Η σχολική τάξη... reality show!

Μετά την εξ αποστάσεως εκπαίδευση έρχεται από το υπουργείο η έκτακτη τροπολογία σε χρόνο εξπρές, για την αναμετάδοση των σχολικών μαθημάτων! Η τροπολογία αυτή,έρχεται να ακυρώσει τον νόμο 2472 του 1997, σύμφωνα με τον οποίο απαγορευόταν η ανάρτηση φωτογραφιών και βίντεο με μαθητές. Βάσει του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, σχετική εγκύκλιος απαγόρευε και τη χρήση κινητών.

Ας μάθουν λοιπόν αυτοί που το αγνοούν, τι αποτελεί η σχολική τάξη... Αποτελεί έναν χώρο στον οποίον εμπλέκονται σχέσεις διαπροσωπικές μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών, βοηθητικές αλληλεπιδράσεις, επικοινωνιακές δεξιότητες, συναισθηματικοί παράγοντες...

Κι όλες οι μέχρι τώρα έρευνες πάνω στον χώρο της Εκπαιδευτικής διαδικασίας, δίνουν έμφαση στους ενδοψυχικούς, διαπροσωπικούς και ενδο-ομαδικούς παράγοντες που διέπουν τη λειτουργία της ομάδας στη σχολική τάξη.

Ο Εκπαιδευτικός για να μπορέσει να κατανοήσει την πραγματικότητα των μαθητών του (δεδομένου ότι το κάθε παιδί δεν έρχεται στο σχολείο ως άγραφος πίνακας, αλλά έχει αναπτύξει συγκεκριμένα μοτίβα σχέσεων), πρέπει να διευκολύνει τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και αποτελεσματικής επικοινωνίας.. Οπότε έτσι κερδίζεται ο αλληλοσεβασμός και η αναγνώριση των ορίων. Οι βασικές αρχές που πρέπει να έχει πάντα στη σκέψη του ο δάσκαλος είναι η προσεκτική παρακολούθηση, η αποδοχή άνευ όρων, η γνησιότητα και η ενσυναίσθηση... Και σ αυτό οι μοναδικοί εμπλεκόμενοι είναι μαθητές και εκπαιδευτικοί.. Κι όχι τα μάτια μιας τηλεκάμερας που θα μετατρέψουν τη σχολική διδασκαλία σε ένα κακοφτιαγμένο reality show.

Φαίνεται λοιπόν ότι το μεγαλύτερο κακό που προκάλεσε η πανδημία είναι ο θάνατος των μέχρι τώρα κοινωνικών κατακτήσεων. Του σεβασμού στην ατομικότητα του κάθε μαθητή και εκπαιδευτικού. Οι μαθητές δεν είναι στρατιωτάκια αμίλητα και αγέλαστα... Το κάθε λάθος,το κάθε γέλιο, η κάθε ανατροπή που αφορά το διδακτικό αντικείμενο, τροφοδοτεί την ομάδα με νέα γνώση.

Δυστυχώς στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, με τον τρόπο που αυτή δόθηκε, συνηγόρησαν πολλοί... Οφείλαμε όμως να ορθώσουμε το ανάστημά μας... Δυστυχώς η συναίνεση προδιέγραψε και την επόμενη ημέρα. Όλα έχουν βάλει το δικό τους λιθαράκι.  Η κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου, η κατάργηση της Κοινωνιολογίας. Θέλουμε λοιπόν χειραγωγημένους εκπαιδευτικούς και μαθητές; Αυτό είναι το ζητούμενο;

Λυπάμαι αλλά έχουμε αποτύχει...

Η σχολική τάξη δεν μπορεί
σε καμιά περίπτωση
να γίνει αντικείμενο
θεάματος και ρουφιανιάς...

Λένα Κουτούμπα
Νηπιαγωγός