Διαίρει και βασίλευε…

Divide et impera… Διαίρει και βασίλευε…

Γράφει η
Λένα Κουτούμπα
Εκπαιδευτικός

Φράση γνωστή, με ιστορία και πιο επίκαιρη από ποτέ... Η σημασία της; Για να κυβερνάς με ασφάλεια, σπείρε τη διχόνοια ανάμεσα στους αντιπάλους σου.. Ποιος όμως είναι ο απώτερος στόχος αυτής της πολιτικής; Μα ποιος άλλος από την πολιτική κυριαρχία.

Ήξερε ασφαλώς τι έλεγε ο Μακιαβέλλι. Ως διπλωμάτης και πολιτικός,ήταν αρκετά δυνατός. Αδιαμφισβήτητο αυτό.

Πόσοι λοιπόν της εποχής μας, πολιτικοί κάθε είδους, ακολουθούν τον Μακιαβελλισμό...

Δηλαδή τη μηχανορραφία... Τον ύπουλο και δόλιο δρόμο, που εκείνος δίδαξε. Ο Μακιαβέλλι δηλαδή.

Βέβαια υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά, ανάμεσα στον Μακιαβέλλι και στους σημερινούς αυτούς πολιτικάντηδες... Εκείνος, είχε μεστό πολιτικό λόγο! Γιατί οι δικοί μας, κρατούν μόνο την ανηθικότητα και τον κυνισμό...

Οπότε σταθερά σήμερα, σε πολλές περιπτώσεις καθημερινά, βλέπουμε να επικρατεί μια ρητορεία καθαρά καταγγελτική, χωρίς περιεχόμενο. Με στόχο τη δημαγωγία και την ψηφοθηρία.

Όμως, ο πολιτικός λόγος, έχει ουσιαστικό περιεχόμενο και θεμελιώνεται πάνω στις υπαρκτές ανάγκες και κυρίως δε χρησιμοποιείται για αντιπαραθέσεις... Την τίμια πολιτική ζωή, είναι σημαντικό να τη χαρακτηρίζει το αίσθημα της ευθύνης.

Για να χειραγωγήσει λοιπόν ο πολιτικάντης, χρησιμοποιεί αυτήν την παμπάλαια συνταγή... Που δυστυχώς, ίσως σε κάποιους αποβαίνει αποτελεσματική. Μόνο που αυτό, δεν έχει διάρκεια../

Στρέφουν λοιπόν ένα μέρος της κοινωνίας εναντίο του άλλου, οπότε, το πεδίο για να κάνουν ό,τι θέλουν είναι εντελώς ελεύθερο! Και συνήθως προσπαθούν να ξαναζεστάνουν τα προβλήματα, που είχαν οι ίδιοι δημιουργήσει στο παρελθόν

Το μίσος λοιπόν ανάβει και σιγοκαίει στον βωμό των ψηφοθηρικών συμφερόντων. Πάντα αυτό καραδοκεί...

Όμως ο πολίτης που σκέφτεται, ξέρει ότι δεν πρέπει να χάσει το δάσος κοιτώντας το δέντρο. Ξέρει ότι δε θα αγνοήσει την επιδίωξη του κοινού σκοπού! Ξέρει ότι θα προτάξει πάντα το γενικό καλό. Ώστε να μην επιτρέψει στον κάθε μικροπολιτικάντη να απολαμβάνει τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, όπως έκανε ο Ξέρξης..

Και θα τελειώσω με Διονύσιο Σολωμό, γιατί κι εκείνος έκανε λόγο για διχόνοια:

…η διχόνοια που βαστάει

ένα σκήπτρο η δολερή

καθενός χαμογελάει

Πάρ το λέγοντας, και συ

Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει

έχει αλήθεια ωραία θωριά

Μην το πιάστε γιατί ρίχνει

Εισέ δάκρυα θλιβερά.

Από στόμα οπού φθονάει,

Παλληκάρια, ας μην πωθεί,

Πως το χέρι σας κτυπάει

Του αδελφού την κεφαλή...

Λένα Κουτούμπα 

Νηπιαγωγός