Τούτη η Χώρα

Τούτη η χώρα αδερφέ μου,
τούτες οι πέτρες
που άλλες φορές σμιλεύουνε πολιτισμό
κι άλλες φορές
σαν συμπληγάδες σε συνθλίβουν,
τούτη η χώρα
που κάποτε μεθυστικά
μοσχοβολά βασιλικό
και κάποτε η  καμένη σάρκα της
σου καίει το ρουθούνι,
τούτη η χώρα,
που άλλοτε σφάζει κι άλλοτε  αιμορραγεί

Φωτιά και θάλασσα είν΄ μαζί
Μπαρούτι και λιβάνι.

Τούτη τη χώρα αδερφέ μου,
Ετούτον τον γενέθλιό σου τόπο
-Τι κι αν τα χρόνια δίσεκτα,
κάποτε στα χρεώνει,
τι κι αν στην πλάτη σου βαρύ
φορτίο ακουμπά-
σφίγγε τον πάνω σου σαν άγιο φυλαχτό.
Κατάσαρκα χιτώνα φόρεσέ τον.
Έχε τον μέσα σου τιμή. 

Γιατί είσαι Έλληνας κι αυτό

Είναι Ευθύνη.

Γ' ΒΡΑΒΕΙΟ

Ζ' πανελλήνιος Ποιητικός Διαγωνισμός "Καισάριος Δαπόντες"

Βαρβάρα Χριστιά