![ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΒΟΡΕΙΕΣ ΣΠΟΡΑΔΕΣ [ΑΡΧΕΙΟ]](http://3.bp.blogspot.com/-uMNnM4QooMg/WlG7-Ow_yUI/AAAAAAABPB4/l087Ch6EBUQ_8akWrCPUacapUjsDHb5vQCK4BGAYYCw/s350/LOG%2BSPOR-%2B%25282%2529.png)
Λαμβάνοντας υπόψη την συμβουλή ιατρών να επιστρέψω στην βάση μου για καλύτερη ιατρική φροντίδα και ξεκούραση καθώς επίσης και το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τοποθεσία και το κατάλυμα το οποίο νοίκιαζα ήταν ακατάλληλα για ξεκούραση και επικίνδυνα για τα τραύματα μου (πολλά σκαλοπάτια, έντονη εδαφική κλίση), ξεκίνησα την διαδικασία επιστροφής.
H διαδικασία αυτή περιελάμβανε την μεταφορά από Σκόπελο στην Σκιάθο με καράβι (flying cat) και αεροπορική πτήση από το αεροδρόμιο της Σκιάθου με τελικό προορισμό την Σκωτία.
Όταν τηλεφώνησα στο ταξιδιωτικό γραφείο της Σκοπέλου για να αλλάξω τα ακτοπλοϊκά μου εισιτήρια με ενημέρωσαν πως το flying cat στις 9 Αυγούστου ήταν γεμάτο και δεν υπήρχαν θέσεις. Μετά από συμβουλή ντόπιων ζήτησα από τους γιατρούς του Κέντρου Υγείας να εξετάσουν και να μου δώσουν γνωμάτευση, η οποία να περιγράφει τα τραύματα μου, ώστε να πραγματοποιηθεί η μεταφορά μου άμεσα. Οι γιατροί με εξέτασαν και μου έδωσαν τέτοια γνωμάτευση. Μου εξήγησαν πως θα πρέπει να το υποβάλω στο λιμεναρχείο του νησιού και το λιμεναρχείο με την σειρά του θα κανόνιζε με το καράβι και τον καπετάνιο για την μεταφορά μου.
Αφού υπέβαλα τη γνωμάτευση στο λιμεναρχείο και μετά από πολλαπλά τηλεφωνήματα μου είπαν πως είχα 2 επιλογές:
• Nα φύγω στις 8 Αυγούστου με βραδινό καράβι για Σκιάθο.
• Να πάω στον ταξιδιωτικό πράκτορα στις 6.30 το πρωί της 9ης Αυγούστου, ο όποιος είναι ενήμερος από το λιμεναρχείο και ο όποιος θα μου εκδώσει 2 εισιτήρια, στα οποία δεν αντιστοιχούν θέσεις. Σε αυτή την περίπτωση το λιμεναρχείο μου είπε πως είναι στην δικαιοδοσία του καπετάνιου για το αν θα με δεχθεί στο πλοίο!
Η πρώτη επιλογή ήταν αδύνατη, διότι έπρεπε να επισκεφθώ τον ιατρό να εξετάσει τις πληγές μου, καθώς επίσης ήταν αδύνατο να προλάβω να ετοιμάσω τις βαλίτσες μου έγκαιρα. Τα τραύματα μου ήταν υπερβολικά επίπονα και σύμφωνα με εντολή ιατρού δεν επιτρεπόταν να πατάω στο έδαφος το ένα πόδι για τις επόμενες δέκα ημέρες. Επίσης τα τραύματα στο χέρι μου με εμπόδιζαν να περπατήσω ακόμα και με πατερίτσες. Η μετακίνηση μου ήταν πάρα πολύ δύσκολη έως και επικίνδυνη. Ακολούθησα την δεύτερη επιλογή, ως μοναδική, και πήγα στον πράκτορα το πρωί της 9ης Αυγούστου, ο οποίος μου είπε πως δεν είναι ενήμερος για τίποτα απολύτως και πως δε πρόκειται να εκδώσει εισιτήρια εάν ο ίδιος ο καπετάνιος δεν τον ενημερώσει! Η συμβουλή του πράκτορα ήταν να κατέβω στο λιμάνι και να ρωτήσω τον καπετάνιο η ίδια!
Δίχως άλλη επιλογή κατέβηκα στο λιμάνι, αντίθετα με τις συμβουλές ιατρών για μηδενικές μετακινήσεις και χωρίς να υπάρχει μέρος να καθίσω περίμενα το flying cat για περίπου 45 λεπτά. Όταν έφθασε το flying cat μίλησα στο προσωπικό της στεριάς, οι οποίοι ήταν ενήμεροι και με ανάγκασαν να περιμένω στεκόμενη όρθια, έως ότου όλοι οι επιβάτες επιβιβαστούν. Στο τέλος μίλησαν με τον καπετάνιο, ο οποίος και αρνήθηκε την επιβίβαση μου στο πλοίο. Όταν ζήτησα εξηγήσεις, μου είπαν πως δεν έχει σημασία το ότι είχα γνωμάτευση από το γιατρό, παρά μόνο ότι για να ανέβει τραυματίας στο flying cat θα πρέπει να υπάρχει ελεύθερη θέση...
Τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω την ευχάριστη έκπληξη μου για την προθυμία των απλών ανθρώπων για βοήθεια, καθώς και την έκπληξη και απογοήτευση για την έλλειψη υποδομών και διαδικασιών από δημόσιους φορείς και ιδιωτικές εταιρίες σε θέματα υγείας!
Συγκεκριμένα το λιμεναρχείο Σκοπέλου δεν πρόσφερε καμία νόμιμη/τυπική λύση, αφού έλαβε τη γνωμάτευση από το Κέντρο Υγείας. Το flying cat δεν είχε κενές θέσεις/περιοχές για τραυματίες, ανεξαρτήτου των συνολικών θέσεων του καραβιού. Τέλος ούτε το λιμεναρχείο, ούτε και ο καπετάνιος κατάφεραν να απαντήσουν έγκαιρα για το αν τελικά θα ταξιδέψω με αποτέλεσμα να με υποβάλουν σε επίπονη ψυχολογική και σωματική ταλαιπωρία.
Κατάφερα να φύγω από το νησί παραγγέλλοντας θαλάσσιο ταξί, με τεράστιο κόστος, για να μεταφερθώ στη Σκιάθο στις 9 Αυγούστου.
Dr Mαρινα Σουσανη
14/2 Hopetoun street, EH7 4GH, Edinburgh, U.K
