Γεύση από παλιό σινεμά στη Σκιάθο

Γράφει η Λένα Κουτούμπα

Νηπιαγωγός στο 3ο Νηπιαγωγείο Σκιάθου

Την Πέμπτη 12 Ιουνίου στο κλειστό θέατρο Μπούρτζι θα πραγματοποιηθεί από τους μαθητές του 3ου Νηπιαγωγείου Σκιάθου, η θεατρική παράσταση, ''Γεύση από παλιό σινεμά".

Η παράσταση είναι βασισμένη σε επιλεγμένες σκηνές από 7 παλιές ελληνικές ταινίες.

1 Τα κίτρινα γάντια,

την ελληνική ασπρόμαυρη κινηματογραφική παραγωγή της Φίνος Φιλμ. Η ταινία προβλήθηκε το 1960 σε σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου. Σφύζει από έξυπνες και αξιομνημόνευτες ατάκες.

2 Η παριζιάνα,

που γυρίστηκε το 1969, παραγωγή της Φίνος Φιλμ, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη και μουσική Μίμη Πλέσσα.

3 Ραντεβού στον αέρα,

κωμωδία της Φίνος Φιλμ σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη. Προβλήθηκε για πρώτη φορά στους κινηματογράφους το 1966 και...

κάποια πλάνα της γυρίστηκαν στην αεροπορική βάση της Δεκέλειας  (Τατόι).

4 Κάτι να καίει, 

μουσικοχορευτική ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη. Η ταινία είναι παραγωγή της Φίνος Φιλμ και κυκλοφόρησε το 1964.

5 Μια Ιταλίδα απ' την Κυψέλη. 

Μια ταινία του Ντίνου Δημόπουλου που γυρίστηκε το 1968. Μία από τις πιο διασκεδαστικές ελληνικές κωμωδίες σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ντίνου Δημόπουλου και μουσική Νίκου Μαμαγκάκη. Χαρακτηριστικά της είναι οι απίθανοι διάλογοι, οι συνεχόμενες ατάκες και η κοινωνική κριτική για την ξενομανία της εποχής εκείνης.

6 Η ωραία του κουρέα, 

που γυρίστηκε το 1969 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ντίνου Δημόπουλου και μουσική Νίκου Μαμαγκάκη. 

7 Γοργόνες και μάγκες, 

μια αισθηματική μουσική ταινία της Φίνος Φιλμ που γυρίστηκε το 1968 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη και μουσική Μίμη Πλέσσα.

Η θεατρική σκηνή αναπαριστά ένα τηλεοπτικό στούντιο στο οποίο πραγματοποιούνται τα γυρίσματα αυτών των ταινιών. Το χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η χρήση της κινηματογραφικής κλακέτας. Η προετοιμασία του θεατρικού αυτού λειτούργησε ως project (σχέδιο εργασίας), με θεματική προσέγγιση ως παράλληλη δράση με την εκπαιδευτική διαδικασία, από τον Ιανουάριο μέχρι τώρα!

Οι δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν ανήκουν:

1 στον τομέα της Γλώσσας - Ιστορίας. Μιλήσαμε λοιπόν για το τι είναι ελληνικός κινηματογράφος και ποια η εποχή στην οποία αναφέρονται οι ταινίες.Τι είναι Σεναριογράφος, τι Σκηνοθέτης, τι είναι διασκευή και γιατί είναι απαραίτητη. Τι είναι σκηνοθετική επιμέλεια. Η ιστορία του κινηματογράφου. Κινηματογραφική ορολογία. Διανομή ρόλων/εκμάθηση ρόλων με γονείς καθώς και στο σχολείο.

2 Στον τομέα των Μαθηματικών. Αριθμός παιδιών - αριθμός ρόλων, διαστάσεις σκηνής, αποστάσεις, μετρήσεις βημάτων σε χορογραφίες.

3 Στον τομέα της Φυσικής όπως το θέμα του φωτισμού. Το θέμα φως - σκιά και κατευθύνσεις φωτεινών πηγών.

4 Στον τομέα έκφραση - δημιουργία. Το σκηνικό, η μουσική, το ακριβές μέτρημα των μουσικών φράσεων. Ρούχα-χτένισμα-μακιγιάζ. Χορογραφίες (χασάπικο, ζεϊμπέκικο, jazz)

Η κάθε μέρα ήταν κι ένα διαφορετικό μάθημα. Τα παιδιά δούλεψαν πολύ την έκφρασή τους και άλλαζαν μέρα με τη μέρα. Παρακολούθησαν ελληνικές ταινίες και μπήκαν στη λογική του γυρίσματος μιας ταινίας.

Το τι προσφέρει στα παιδιά όλη αυτή η διαδικασία είναι ένα θέμα τεράστιο όσο κι ενδιαφέρον. Εξίσου ενδιαφέρον παρουσιάζει και το μεγάλο θέμα της κινηματογραφικής παιδείας στην εκπαίδευση. Στην εποχή μας αυτό επαναπροσδιορίζεται. Αποκτά νέα παιδευτική διάσταση η οποία αν και εφόσον χρησιμοποιηθεί σωστά μπορεί να προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες κοινωνικής μάθησης και αισθητικής καλλιέργειας στους ανήλικους θεατές. Η κινηματογραφική παιδεία αποτελεί έναν από τους θεμελιώδεις άξονες της οπτικοακουστικής παιδείας και της παιδείας στα Μέσα γενικότερα (media literacy). Με την πρόσληψη γνώσεων και την κριτική ανάλυση οι μικροί θεατές μετατρέπονται σε ενεργούς και αυτόνομους χρήστες των μέσων.

Το παιδί στο σύγχρονο σχολείο έχει πολλές και διαφορετικές πηγές πληροφόρησης. Οι οπτικές πληροφορίες ρέουν ασταμάτητα. Η οπτική πληροφορία γίνεται αντικείμενο επεξεργασίας. Το παιδί καλείται να μπορεί να την ελέγχει και να την αντιμετωπίζει με κριτική σκέψη. Να μπορεί, παίρνοντας ένα οπτικό μήνυμα να οικοδομεί την προσωπική του άποψη. Να διακρίνει το σημαντικό από το περιττό. Την κεντρική ιδέα και τις δευτερεύουσες ιδέες ενός οπτικού μηνύματος. Να κατανοεί τις κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις κάθε οπτικής πληροφορίας. Με τον οπτικό αλφαβητισμό το παιδί μαθαίνει βιωματικά/συνεργατικά!