και ποτέ δεν υπήρξε τόσο δύσκολο και τόσο βαρύ το έργο του  όσο σήμερα… Το βάρος της παιδείας αυξάνει κάθε μέρα και γι' αυτόν που την ασκεί και για εκείνον που τη δέχεται. Έτσι το έργο του εκπαιδευτικού είναι πολύπλευρο, έργο βαθιά πνευματικό, έργο έμπνευσης, που προϋποθέτει μια ψυχή πλούσια, καλλιεργημένη σε πολύ ανοιχτό ορίζοντα.

Αναφέρομαι λοιπόν στον δάσκαλο, αυτόν που μέσα στην ψυχή του καίει η λαχτάρα για τον άνθρωπο. Που η δουλειά του δε σταματάει όταν τελειώνει η σχολική μέρα. Σ' αυτόν που ξέρει καλά ότι η σχέση δασκάλου και μαθητή είναι καθοριστική και μοιραία! Κι αυτό που παίζει ρόλο σημαντικό είναι η μεταδοτικότητα. 

Στον δάσκαλο που προσπαθεί να χτίσει αυτήν την ιδιαίτερη σχέση με το μαθητή. Σ' αυτόν, που το μαθητή τον αφουγκράζεται και κατανοεί τις ιδιαιτερότητές του. Σ' αυτόν που δίνει κίνητρα στο μαθητή να θέλει να γνωρίσει! Γιατί όταν γνωρίζεις μαθαίνεις!

Στον δάσκαλο που δίνει άλλη προοπτική στο επίπεδο της τάξης του. Σ' αυτόν που έχει την πεποίθηση ότι το σχολείο πρέπει να ταυτίζεται με την ευρύτερη εικόνα της κοινωνίας. 

Σκόπελος / Έκθεση Ζωγραφικής της Παρασκευής Κουτούμπα με τίτλο ‘‘Faces/Πρόσωπα’’

Ξεκινά απόψε το βράδυ και για μια εβδομάδα στον Πολυχώρο Mercurius στη Σκόπελο, η Έκθεση Ζωγραφικής της Παρασκευής Κουτούμπα, Χημικού και Ζωγράφου από τη Σκιάθο, με τίτλο ‘‘Faces/Πρόσωπα’’. Η Έκθεση αφορά προσωπογραφίες ανθρώπων που άφησαν εποχή, αγαπημένων προσώπων της Τέχνης, του Θεάτρου, του Κινηματογράφου και της Μουσικής! Η Έκθεση θα είναι ανοικτή στο κοινό κάθε απόγευμα, από τις 10 έως τις 16 Αυγούστου και ώρες 7:30 μ.μ. έως 11:00 μ.μ.

Στον Ενδιαφέροντα Πολυχώρο Mercurius ο επισκέπτης εκτός από την όμορφη θέα της παραλίας αλλά και τα δροσερό περιβάλλον, θα έχει την ευκαιρία να αναγνωρίσει, να θυμηθεί και να συγκινηθεί αντικρίζοντας αγαπημένα πρόσωπα της μικρής ή της μεγάλης οθόνης. 

"Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας" από το 3ο Νηπιαγωγείο Σκιάθου

…πολλά δε θέλει ο άνθρωπος
να 'ναι ήμερος
να 'ναι άκακος,
λίγο φαΐ
λίγο κρασί
Χριστούγεννα κι Ανάσταση!

Πρέπει να ξέρεις να αρπάξεις τη θάλασσα από τη μυρωδιά για να σου δώσει το καράβι και το καράβι να σου δώσει τη Γοργόνα. Και η Γοργόνα τον Μεγαλέξανδρο και όλα τα πάθη του ελληνισμού…

Την Πέμπτη 9 Ιουνίου, στις 9:00 μ.μ., στο κλειστό θέατρο Μπούρτζι, μαθητές του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου, θα παρουσιάσουν το μεγάλο έργο του Νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη: Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας!

Ο ποιητής του Αιγαίου, στο έργο του αυτό, περιγράφει την πατρίδα μας, χρησιμοποιώντας την αλληγορία. Καταδεικνύει τους αγώνες του ελληνισμού κατά τη διάρκεια όλων των ετών. Πόλεμοι και πόλεμοι…κατά τους οποίους οι πρόγονοί μας αγωνίστηκαν για την πατρίδα.
Πόλεμοι με νίκες και με ήττες.

Κεντρική θέση στο έργο του Ελύτη κατέχει ο ήλιος που συμβολίζει το φως και τη δικαιοσύνη. Στην αρχή του έργου ο ήλιος απευθύνεται στην ελληνική φύση. Στις στεριές της και τις θάλασσες.