Διχόνοια : Η «Αχίλλειος πτέρνα» της φυλής μας

Γράφει ο
Παν. Γρ. Σταμούλης
Παιδίατρος

«Η ομόνοια κτίζει σπίτι και η διχόνοια το χαλάει»
Λαϊκή παροιμία

Είχα γράψει σε ένα παλαιότερο άρθρο μου με αρκετή δόση σαρκασμού, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας είναι οι ίδιοι… οι Έλληνες. Όλοι γνωρίζουμε -και παραδεχόμαστε- από την μελέτη ιστορικών γεγονότων της πατρίδας μας, πόσα δεινά και εθνικές συμφορές έφερε στον τόπο μας ο Ελληνικός διχασμός, ο οποίος μας ακολουθεί από υπάρξεως του γένους μας. 

Είναι θλιβερό το φαινόμενο να επαναλαμβάνεται στην ιστορική διαδρομή της πατρίδας μας και σε διαφορές μορφές, αυτή η κατάρα της φυλής μας που είναι η «Διχόνοια». Αυτή που δεν αφήνει τον χαρισματικό κατά αλλά Έλληνα να φτάσει στο επίπεδο που του αξίζει.

Αποτέλεσμα, το ζωοφόρο και χαρισματικό έθνος των Ελλήνων δεν μπόρεσε, όχι μόνο να διατηρήσει την εδαφική του επικράτεια, αλλά να απολέσει εδάφη, που ανήκαν επί αιώνες, ιστορικά, εθνολογικά και γλωσσικά σε ακραιφνή Ελληνικά φύλλα. 

Η διχόνοια, λοιπόν, θεωρείται το μεγαλύτερο και πιο επικίνδυνο ελάττωμα της φυλής μας. Είναι αυτή η οποία σαν σαράκι κατατρώγει τις σάρκες του Ελληνισμού, ακολουθώντας διαχρονικά την ιστορική μας πορεία, κεντρίζοντας, ταυτόχρονα, τα πλέον επικίνδυνα και καταστροφικά χαρακτηριστικά του ψυχισμού μας. Γιγαντώνοντας υπέρμετρα τον εγωισμό, την ζηλοφθονία, την φιλαυτία, την οίηση και την αρχομανία, πυροδότησε πολλές φορές αδελφοκτόνα πάθη και μίση, τα οποία μείωσαν και αμαύρωσαν λαμπρά κατορθώματα του Έθνους μας και έσυραν την χώρα και τους Έλληνες στην καταστροφή, την ταπείνωση και την υποτέλεια.

Που οφείλεται η εμφύλια διχόνοια των Ελλήνων;

Υπάρχει ζωή έξω από το ευρώ;

Γράφει ο Παν. Γρ. Σταμούλης
Παιδίατρος

Διαβάζω στις εφημερίδες ότι πανικό έχει προκαλέσει στους Έλληνες μενουμευρώπηδες η δήλωση της Αγκέλα Μερκελ πως υπάρχει…  πρόβλημα με το ευρώ, αφού είναι τόσο ηλίθιοι που έπρεπε να το ακούσουν από την ίδια την Μερκελ για να το αντιληφθούν. Λέγεται δε, ότι πολλοί μενουμευρώπηδες ζητούν από τον Κούλη και τον Άδωνι να πάνε στο Βερολίνο και να… μαλώσουν την Αγκέλα, που λέει πως υπάρχει πρόβλημα με το νόμισμα της πατρίδας μας, της Ευρώπης!

Δεν ξέρω αν εσείς, αγαπητοί αναγνώστες,  το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά στην Ελλάδα διανύουμε αισίως τον έβδομο χρόνο σε καθεστώς δανειακών συμβάσεων και εφαρμογής μνημειακών πολιτικών, που έχουν μετατρέψει τη χωρά εντός ευρωζώνης και Ευρωπαϊκής Ένωσης , σε μια σύγχρονη μεν, απεχθή δε, δουλοπαροικία του χρέους.

Μετά από επτά χρόνια «μεταρρυθμίσεων» (sic),

Το Πολυτεχνείο, ζωντανό σύμβολο...

Γράφει η
Λένα Κουτούμπα
Νηπιαγωγός

Έχουν περάσει 43 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, κι οι φωνές των άδολων δίκαιων αγωνιστών ακούγονται το ίδιο δυνατά! Μας καλούν να ενωθούμε μαζί τους. Μας έχουν δείξει το δρόμο για τη Δημοκρατία. Η εξέγερσή τους γκρέμισε την τυραννία κι έβαλε τα θεμέλια της Ελευθερίας. Γι αυτό και όλα τα συνθήματα των ηρώων παραμένουν ζωντανά! 

Επειδή λοιπόν είναι σύμβολό μας το Πολυτεχνείο, κι είναι σημαντικό το σχολείο να προασπίζει τα ατομικά δικαιώματα του κάθε μαθητή στην πράξη καθώς και να διαμορφώνει έναν ενεργό δημιουργικό και κριτικά σκεπτόμενο πολίτη,δύο μέρες πριν την 17η Νοέμβρη, πραγματοποιήθηκαν στην τάξη μας, οι καθιερωμένες εκλογές για το Προεδρείο. Έτσι υπηρετείται η Δημοκρατία! Οι μαθητές θέτουν τους όρους συνύπαρξης στην ομάδα, τους κανόνες, τις προσδοκίες και αναλαμβάνουν δεσμεύσεις για την καλύτερή τους συνεργασία! Ίσες ευκαιρίες λοιπόν στη διαχείριση των κοινών, μέσα σε πνεύμα ομαδικότητας και συνεργασίας. Κι όταν υπηρετείται η Δημοκρατία, υπηρετούνται τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Εμείς ζούμε και πορευόμαστε δημοκρατικά στο δρόμο που χάραξαν όλοι οι καθαροί αγωνιστές, οι ήρωες...

Ελβετία: Η χώρα όπου η έννοια της λέξης «Πολίτης» έχει νόημα

Γράφει ο 

Παν. Γρ. Σταμούλης

Παιδίατρος

Αρθρογράφος της εφημερίδας "Βόρειες Σποράδες"

Πάντα είχα την επιθυμία και την πρόθεση να γράψω δυο λόγια γι΄ αυτή την αξιοθαύμαστη και μοναδική χώρα της Κεντρικής Ευρώπης, αλλά μου έλειπαν οι προσωπικές εμπειρίες . Οι μόνες πληροφορίες που είχα γι΄ αυτήν ήταν από αφηγήματα φίλων και από διαφόρου είδους αναγνώσματα. Η πρόσφατη μου επίσκεψη εκεί μου δίνει την ευκαιρία, μέσα στον περιορισμένο χώρο που ευγενικά μου παραχωρεί τούτη η έγκριτη ιστοσελίδα, να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις που αποκόμισα μαζί με κάποιες σκέψεις προβληματισμού.

«Ξενέρωτοι ρολογάδες»

Ξέρω πως οι Ελβετοί δεν χαίρουν καλής φήμης στη χώρα μας. Ξενέρωτους ρολογάδες και τραπεζίτες τους λέει ο λαός μας. Βέβαια, τα τυριά τους είναι υπέροχα και οι σοκολάτες τους πεντανόστιμες. Όσο για την Δημοκρατία τους –Άμεση Δημοκρατία την λένε– είναι τόσο αποτελεσματική, όσο και η απόλυτη καθαριότητα και τάξη που βασιλεύει παντού.

Πλούσια χώρα

Τα τελευταία χρόνια, με αυτά που ακούμε και διαβάζουμε, έχουμε συνδέσει την Ελβετία με μαύρο χρήμα, αλλά την ιδία στιγμή εκείνη μόλις ολοκλήρωσε επιτυχώς, μετά από 20 χρονιά εργασιών, το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό τούνελ του κόσμου, μήκους 57 χιλιομέτρων!

Το μόνo που μας ενώνει είναι το πάθος μας για την σκλαβιά

Γράφει  ο 

Παν. Γρ. Σταμούλης

Παιδίατρος

Ακριβώς ένα χρόνο και κάτι από την ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας αποδείχτηκε ένας ακόμα πολιτικός απατεώνας και ένα ακόμα σάπιο χαρτί του σάπιου ολιγαρχικού συστήματος, όλα δείχνουν πως το τέλος πλησιάζει. Δεν ξέρω αν το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά πλησιάζουμε αισίως στον 8o χρόνο μετά τη χρεοκοπία του 2010. Με την πλήρη κατάρρευση της χώρας και του σάπιου πολιτικού συστήματος –σε συνδυασμό με τα έντονα σημάδια διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης-, έχουμε μπροστά μας μια μεγάλη ευκαιρία να πάρουμε την χώρα και τις ζωές μας ξανά στα χέρια μας. Αρκεί αυτή τη φορά να σταθούμε ενωμένοι στο ύψους των περιστάσεων. Από τις μέχρι τώρα ενδείξεις δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι θα συμβεί αυτό. Το πιο πιθανό είναι να υπερισχύσει πάλι η δουλοπρέπεια, ο διχασμός και η ανάθεση για σωτηρία σε νέους μεσσίες (βλέπε Κούλης), αλλά η ευκαιρία είναι εκεί, μπροστά μας. Εγώ απλώς το επισημαίνω.

Τζάμπα μάγκες

Σήμερα η Ελλάδα είναι ένα προτεκτοράτο και επίσημα –είναι ξεπουλημένη και δεμένη από παντού για κανένα αιώνα τουλάχιστο-, αλλά οι Έλληνες συμπεριφέρονται σαν να μην είναι. Τα μεγαλύτερο, ίσως, πρόβλημα της Ελλάδας και των Ελλήνων είναι ότι προσποιούνται διαρκώς πως είναι κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι. Η Ελλάδα δεν φταίει καθόλου σε αυτό. Οι Έλληνες την κάνουν την ζημιά.

Ακούς ανθρώπους να συζητούν για κόμματα (και αποκόμματα) –ναι, ακόμα υπάρχουν τέτοιοι, όσο παράξενο κι αν ακούγεται– και να τσακώνονται κιόλας. Ακούς οργισμένα λόγια και μαγκιές, ακούς μεγαλοστομίες και απίστευτες…

ΣΥΡΙΖΑ / Το νέο πλυντήριο της Σοσιαλδημοκρατίας

του Αποστόλη Νάνου, 

δημοτικού συμβούλου Βόλου 

και στελέχους του ΚΚΕ

Ένας από τους τίτλους ειδήσεων των ημερών θα μπορούσε να είναι: Η «φρέσκια σοσιαλδημοκρατία» του ΣΥΡΙΖΑ καλεί την ξεφωνημένη και «μπαγιάτικη» ντόπια και ξένη σοσιαλδημοκρατία να στρίψει τάχα «αριστερά» για μια Ευρωπαϊκή Ένωση που θα επιστρέψει στις αρχικές της «αξίες» της «αλληλεγγύης», της «ισοτιμίας» και της «κοινωνικής ευαισθησίας», καθώς και για μια «δίκαιη ανάπτυξη».

Ο λαός ένιωσε πολύ καλά στο πετσί του τη λεγόμενη «παλιά» σοσιαλδημοκρατία και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης και στην Ελλάδα με το ΠΑΣΟΚ. Είναι εκείνη που ξετίναξε τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, με τις αντιλαϊκές πολιτικές, τις μεγάλες αντεργατικές ανατροπές κ.λπ. Έκανε όλη τη βρώμικη δουλειά τις προηγούμενες δεκαετίες και κατάφερε να αφαιρέσει σημαντικά εργατικά δικαιώματα, να επιβάλει βάρβαρα μέτρα ενσωματώνοντας λαϊκές αντιδράσεις, «χώνεψε» διαμαρτυρίες έχοντας καταφέρει σοβαρά πλήγματα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Όλα αυτά έφεραν μεγάλη δυσαρέσκεια σ' έναν κόσμο που προσδοκούσε (μάταια βέβαια) επειδή η σοσιαλδημοκρατία αυτή «ντύθηκε» σε ορισμένες περιπτώσεις και με «αριστερές», ακόμα και «κομμουνιστικές» φορεσιές (κυβερνήσεις Ζοσπέν στη Γαλλία, Ντ' Αλέμα στην Ιταλία, ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα κ.λπ.). Το αποτέλεσμα: Το κεφάλαιο βγήκε τόσο πολύ ωφελημένο που ο βιομήχανος Ανιέλι είχε δηλώσει πως «αν έχεις τέτοια Αριστερά, τι να την κάνεις τη Δεξιά»...

BREXIT. Άντε, και στα δικά μας!

Γράφει ο 

Παν. Γρ. Σταμούλης

Παιδίατρος

Διαβάζω σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση  που διενεργήθηκε από μια αμερικανική εταιρεία, την PEW Research Center (που δεν ζει με δουλίτσες από τα ελληνικά υπουργεία και τις εγχώριες τράπεζες), ότι το ποσοστό των Ελλήνων που ΔΕΝ βλέπουν θετικά την Ευρωπαϊκή Ένωση συγκέντρωσε 71 % , ενώ οι «μενουμευρωπαίοι» δεν ξεπερνούν το 27%!  Προσέξτε! Για την Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν το ερώτημα, όχι για την Ευρωζώνη, όπου σίγουρα το ποσοστό θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο. Και, φυσικά, δεν είναι η μόνη επίσημη δημοσκόπηση. Από το τέλος του 2014, άρχισαν να βγαίνουν δημοσκοπήσεις από ξένες εταιρίες (WIN/Gallup International, ORB International) –σίγουρα πολύ πιο αξιόπιστες από τις ντόπιες–, που δείχνουν την απαξίωση των Ελλήνων στο Ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μιλάμε, επαναλαμβάνω, για εταιρίες που δεν εξαρτώνται από την ελεημοσύνη κάποιου υπουργείου ή κάποιας εγχώριας τράπεζας, που θα τους δώσει μια δουλίτσα για να επιβιώσουν.  Τι είπατε; Δεν το ακούσατε να το λένε οι τηλεοράσεις στα δελτία ειδήσεων;  Μην περιμένετε. Ούτε που θα το ακούσετε ποτέ!

Οπότε, τώρα είναι η στιγμή να ξαμολήσει το καθεστώς τα σκυλιά του, πιο λυσσασμένα από ποτέ. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι έχουν ριχτεί σε ένα αγώνα αχαλίνωτης προπαγάνδας και ψεμάτων, τόσο εξόφθαλμων, που κάποια στιγμή μένεις με ανοιχτό το στόμα από αυτά που ακούς. Δεν έχει όριο η πλύση εγκεφάλου που υφίσταται ο Ελληνικός λαός. Δεν έχουν κανένα ενδοιασμό, κανένα ηθικό φραγμό να πουν τα χειρότερα ψέματα!

Στο Βασίλειο του Σταρχιδιστάν

Γράφει  ο 

Παν. Γρ. Σταμούλης

Παιδίατρος

Προσέχω πάρα πολύ, όταν ταξιδεύω –και ταξιδεύω πολύ συχνά λόγω της δουλειάς μου–, την συμπεριφορά των συνταξιδιωτών μου, κυρίως τώρα τους καλοκαιρινούς μήνες που ο συνωστισμός των πλοίων είναι καθημερινό φαινόμενο.

Περιγράφω μια σκηνή που  ίσως, σε περισσοτέρους από εσάς φανεί οικεία, αλλά κατάντησε να περνά απαρατήρητη:

Οι επιβάτες του πλοίου, αφού επιβιβάστηκαν σε αυτό με προορισμό το επόμενο λιμάνι, βρέθηκαν προ δυσάρεστης έκπληξης. Δεν υπήρχαν θέσεις να καθίσουν. Για την ακρίβεια, θέσεις υπήρχαν πάρα πολλές, ίσως και να περίσσευαν, αν οι ήδη επιβαίνοντες κατέβαζαν τα βρωμοπόδαρα τους και τα μπαγκάζια τους από αυτές. Μάταια οι νεοαφιχθέντες σουλατσάριζαν πάνω - κάτω, ψάχνοντας απελπισμένα ένα ευγενικό βλέμμα που να τους προσέφερε το κάθισμα που περίσσευε. Νέοι και μεγαλύτεροι, ρεμάλια και οικογενειάρχες, αποκαμωμένοι την έπεφταν στο πάτωμα σε κάποια γωνιά και σε καμιά από τις ελεύθερες θέσεις που ήταν κολλημένες διπλά στον αερισμό και από τις οποίες έφευγαν μετά από το πολύ πέντε λεπτά, εξαιτίας του θορύβου και του κρύου αέρα που βάραγε στην πλάτη.

Κάποια στιγμή, από τα μεγάφωνα του πλοίου, ακούστηκε ένα μήνυμα για τους επιβάτες που καταλαμβάνουν πάνω από μια θέση και πως πρέπει να την ελευθερώσουν, λόγω μεγάλης πληρότητας του πλοίου, και να την παραχωρήσουν στους επιβάτες που στέκονται όρθιοι.  Με μεγάλη μου περιέργεια κοίταξα γύρω μου να δω πως θα αντιδράσουν οι λεγάμενοι και δεν μπορώ να πω πως εξεπλάγην.

Ναι στην Ευρώπη των Λαών, όχι των Αγορών

Γράφει ο

Παν. Γρ. Σταμούλης

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), ένα κράτος – μέλος αποφασίζει οικειοθελώς να αποχωρήσει από την Ένωση με τρόπο αποθεωτικό για την δημοκρατία: Με ένα δημοψήφισμα! Δηλαδή με την υπέρτατη άσκηση της λαϊκής κυριαρχίας. Αποφάσισε ο κυρίαρχος βρετανικός για κάτι που αφορά τον ίδιο.

Ζούμε μαγικές στιγμές. Βλέπουμε να γράφεται ιστορία αυτές τις μέρες με τεράστια γράμματα.

Δεν έχει να κάνει με σωστό και λάθος, γιατί δεν υπάρχουν αυτοί οι παράγοντες σε τέτοιου είδους αποφάσεις. Αυτό αποφάσισε ο λαός. Τελεία και παύλα. Σίγουρα θα έχει τους λόγους του. Οι κυβερνήσεις πρέπει να υποτάσσονται στη θέληση του λαού του οποίου είναι υπηρέτες ό,τι κι αν έχει αποφασίσει ο λαός.

Σανό: Το εθνικό μας φαγητό

Γράφει 

ο Παν. Γρ. Σταμούλης

Παιδίατρος

→

Λέγεται ότι σκλάβος δεν είναι αυτός που περιμένει να έρθει κάποιος να τον ελευθερώσει, αλλά αυτός που φοβάται πως θα έρθει κάποιος να τον ελευθερώσει. Δηλαδή, δεν θέλει να είναι ελεύθερος. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι ανήκουστο. Η Ελλάδα έχει υποδουλωθεί για πάντα και οι Έλληνες αρνούνται πεισματικά να αντικρίσουν την πραγματικότητα. Η χώρα έχει μετατραπεί και επίσημα πλέον σε νεοφιλελεύθερο προτεκτοράτο και αυτοί κάνουν πως δεν συμβαίνει τίποτα. Μιλάνε σαν να είμαστε στο 2010. Θέλουν να ακούνε μόνο …«καλά νέα». Κι ας μην υπάρχουν. Η σημερινή Ελλάδα μου θυμίζει τηλεοπτικό πρωινάδικο, όπου όλοι χορεύουν και γελάνε – χωρίς λόγο -, όταν το μόνο αστείο που υπάρχει είναι αυτοί οι ίδιοι. Η άρνηση της πραγματικότητας δεν οδηγεί ποτέ σε κάτι καλό. Ούτε η θυματοποίηση.

Προτεκτοράτο

Η Ελλάδα δημιουργήθηκε με κατασκευαστικές προδιαγραφές προτεκτοράτου, δεν έγινε τώρα. Πήγε να στήσει κράτος ο Καποδίστριας, αλλά οι ομοεθνείς του τον έφαγαν στο πίτς φιτίλι. Η χώρα μας ήταν πάντοτε προτεκτοράτο και οι Έλληνες μεγάλωσαν μέσα σε αυτό με μύθους και μεγάλες ιδέες. Ποτέ τους δεν ήταν αντάξιοι των μεγάλων επιτευγμάτων και αγώνων των προγονών τους. Χαρακτηριστικά αναφέρω την περίοδο της Χούντας, όπου υπήρχε ελάχιστη αντίδραση και αντίσταση. Όλοι κοιτούσαν τις δουλειές τους. Αλλά και στην περίοδο που έγινε το μεγάλο πάρτι –με δανεικά–, οι ιθαγενείς αρκέστηκαν σε χάντρες και βραχιόλια, την ώρα που τα αφεντικά –οι ιδιοκτήτες της χώρας– έφαγαν τρισεκατομμύρια.

Λαός υπό εξαφάνιση

Για δεκαετίες κυριαρχούσε ο μύθος της …ανώτερης ελληνικής φυλής. Όμως, ο νεοέλληνας αποδεικνύεται ημιμαθής ή αμαθής,...

Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο

Γράφει ο 

Παν. Γρ. Σταμούλης

Παιδίατρος

→

Δεν θα έγραφα τόσο σύντομα, επειδή τον τελευταίο καιρό έχω κουραστεί να αναλώνομαι στα ίδια και στα ίδια. Είπα, όμως, αυτή τη φορά να αλλάξω «τροπάριο» και να το ρίξω λίγο στο… χαβαλέ. Άλλωστε, πάντα πίστευα ότι είμαστε λαός με χιούμορ κι αυτό, πολλές φορές, μας σώζει.

Δεν ξέρω τι πιστεύετε εσείς για τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά εγώ πιστεύω ότι είναι μια παρεξηγημένη προσωπικότητα. Νομίζω ότι άδικα τον κατηγορούν σαν πολιτικό απατεώνα, επειδή δεν τήρησε καμιά από τις προεκλογικές του υποσχέσεις –δεν είναι άλλωστε ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που το κάνει– και σαν εθνικό προδότη, επειδή εκχώρησε (ξεπούλησε, για την ακρίβεια) την διαχείριση ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας στους πιστωτές – τοκογλύφους για 99 χρόνια.

Δεν είναι σωστό, πιστεύω, να τα ρίχνουμε όλα στον Αλέξη Τσίπρα. Δεν φταίει μόνο αυτός. Φταίνε και οι Έλληνες. Και εξηγούμε:

Αν οι Έλληνες είχαν κάνει πρωθυπουργό τον Τσίπρα το 2012, σήμερα θα είχαν μείνει ΜΟΝΟ 95 χρόνια εκχώρησης της δημόσιας περιουσίας, αφού θα την είχε εκχωρήσει ήδη από τότε! Αυτό, απλά, σημαίνει ότι θα ήταν πάλι δική μας και θα κάναμε πάρτι το 2111 και όχι το …2115! Άρα, οι Έλληνες φταίνε, όχι ο Τσίπας. Τώρα κάντε υπομονή μέχρι το 2115!

Θα μου πείτε, βέβαια, ότι περνάει γρήγορα ο καιρός. Άλλωστε, τι είναι τα 99 (ούτε 100) χρόνια μπροστά στην… αιωνιότητα; Τίποτα! Το είπε και μια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ: «Εδώ πέρασαν 400 χρόνια σκλαβιάς στους Τούρκους και δεν καταλάβαμε τίποτα, στα 99 θα κωλώσουμε;» Δεν ξέρω εσείς, αλλά εγώ τότε θα είμαι 155 χρονών και, σίγουρα, θα παραβρίσκομαι στο συγκεκριμένο πάρτι!  Θα είμαστε όλοι καλεσμένοι. Φροντίστε να μην λείψει κανείς.

Πάντως, για να σοβαρευτούμε λίγο, ας είμαστε ειλικρινείς. Η Ελλάδα –ολόκληρη μαζί με τους κατοίκους της– είναι εκχωρημένη από την ημέρα που ιδρύθηκε το νεοελληνικό κράτος. Τέλος οι εθνικοί μύθοι του ελληνικού σχολείου. Ώρα για την αλήθεια. Να η αλήθεια, μπροστά στα ματιά μας. Θα τη δούμε επιτέλους;

Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία

Γράφει ο 

Παν. Γρ. Σταμούλης

Παιδίατρος

→

Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ προσωπικά δεν μπορώ να βρω πιο ξεφτιλισμένη χώρα στον κόσμο από την Ελλάδα. Θα μου πείτε, έχουμε το πιο ξεφτιλισμένο πολιτικό προσωπικό του κόσμου, τι άλλο περιμένεις; Αυτό, εν μέρει, είναι αλήθεια, αλλά το γεγονός παραμένει.

Βρείτε μου, σας παρακαλώ, που αλλού, σε ποια χώρα στον κόσμου οι πολίτες της να οδεύουν ολοταχώς προς τον 7ο χρόνο των μνημονίων, το 4ο κατά σειρά μνημόνιο να βρίσκεται ήδη στα σκαριά, η κοινωνία ολόκληρη στα γόνατα υπό το βάρος των αβάσταχτων φόρων, το 60% του λαού να «ζει» κάτω από το όριο της φτώχειας, η ανεργία –ειδικά μεταξύ των νέων–να χτυπάει κόκκινο, η χώρα να έχει στην κυριολεξία ξεπουληθεί και μετατραπεί σε ένα προτεκτοράτο / αποικία χρέους / μπανανία που καταρρέει δημογραφικά και παρ΄όλα  να  μην υπάρχει η παραμικρή αντίδραση. 

Για λαός που έχει τόση μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του –και το διατυμπανίζει κιόλας– πολύ εύκολα παραδόθηκαν οι Έλληνες. Λογικό ήταν. Το «μεγαλείο» δεν βασιζόταν στα δικά τους επιτεύγματα, αλλά σε εκείνα των προγόνων τους. Οι σημερινοί νέο-Έλληνες, μπάλα, σκυλάδικο, φραπέ και … facebook ! Βλέπετε, η Ελληνική κοινωνία είχε...

Αγανακτώ με την αδράνεια του καθενός μας

Γράφει η
Μαρία Θεοχάρη

Τι και αν ο πάτος της θάλασσας έχει όλα τα επικίνδυνα αντικείμενα για τη ζωή του καθενός;
Τι και αν η σκάλες είναι έτοιμες να καταρρεύσουν με ένα απλό κούνημα;
Τι και αν η ομορφιά του Αγνώντα έχει αυτό το θέαμα μετά από μια ;καταστροφή

Όλα είναι έτοιμα να υποδεχθούμε τους τουρίστες...
Θλίβομαι για όλα αυτά!
Θυμώνω με την απραξία του Δήμου.
Αγανακτώ με την αδράνεια του καθενός μας.

Όλοι μαζί πρέπει να πούμε ΩΣ ΕΔΩ! Γιατί όλα γίνονται, αρκεί να μη βολευόμαστε μόνο στο ατομικό συμφέρον, αλλά στο σύνολο όλων που ζούμε από αυτό που έχουμε στο νησί... όλα είναι αλυσίδα...

Απαιτώ να αλλάξουν όλα αυτά και ας είμαι η πρώτη που θα μπω μπροστά για το νησί που ζω και αγαπάω...

Οι «εταίροι μας» θέλουν το καλό μας!

Γράφει ο Παν. Γρ. Σταμούλης

Παιδίατρος

Και ενώ ο Ελληνικός λαός ζει πλέον σε καθεστώς φτώχειας, ανέχειας, δυστυχίας, αρρώστιας και θανάτου, οι Ελληνικές κυβερνήσεις συμπεριφέρονται ωσάν να έχουν πειστεί ότι τα Μνημόνια και η παραμονή μας στο Ευρώ στοχεύουν στην σωτηρία μας, ενώ όλες οι εξελίξεις συνηγορούν για το, ακριβώς, αντίθετο.

Η κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, έξη χρόνια μετά την υπαγωγή της χώρας στα Μνημόνια, εμφανίζεται αδιέξοδη. Οι απάνθρωπες απαιτήσεις των δανειστών, όπως απεικονίζονται και στο 3ο Μνημόνιο, που τώρα είναι σε ισχύ, παρότι έγιναν δεκτές από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ - και όχι μόνο -, ήταν ξεκάθαρο εξαρχής, ότι θα ήταν αδύνατο να υλοποιηθούν.

Η ανυπέρβλητη δυσκολία, που καθιστά μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος και βυθίζει σε απόγνωση και προϊούσα εξαθλίωση το λαό δεν είναι τόσο το ύψους του, όσο η καταδίκη της χώρας σε συνεχή ύφεση. Με τις συνθήκες αυτές, έστω κι αν υποτεθεί ότι το επιτόκιο μηδενίζεται, το χρέος και πάλι δεν θα ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστεί, εφόσον χρόνο με τον χρόνο το ΑΕΠ καταγραφεί σωρευτική πτώση

Η υπαγωγή της χώρας μας στον μνημονιακό αστερισμό επιδείνωσε καθολικά όλους ανεξαιρέτως τους βασικούς οικονομικούς, κοινωνικούς και...

Μήπως πρέπει να τα πάρουμε έμεις στο κρανίο;

Απαράδεκτα τα όσα συμβαίνουν στη Σκόπελο!

Διαβάζω στην εφημερίδα μας “Βόρειες Σποράδες” ότι η αντιπεριφερειάρχης κα Κολυνδρίνη “τα πήρε στο κρανίο” και ότι ο Δήμαρχος Σκοπέλου κρατάει χαμηλούς τόνους (κλικ για να διαβάσετε σχετικά).

Τί γίνεται στο νησί; Η ΔΕΥΑΣ πήρε τα λεφτά από την Περιφέρεια και δεν πλήρωσε τους εργολάβους; Τα έργα καθυστερούν να γίνουν και από την Περιφέρεια λένε κάτι για 93% και 55% ότι έχουν φθάσει; Εμάς δεν μας ενδιαφέρουν τα ποσοστά, εμείς θέλουμε να τελειώνουν τα έργα.

Τελικά ποιος έχει δίκιο; Το ότι κάτι πάει στραβά το έχω διαπιστώσει, δεν χρειάζεται να έχεις τελειώσει οικονομικές επιστήμες για να το καταλάβεις… Μην μας κοροϊδεύεται, σταματήστε το θέατρο. Όλοι οι Σκοπελίτες πρέπει να γνωρίζουν τί γίνεται στο νησί. Είναι απαράδεκτα τα όσα συμβαίνουν!

Γιάννης Δημ. Τζώρτζης

'Ολοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε!

Γράφει ο
Γιάννης Δημ. Τζώρτζης

Οι ζημιές στη Σκόπελο θα αργήσουν πολύ να αποκατασταθούν. Έτσι τουλάχιστον κατάλαβα από την απάντηση της υπουργού κας Χρυσοβελώνη στην επίκαιρη ερώτηση βουλευτή του ΚΚΕ. Άκουγα για ημερομηνίες εκτέλεσης έργων, αλλά έργα δεν είδα όσο διάστημα ήμουν στη Σκόπελο.

Ο βουλευτής Μαγνησίας του ΚΚΕ Κ. Στεργίου, στην δευτερολογία του στη Βουλή σχετικά με το θέμα της αποκατάστασης των ζημιών και αποζημίωσης των πλημμυροπαθών συμπολιτών μας είχε απόλυτο δίκιο που είπε ότι ο σκοπελίτικος λαός θα πρέπει να απαιτήσει αγωνιστικά την επίλυση των οξυμένων προβλημάτων του νησιού μας. Και όταν λέω αγωνιστικά, δεν εννοώ να κατέβουμε στην παραλία και να κάνουμε παρέλαση μπροστά από το Δημαρχείο… Πρέπει να κινήσουμε τα νήματα προς όλες τις πλευρές, από την περιφέρεια μέχρι τα υπουργεία και όχι μεμονωμένα, άλλα όλοι μαζί να κατέβουμε στην Αθήνα και να απαιτήσουμε αυτά που μας υποσχέθηκαν (τα όμορφα τα λόγια τα μεγάλα…). Μόνο έτσι θα διεκδικήσουμε το δίκιο μας και όχι μέσω της ελληνικής Γραφειοκρατίας, της χειρότερης που υπάρχει στον πλανήτη και ας έρθει κάποιος να μου τα αμφισβητήσει.

Διαβάζω επίσης στην ιστοσελίδα της εφημερίδας “Βόρειες Σποράδες” ότι...

Απουσία αντίδρασης

Γράφει ο 

Παν. Γρ. Σταμούλης

Παιδίατρος

Έξι χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας –και με το πιο αξιόλογο και δυναμικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας να έχει μεταναστεύσει μόνιμα στο εξωτερικό, ενώ η χώρα μετατρέπεται με γοργούς ρυθμούς σε ένα απέραντο στρατόπεδο προσφυγών–, είναι προφανές πως οι Έλληνες έχουν αποδεχτεί την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα αυτήν. Οι άνθρωποι, τελικά, προσαρμόζονται στις καταστάσεις. Και στην Ελλάδα και παντού.

Σε πολλά «τριτοκοσμικά» μέρη του πλανήτη, εκατομμύρια ανθρώπων ζουν με τα απολύτως στοιχειώδη, σε σπίτια της μιας καμάρας, οπού εκεί ζουν, εκεί κοιμούνται, εκεί μαγειρεύουν και τρώνε, εκεί διαβάζουν τα παιδιά (αν πηγαίνουν σχολείο ), εκεί αναπαράγονται, εκεί τα πάντα. Ονειρεύονται, βεβαία, μια καλύτερη ζωή, αλλά δεν διαμαρτύρονται. Τα κριτήρια τους –πολιτισμικά και αισθητικά– έχουν τόσο αμβλυνθεί που αντιμετωπίζουν την κατάσταση τους σαν κάτι φυσιολογικό, και ό,τι περισσότερο θα μπορούσαν να κερδίσουν, σαν μια τρομακτική εύνοια της τύχης και όχι σαν κάτι που δικαιούνται ως άνθρωποι, σκληρά έως απάνθρωπα πολλές φορές εργαζόμενοι.

Ακριβώς στο ίδιο δείχνει να μετατρέπεται και η ελληνική κοινωνία. Η ίδια μοιρολατρία, η ίδια συνήθεια της μιζέριας και της κακομοιριάς δείχνουν να κατακτούν τον Έλληνα πολίτη. Η επί τόσα χρόνια επανάληψη του «δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς» των προδοτών, πολιτικών απατεώνων και η «σαλαμοποιση» της κοινωνίας αναιρούν συνεχώς κάθε ικμάδα και κριτική σκέψη από την κοινωνία.

Τους αφήσαμε να μας λιώσουν και θα ζήσουμε την απόλυτη εξαθλίωση

Καθημερινά αναγγέλλονται αύξηση φορών και μείωση του αφορολογήτου ποσού, και δεν κουνιέται φύλλο.

Προβλέπεται και άλλη μείωση μισθών και συντάξεων και δεν ιδρώνει κανείς.

Βγαίνει το κάθε κάθαρμα και κάνει μαύρο χιούμορ λέγοντας πως τα άσχημα τελείωσαν και έρχονται τα χειρότερα, και δεν ανοίγει ρουθούνι.

Όταν, λοιπόν, έχεις ένα λαό που δέχεται όλα αυτά, σχεδόν αδιαμαρτύρητα, αγόγγυστα και περίπου μοιρολατρικά, τότε η...

Η Ευρώπη της ντροπής

Γράφει ο 

Παν. Γρ. Σταμούλης

Παιδίατρος

Αν οι εικόνες της ανείπωτης δυστυχίας και της εγκατάλειψης αβοήθητων ανθρώπων στην γραμμή των συνόρων, στις αποβάθρες των λιμανιών, στις εθνικές οδούς και στις πλατείες των μικρών επαρχιακών πόλεων δεν είναι εικόνες που αποτελούν ντροπή για την ανθρωπότητα,  γενικά, και για την Ευρώπη, ειδικότερα, τότε τι είναι;

Αναφέρομαι, βέβαια, στις δεκάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους μετανάστες και πρόσφυγες, φυγάδες από τα πεδία σφαγών στη Συρία, στο Ιράκ και σχεδόν παντού αλλού στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, ξεριζωμένοι από τις εστίες τους και τη φωτιά του ανελέητου πολέμου που έσπειραν οι φίλοι, οι εταίροι και οι σύμμαχοι μας διαλύοντας χώρες και λαούς. Όλοι αυτοί τρέχουν να ξεφύγουν τον θάνατο για να πέσουν στα δίκτυα των αδίστακτων δουλεμπόρων, που τους «αδειάζουν» με την «σέσουλα» στην Ελλάδα. Μια χώρα που καταδικάστηκε με τον οικονομικό στραγγαλισμό να μην μπορεί να θρέψει τους ιδίους της τους κατοίκους και που δεν διαθέτει στοιχειώδεις υποδομές ανθρωπίνων συνθηκών υποδοχής και διαβίωσης αυτών των «κολασμένων» της γης, οι οποίοι δεν μπορούν να φύγουν και να πάνε εκεί που οι ίδιοι θα ήθελαν, επειδή το απαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι συνθήκες της.

Όσοι λίγοι απέμειναν να υπερασπίζονται με θέρμη τις ευρωπαϊκές ιδέες και ιδεώδη, να πιστεύουν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αλλά και στις μεταρρυθμίσεις που μας υπαγορεύει η ΕΕ για να βγούμε από την κρίση, νοιώθουν πλέον προδομένοι. Γιατί ότι πίστεψαν, τείνει να αποδειχτεί σήμερα κάλπικο.

Από μια Ένωση που βασιζόταν στις αξίες της ελευθερίας, της ισότητας, του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ΕΕ κατάντησε μια συνομοσπονδία τρελών κυβερνήσεων που κλείνουν τα σύνορα προκειμένου να παραμείνει καθαρή και «αμόλυντη» η «άρια» ευρωπαϊκή «εστία» από το...

Η Ευρώπη κλείνει τα μάτια στο δράμα των εγκλωβισμένων στα σύνορα αγωνίας και ελπίδας

Γράφει ο 

Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος

Βουλευτής Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ

Η φωτογραφία του πατέρα-πρόσφυγα που προσπαθεί μέσα στο σκοτάδι να περάσει το μωρό του από την άλλη πλευρά του συρματοπλέγματος, στα σύνορα Ουγγαρίας-Σερβίας, δεν κέρδισε άδικα την πρώτη θέση στο διαγωνισμό World Press Photo 2016. Κέρδισε επειδή πετυχαίνει να αποδώσει οπτικά την κινητήριο δύναμη που ωθεί χιλιάδες απελπισμένους ανθρώπους να διακινδυνέψουν την ίδια τους τη ζωή, προκειμένου να εξασφαλίσουν για τους ίδιους και τα παιδιά τους ένα καλύτερο αύριο. Πρόκειται για την ελπίδα. Δίνοντας «πρόσωπο» στις χιλιάδες ψυχές που χάνουν την ατομικότητά τους πίσω από τον απρόσωπο όρο «προσφυγικές ροές», η φωτογραφία «καρφώνει» την Ευρώπη που κλείνει τα μάτια στο δράμα των εγκλωβισμένων στα σύνορα αγωνίας και ελπίδας…

Την ώρα που η Κομισιόν έχει επιδείξει ιδιαίτερα έντονο ζήλο για την συμμόρφωση της Ελλάδας στα συμφωνηθέντα μέτρα λιτότητας και την τήρηση των υποχρεώσεών της, δεν φαίνεται να ενοχλείται το ίδιο από την στάση που κρατούν ορισμένα κράτη μέλη τα οποία παραβιάζουν το συμφωνημένο πλαίσιο σχετικά με την από 22 Σεπτεμβρίου 2015 απόφαση του Συμβουλίου για τη μετεγκατάσταση 160.000 προσφύγων/αιτούντων άσυλο. 

Η κίνηση της Αυστρίας να συγκαλέσει εξωθεσμική σύσκεψη στη Βιέννη με...

Αθάνατοι!

Με καρδιά που πονά, με δυο μάτια που βουρκώνουν συνέχεια, σαν θυγατέρα του αείμνηστου συνταγματάρχη των Λ.Ο.Κ. Παναγιώτη Τσαούση, θέλω να δηλώσω την οδύνη και τη θλίψη, για το χαμό των τριών αθάνατων αξιωματικών του πολεμικού μας ναυτικού που έπεσαν ηρωικά, προδομένοι από ηγεσίες μικρές και ανάξιες.

Η απώλειά σας για την Ελλάδα, μεγάλη. Για τις οικογένειές σας ακόμα μεγαλύτερη. Γιατί η Ελλάδα έχει δεκάδες συναδέλφους σας αντάξιους σας και έτοιμους να θυσιαστούν για τον ίδιο σκοπό. Για τις οικογένειές σας όμως είστε αναντικατάστατοι.

Για την υπέρτατη θυσία σας, φειδωλή η μελάνη των συστημικών εφημερίδων, πολιτικών, δημάρχων της διαπλοκής και πολλών άλλων υπανθρώπων της νέας τάξης πραγμάτων. Γιατί, όπου ισιώνει ο αετός, οι γλάροι δεν πετούν.

Καλό σας ταξίδι, Ανέστη, Κώστα και Λευτέρη, της Ελλάδος παιδιά. Με την Ελληνική σημαία που θα σας σκεπάσει, σας αγκαλιάζει ολόκληρη η Ελλάδα.

Βάνα Αθανασίου