Μάθε παιδί μου γράμματα…

Αχ, πότε θα βάλουμε μυαλό;

Πότε θα βγάλουμε επιτέλους τις παρωπίδες που μας φόρεσαν οι επιτήδειοι πολιτικάντηδες και οι τυχάρπαστοι ξένοι και ντόπιοι "σωτήρες" μας, για να μη βλέπουμε το γκρεμό δίπλα μας; Κι αντί ν' αρπάξουμε επιτέλους το φουρνόξυλο όλοι μαζί και να πάμε να σπάσουμε τα σωστά κεφάλια, κοιτάμε να βγάλουμε ο ένας το μάτι του άλλου...

Πόσο καλοί είμαστε σ' αυτό… Πόσο εύκολα αφορίζουμε τους κοινωνικούς λειτουργούς -είτε αυτοί είναι δάσκαλοι, καθηγητές ή υπάλληλοι- ξεχνώντας ότι οι βασικές ευθύνες είναι αλλού... Πόσο γρήγορα ξεχάσαμε ότι η σημερινή κατάντια είναι καρπός της δικής μας κοντόφθαλμης λογικής, που μάθαμε να γλείφουμε και να τραπεζώνουμε τον κάθε βρωμερό βουλευτο-υπουργίσκο, να μπαινοβγαίνουμε στα πολιτικά γραφεία και να εκλιπαρούμε για μια εξυπηρετησούλα ή για μια θεσούλα... Και που μετά για να βγάλουμε την υποχρέωση τους ψηφίσαμε κιόλας...

Βλάκα, αυτοί οι ίδιοι είναι που ξεπούλησαν ό,τι έμεινε σ' αυτόν τον τόπο. Με την ίδια αναλγησία που βλέπουν τα όσια και τα ιερά -σαν εμπόρευμα και τίποτ' άλλο- με την ίδια αναλγησία αντιμετωπίζουν και το παιδί σου που...
πρέπει να πάει σχολείο. Με την ίδια αναλγησία βλέπουν και τον εκπαιδευτικό, όπως και τον κάθε εργαζόμενο: σαν αριθμό, σαν άψυχο αντικείμενο που μας χρειάζεται ή δε μας χρειάζεται ανάλογα με την περίπτωση. Δεν τους ενδιαφέρει αν το παιδί σου θα μείνει χωρίς δάσκαλο κι ο δάσκαλος χωρίς δουλειά. Οι ίδιοι που εσύ κάποτε ζητωκραύγαζες, αυτοί ψήφισαν νόμους διάλυσης και εξόντωσης. Άσε λοιπόν τις παλικαριές κι αντί να κάνεις τον καμπόσο στο προαύλιο του σχολείου στρώσου κι άρχισε δουλειά.

Αν ξέρεις να γράφεις, επιστολές, διαμαρτυρίες - και γιατί όχι, καταγγελίες. Ατομικά και ομαδικά. Σ΄ αυτούς όμως που φταίνε πραγματικά. Τόλμα να τα βάλεις μ' αυτούς που κάποτε ψήφιζες.

Αν δεν ξέρεις να γράφεις, το καδρόνι σου και στη Βουλή. Όλο και κάτι θα καταφέρεις. Μη βγάζεις όμως ανόητε τα απωθημένα σου πάνω στο δάσκαλο που δε σου φταίει σε τίποτα - ούτε και στον αλλοδαπό μαθητή που νομίζεις βλακωδώς ότι ήρθε να πάρει τη θέση του παιδιού σου. Μετανάστης είναι κι αυτός όπως ήταν κάποτε ίσως κι ο πατέρας ή ο θείος σου. Μη σου πω ότι μπορεί να γίνει μετανάστης αύριο και το παιδί σου. Θα' θελες να το διώχνουν από το σχολείο και να το λένε "κωλο-Έλληνα";