Ευστάθιος Κατσίκας, ξυλογλύπτης: Οι Τρεις Ιεράρχες του Παπαδιαμάντη και το τρενάκι του Πηλίου

Ευστάθιος Ε. Κατσίκας
Ξυλουργός - Ξυλογλύπτης
1871-1925

Ο Ευστάθιος Ευσταθίου Κατσίκας γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1871. Ορφανός κι από τους δυο γονείς, μεγάλωσε δίπλα σε μια θεία του. Από μικρή ηλικία άρχισε να εργάζεται δείχνοντας ιδιαίτερο ζήλο, δημιουργικότητα αλλά και ταλέντο. Σε ηλικία δεκατριών ετών, με τη βοήθεια φίλων του, συγκέντρωσε τα υλικά και έχτισε κυριολεκτικά με τα χέρια του, εξ αρχής, ένα μικρό σπιτάκι για χάρη της θείας που τον είχε μεγαλώσει.

Η βασική του ιδιότητα ήταν αυτή του ξυλουργού – για ένα διάστημα πέντε ετών εργάστηκε και στο εμπορικό ναυτικό. Πάντως, έδειξε νωρίς ότι κατείχε γενικότερα εμπορικό και επιχειρηματικό δαιμόνιο, πρωτοφανές για την εποχή του. Αυτά, βέβαια, σε συνδυασμό με μια ανήσυχη, καλλιτεχνική φύση: ο Ευστάθιος Κατσίκας ήταν παράλληλα ταλαντούχος ξυλογλύπτης.

Στις 16 Ιουλίου του 1895 παντρεύεται στη Σκιάθο τη Μόρφω Γεωργίου Σαρρή. Μαζί αποκτούν έξι (6) παιδιά: την Ελένη (1896), το Γεώργιο (6/6/1900), την Αρετή (1903), τη Μαρίνα (1906), τη Σοφία (1908) και τελευταία την Ευαγγελία (1911). Το 1906 η δεκάχρονη Ελένη και η νεογέννητη Μαρίνα αρρωσταίνουν από ευλογιά. Για το φόβο εξάπλωσης της ασθένειας, η – τότε – κοινότητα  απαιτεί την απομάκρυνση των αρρώστων από το χωριό.

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΛΙΚ ΕΔΩ