Όχι συναίνεση για τα μάτια...

ΣΗΜΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

ΘΑΝΑΣΗ ΝΑΚΟΥ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΗΣ ΝΕΤ

«Η συναίνεση είναι κάτι που δεν επιτυγχάνεται ούτε με προειλημμένες αποφάσεις ούτε με διακήρυξη προθέσεων, χωρίς να υπάρχουν ουσιαστικές ενέργειες που να δείχνουν ότι αυτός που την επιζητεί, πραγματικά την επιζητεί και όχι για τα μάτια του κόσμου». Αυτό τόνισε ο βουλευτής Μαγνησίας της Ν.Δ. Θανάσης Νάκος, μιλώντας στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ 105,8 και στους δημοσιογράφους Παναγιώτη Τσιούτσια και Παναγιώτη Σαράντη.

Ενόψει της αυριανής συνάντησης του προέδρου...

της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά με τον πρωθυπουργό και με αφορμή την πρόσκληση του κ. Παπανδρέου για συνεννόηση των πολιτικών αρχηγών, ο κ. Νάκος εκτίμησε ότι «η συνεννόηση προϋποθέτει ότι μπορεί να υπάρξει ένα κοινός παρονομαστής. Και νομίζω ότι αυτός ο κοινός παρονομαστής, παρότι δεν ομολογείται, έχει βρεθεί μέσα σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο, από τις εκλογές της περασμένης χρονιάς μέχρι τώρα. Και το λέω αυτό γιατί υπάρχουν βασικά νομοσχέδια –τα οποία είναι νομοσχέδια που έπρεπε να έχουν γίνει από πάρα πολύ καιρό και τώρα υπό την πίεση ή υπό το άλλοθι του Μνημονίου γίνονται– τα οποία η Ν.Δ. επί της αρχής έχει στηρίξει και έχει ψηφίσει».

Ωστόσο, ο βουλευτής της Ν.Δ. έκανε μία σύγκριση με τη στάση του ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευσης, σημειώνοντας ότι «εμείς όταν πηγαίναμε να κάνουμε το οτιδήποτε βρίσκαμε αντίδραση. Το ήπιο νομοσχέδιο του Χατζηδάκη για τον ΟΣΕ βρήκε αμέσως σκληρή αντίδραση. Το ίδιο έγινε και με τα λιμάνια, το ίδιο έγινε και με τις ΔΕΚΟ, για τις οποίες είχε κάνει μια τροπολογία η Ν.Δ. από το 2005 και υπήρξε αντίδραση τεράστια, ακόμη και για την περαίωση. Τι να πρωτοθυμηθώ; Και για τους ημιυπαίθριους και ιδίως για το ασφαλιστικό. Θα θυμάστε ότι στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυρίας Πετραλιά, ακόμη και ο ίδιος ο σημερινός Πρωθυπουργός είχε κατεβεί στο δρόμο και διαδήλωνε εναντίον του νομοσχεδίου. Εμείς δεν τα κάνουμε αυτά».

Αναφερόμενος στις προωθούμενες αλλαγές στις ΔΕΚΟ, ο κ. Νάκος τόνισε: «Ότι πρέπει να γίνουν πράγματα στις ΔΕΚΟ πρέπει να γίνουν. Εμείς το είχαμε πει πρώτοι ότι δεν είναι δυνατόν τα έσοδα του ΟΣΕ, για παράδειγμα, που είναι η πιο ζημιογόνος ΔΕΚΟ, να είναι λιγότερα από το λειτουργικό κόστος μόνο των μισθών. Διότι αν ήταν επιχείρηση του ιδιωτικού τομέα θα είχε από χρόνια κλείσει. Άρα, λοιπόν, να ένα παράδειγμα όπου συμφωνούμε και συναινούμε. Εκείνο όμως για το οποίο υπάρχει μία αντίρρηση είναι ότι παρότι η αρχή είναι σωστή το “παρατραβάνε” σε κάποια πράγματα».

Παράλληλα, ο πρώην υφυπουργός εκτίμησε πως «το ότι το κράτος πρέπει να μειωθεί είναι κοινή ομολογία. Είτε παίρνοντας τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων είτε τον αριθμό των υπηρεσιών και κάνοντας σύγκριση με τα άλλα κράτη που λειτουργούν και καλύτερα από εμάς. Άρα από μόνο του αυτό το γεγονός οδηγεί στο συμπέρασμα ότι “κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας” και κάτι πρέπει να γίνει. Και είναι προφανές ότι η πολυνομία και όλος αυτός ο ασφυκτικός κλοιός των ελέγχων και των παραελέγχων, που στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνο στα χαρτιά και στην ουσία δεν γίνονται, δημιουργεί αντικίνητρα και τροχοπέδη στην οποιαδήποτε ανάπτυξη».

Ωστόσο, σε ό,τι αφορά τους εργαζομένους τάχθηκε υπέρ της διατήρησης και της διασφάλισης των θέσεων εργασίας, επισημαίνοντας ότι «υπάρχει και μια οικονομική διάσταση του θέματος. Αν κάποιος απολυθεί από τον ιδιωτικό τομέα, αυτός πηγαίνει κατευθείαν στο ταμείο ανεργίας. Εάν ληφθεί υπόψη και η πρόνοια που υπάρχει, δεν είναι χωρίς κόστος η απόλυση του οποιοδήποτε. Το ίδιο και για τον δημόσιο τομέα, υπάρχει κόστος στην απόλυση». Τέλος, εκτίμησε ότι δεν υπάρχει ενδεχόμενο απολύσεων στο δημόσιο τομέα, καθώς όπως είπε, «πιστεύω ότι η αναλογία 1 προς 5 και η αθρόα συνταξιοδότηση που έγινε προκειμένου να διατηρηθούν τα δικαιώματα, οδηγούν σε εξορθολογισμό του πλήθους των απασχολούμενων στο δημόσιο τομέα στα επόμενα δύο τρία χρόνια».