Με αφορμή...

Όταν μιλάμε σήμερα για λαική τέχνη, εννοούμε την «λόγια τέχνη» όπου είναι καταγεγραμμένες, η ιστορία και οι παραδόσεις του τόπου μας.

Η Βιολέττα Σοφικίτου κύρια εκπρόσωπος της, αγαπά ιδιαίτερα τις έντονες αντιθέσεις, τα καθάρια χωρίς συμβιβασμούς χρώματα και με απλά σχήματα και...
φόρμες, αφηγείται με ειλικρίνεια τα θέματά της.

Αφοσιωμένη με το αντικείμενο που καταπιάνεται κάθε φορά, μακριά από στεγανά πρότυπα, που ακολουθούν οι κατευθυνόμενοι καλλιτέχνες, ακουμπά με ευλάβεια τον χρωστήρα της στο χρώμα και αποδίδει το πρόσωπο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη με τον απαιτούμενο σεβασμό του ανάμματος του κεριού στον Άγιο.

Ξεκινά την αφήγησή της, τα γεγονότα τρέχουν, εικόνες εμφανίζονται και όλοι μαζί θεατές και κομπάρσοι παρατηρούν την Σταχομαζώχτρα, παρακολουθούν το μάθημα στο σχολείο με τον Παπαδιαμάντη, ακούνε το μοιρολόι της φώκιας και αφουγκράζονται το δαιμόνιο στο ρέμα.

Πλεγμένες ιστορίες, ήθη και έθιμα ζυμωμένα με τον τόπο, όπου δεν χρειάζονται μεσολαβητές να τα προσδιορίσουν, συνθέτουν την εικόνα του νησιού της Σκοπέλου η οποία έχει αποτυπωθεί στα έργα της Βιολέττας Σοφικίτου, με τα χρώματα του ουράνιου τόξου ως σημείο συμφιλίωσης του Θεού με τον άνθρωπο.

Ανθή Βαλσαμάκη

εικονογράφος