Η εξομολόγηση μιας... λάμπας

 ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ

(...)

Ενα πρωτότυπο σχόλιο πάνω στη γραφειοκρατία έκανε προ ημερών μια αιχμηρή πρόζα που παρουσιάστηκε σε ανοιχτή εκδήλωση οργανωμένη από την Πρωτοβουλία των πέντε δημάρχων – Αθηναίων, Θεσσαλονίκης, Βόλου, Πατρέων και Ιωαννιτών. Ο ηθοποιός - σκηνοθέτης Ανδρέας Μαριανός παρουσίασε την ιστορία μιας λάμπας, η οποία σε μια από καρδιάς εξομολόγηση περιέγραψε την πολύμηνη περιπέτειά της, από τη στιγμή που εισήχθη σε έναν τυπικό διαγωνισμό για προμήθεια ηλεκτρολογικού υλικού, έως τη συγκινητική τελική προοπτική της τοποθέτησής της σε κάποια κολώνα της πόλης. Μεσολάβησαν 200 υπογραφές υπευθύνων, μεταξύ των οποίων 2 υπουργών, 1.200 επιπλέον υπογραφές στις σελίδες των προσφορών, τουλάχιστον 2 συνεδριάσεις Δημοτικού Συμβουλίου, 5 συνεδριάσεις της Επιτροπής Διαγωνισμού, 7 συνεδριάσεις της Οικονομικής Επιτροπής και 2 διασκέψεις του κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου...

Συχνά λέγεται ότι ανήκει στο παρελθόν ο διαβρωμένος, παχυδερμικός μηχανισμός που διεκπεραίωνε γρήγορα χρονοβόρες υποθέσεις μόνο επ’ αμοιβή, με τη συναλλαγή, σε ένα περιβάλλον συντεχνιακής αλληλεγγύης και ιδιοτελών συμψηφισμών. Δεν είναι αλήθεια. Η βασανιστική χαρτούρα, αποτέλεσμα των πελατειακών σχέσεων και της διαφθοράς, της αναξιοπιστίας του Δημοσίου και της πολυνομίας (17.000 νόμοι σε ισχύ) εξακολουθεί να υφίσταται και πολλοί συνεχίζουν να κερδίζουν από αυτήν. Ενώ χάνουμε οι υπόλοιποι.

«Υπάρχει ελπίδα» είπε ολοκληρώνοντας τη διήγησή της η αγανακτισμένη λάμπα οδοφωτισμού, «να μπω σε μια κολώνα και να φωτίσω την πόλη, αλλιώς θα σβήσω για πάντα!». Υπάρχει;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ