Υπάρχει ζωή έξω από το ευρώ;

Γράφει ο Παν. Γρ. Σταμούλης
Παιδίατρος

Διαβάζω στις εφημερίδες ότι πανικό έχει προκαλέσει στους Έλληνες μενουμευρώπηδες η δήλωση της Αγκέλα Μερκελ πως υπάρχει…  πρόβλημα με το ευρώ, αφού είναι τόσο ηλίθιοι που έπρεπε να το ακούσουν από την ίδια την Μερκελ για να το αντιληφθούν. Λέγεται δε, ότι πολλοί μενουμευρώπηδες ζητούν από τον Κούλη και τον Άδωνι να πάνε στο Βερολίνο και να… μαλώσουν την Αγκέλα, που λέει πως υπάρχει πρόβλημα με το νόμισμα της πατρίδας μας, της Ευρώπης!

Δεν ξέρω αν εσείς, αγαπητοί αναγνώστες,  το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά στην Ελλάδα διανύουμε αισίως τον έβδομο χρόνο σε καθεστώς δανειακών συμβάσεων και εφαρμογής μνημειακών πολιτικών, που έχουν μετατρέψει τη χωρά εντός ευρωζώνης και Ευρωπαϊκής Ένωσης , σε μια σύγχρονη μεν, απεχθή δε, δουλοπαροικία του χρέους.

Μετά από επτά χρόνια «μεταρρυθμίσεων» (sic),

το σχέδιο των επικυρίαρχων δανειστών έχει φτάσει σε πλήρες αδιέξοδο. Το ελληνικό «πειραματόζωο» (έτσι μας χαρακτηρίζουν και έτσι είναι) πνέει τα λοίσθια και οι θεράποντες ειδικοί –Ευρωζώνη και ΔΝΤ– διαφωνούν για την θεραπεία που πρέπει να ακολουθηθεί προκειμένου να αποφευχθεί το μοιραίο.

Επτά χρονιά σώσιμο

Επτά χρόνια απύθμενης βλακείας, υποτέλειας, ραγιαδισμού και υποκρισίας. Επτά ολόκληρα χαμένα χρονιά. Το παιχνίδι της Γερμανίας με το ευρώ έχει τελειώσει -την πήραν όλοι είδηση την Γερμανία-, αλλά οι Έλληνες μενουμευρώπηδες δεν το έχουν πάρει χαμπάρι και νοιάζονται ακόμα να κλείσει η ...αξιολόγηση. Του μουνίου τους το χαβά, που λέει και ο λαός. 

Το εγχώριο μνημονιακό πολιτικό σύστημα, αλλά και οι δανειστές γνωρίζουν καλά ότι αργά ή γρήγορα η Ελλάδα θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη. Προς το παρόν θέλουν ν΄ αποφύγουν ένα Grexit πριν από τις κρίσιμες πολιτικές αναμετρήσεις σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμάνια και ενώ θα υλοποιείται το Brexit. Η συζήτηση έχει ανοίξει στο εσωτερικό της χώρας και στο εξωτερικό και οι διάφορες πλευρές δίνουν στο Grexit τη μορφή και το περιεχόμενο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους.

Και τι θα κάνουμε χωρίς τα ευρουλάκια μας;

Αναρωτιέται (εύλογα, θα έλεγα) ο μέσος Έλληνας μενουμευρώπης: «Μα καλά, όλα αυτά τα επτά χρονιά δώσαμε και κ@λo για αποφύγουμε την χρεοκοπία  –και τη δραχμή– και τελικά καταλήγουμε αναπόφευκτα εκεί»; Πραγματικά, μου έρχεται να πέσω κάτω από τα γέλια. Ζω για την ημέρα που θα βγει η Γερμανία από το ευρώ –πρώτη– και θα κατεβαίνουν οι μενουμευρωπηδες στο Σύνταγμα και θα στηθοδέρνονται. Αν δεν ήταν τόσο τραγικό, θα ήταν φοβερά αστείο!

Είναι αργά για δάκρυα

Δεν χρειάζονταν οι σημερινές εξελίξεις για να καταλάβει κανείς πως εκεί οδηγούσε το τούνελ, δηλαδή σε μια ελεγχόμενη χρεοκοπία. Εκτός αν υπάρχει κάποια άλλη ερμηνεία της σημερινής κατάστασης, οπότε πάω πάσο. Πάντως, σε τούτη εδώ τη στήλη έγραφα ότι το 3ο μνημόνιο, που υπογράφηκε από τον πολιτικό απατεώνα Τσίπρα το καλοκαίρι του 2015 ήταν ανεφάρμοστο, όπως ανεφάρμοστα ήταν και τα δυο προηγούμενα, και μοιραία θα κατέληγε σε ναυάγιο, όπως ακριβώς έγινε. Ο λόγος είναι απλός. Η Ελλάδα έχασε πάνω από το ¼ του ΑΕΠ , δηλαδή του πλούτου της,  σε 7 χρόνια, ενώ το χρέος της έχει γίνει μη βιώσιμο (δεν μπορεί πλέον να εξυπηρετηθεί  / αποπληρωθεί).

Με τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό να είναι κατά το 1/3 άνεργοι, το 1/3 μετανάστες στο εξωτερικό και το υπόλοιπο 1/3 να προσπαθεί να σηκώσει τα οικονομικά βάρη και τους φόρους των υπολοίπων, η ελληνική οικονομία είναι σαν τους περισσοτέρους Έλληνες πολίτες, δηλαδή κλινικά νεκρή. Μια χωρά διαλυμένη, χωρίς νοσοκομεία, χωρίς σχολεία, με το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος να ανταγωνίζονται ποιο θα φτάσει πρώτο στο διάστημα και τους Έλληνες απανταχού απόντες στην ιδία τους τη ζωή.

Αυτά και με τ' αλλά, λοιπόν, το ελληνικό δράμα κορυφώνεται. Το τρένο διανύει το τελευταίο κομμάτι της επταετούς διαδρομής που, αναπόφευκτα, οδηγεί στην επίσημη χρεοκοπία με τους ορούς των δανειστών. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.  Νομίζω πως πρέπει να είναι πολύ… Έλληνας κάποιος για να μην καταλαβαίνει ότι τα 3 Μνημόνια δεν είχαν σκοπό να «σώσουν» τη χώρα, αλλά τους δανειστές, ούτως ή άλλως. Το ήξεραν όλοι, εκτός από τους Έλληνες.

Οι περισσότεροι Έλληνες στάθηκαν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων. Από πρόπερσι το καλοκαίρι, μετά από κείνο το δημοψήφισμα –το θυμάστε;– όπου εν μια νυκτί ο πολιτικός απατεώνας Τσίπρας βάφτισε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ χωρίς καμιά αντίδραση του κόσμου, είχε ξεκαθαρίσει πως οι Έλληνες έχουν χεσμένη την αξιοπρέπεια τους. Φυσικά τώρα δεν υπάρχει καμιά απολύτως πιθανότητα αντίστασης. Και είναι αργά για δάκρυα. Εκτός αν…

Είχα γράψει κάποτε πως όλα αυτά τα χρόνια οι δανειστές ήθελαν να δουν με ποιους είχαν να κάνουν πρώτα. Τώρα ξέρουν και απορούν με τον εαυτό τους πόσο πολύ μας υπερτίμησαν. Η αλήθεια είναι ότι ήθελαν να παίξουν κάμποσα χρόνια μαζί μας ακόμα –αποδειχθήκαμε μεγάλα κελεπούρια– αλλά τους προλαβαίνουν οι παγκόσμιες εξελίξεις και η επερχομένη κατάρρευση που προμηνούν. Κρίμα γιατί ο Κουλής το ήθελε πολύ να τσακίσει τα μνημόνια που δεν πρόλαβε να σκίσει μέσα από τα χεριά του Αντώνη ο Αλέξης.

Και τώρα τι κάνουμε;

Ποτέ άλλοτε η αμφισβήτηση του ευρώ και η συζήτηση για το νόμισμα στην Ελλάδα, δεν είχε πάρει τις διαστάσεις που έχει σήμερα. Ποτέ στο παρελθόν η ανάγκη εξόδου από την ευρωζώνη και η προοπτική μετάβασης σε εθνικό νόμισμα δεν αγκαλιαζόταν από όλο και περισσοτέρους πολίτες. Ποτέ άλλοτε η στάση του ελληνικού λαού απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συγκέντρωνε αρνητικά χαρακτηριστικά αποδοχής και απόρριψης των πολιτικών που η ιδία εφαρμόζει.

Αν θέλουμε να γλυτώσει η πατρίδα και ο λαός της από τα δεσμά της δουλοπαροικίας του χρέους, αν θέλουμε να παλέψουμε, μπαίνοντας πραγματικά μπροστά στην δημιουργία ρωμαλέου παλλαϊκού πλειοψηφικού ρεύματος υπέρ της εξόδου από τη φυλακή του ευρώ, διεκδικώντας με σχέδιο και συντεταγμένα την διακυβέρνηση της χώρας, τότε οφείλουμε να αποκτήσουμε κοινό λόγο. Να αντιμετωπίσουμε από κοινού και με ενιαία γραμμή την λυσσαλέα επίθεση των αντιπάλων ενάντια στον λαό και τις προοπτικές ευημερίας του.

Η πανικόβλητη συμμορία του ευρώ, από το εθελόδουλο πολιτικό προσωπικό ως τα συστημικά  ΜΜΕ, μαζί με τα κάθε είδους ντόπια και ξένα αφεντικά τους, συγκροτούν ήδη αρραγές μέτωπο απέναντι στο εθνικό νόμισμα και επιτίθενται με λυσσά σε οποίον υποστηρίζει τα αυτονόητα. Γι΄ αυτό βάλθηκαν να τρομοκρατήσουν εκ νέου τον ελληνικό λαό σπέρνοντας τον φόβο, το ψέμα και την σύγχυση, σε ένα ανεκδιήγητο παραλήρημα παλιανθρωπιάς και αγυρτείας. Από κοντά και όσες δυνάμεις σταβλίζονται στην λύση Σόιμπλε, το διπλό κατοχικό νόμισμα και την διατήρηση του καθεστώτος κατοχής στην χώρα. Γι' αυτό, λοιπόν, είναι φανερό ότι το GREXIT θα είναι σωτήριο μονό αν είναι ελληνική επιλογή και όχι επιλογή των δανειστών. Μια επιλογή που θα την φέρει σε πέρας μια νέα πατριωτική κυβέρνηση η οποία θα αναλάβει τις τύχες της Ελλάδας με την θέληση να απαλλάξει τη χώρα από την ευρώ - κατοχή και να επαναφέρει την εθνική κυριαρχία. Έχοντας εκ των προτέρων καταρτίσει ένα καλά μελετημένο σε όλες τις λεπτομερείς του, στρατηγικό σχέδιο εξόδου από την Ευρωζώνη.